Waarom gebeurt er voor smaad, laster en eerroof op het internet weinig op strafrechtelijk vlak?
Het Hof van Cassatie heeft op 6 maart 2012 beslist dat alle soorten strafbare meningen die via internet openbaar worden gemaakt en verspreid worden een drukpersmisdrijf zijn (Cass. 6 maart 2012,
http://www.cass.be" onclick="window.open(this.href);return false;, Nr. P.11.1374.N.). Dit geldt dus ook voor puur persoonlijke beledigende opinies of meningen. Omdat lasterlijke uitlatingen op het internet gekwalificeerd kunnen worden als drukpersmisdrijf, gaat de zaak naar het Hof van Assisen. Dit terwijl dezelfde uitspraken op straat wel voor een correctionele rechtbank komen. Eigenlijk komt het neer op een strafrechtelijke immuniteit want voor smaad en laster start men geen assisenprocedure op. Er gebeurt dus weinig met die zaken.
Uiteraard kan men nog altijd iets ondernemen via de burgerlijke procedure om een eventuele schadevergoeding te bekomen. In dat geval moet men fout, schade en oorzakelijk verband aantonen. Het slachtoffer kan bijvoorbeeld ook vorderen dat een bepaalde publicatie wordt verwijderd. Of er kan zoals in de zaak die Kingfisher aanhaalt een verbod worden opgelegd om zulke zaken nog te publiceren (in die zaak ging het vooral ook om het belang van de kinderen).