sloeberken, dat wéten wij: maar ik denk dat de hele situatie duidelijker had kunnen zijn als poster te weten was gekomen van de vorige eigenaar hoe en wat die overeenkomst tot stand was gekomen vooraleer er de noemer verhuur aan te geven. Zeker dat de notaris de term kent, maar als hem niet gezegd wordt dat dit over zo'n overeenkomst kunnen ze het je ook niet vertellen. Trouwens notarissen hebben weinig te maken met commodaatsovereenkomsten want zo'n overeenkomst wordt niet wettelijk geregistreerd, dus kunnen ze het niet natrekken. In deze case is deze overeenkomst een huurovereenkomst "geworden" om dat alle partijen die term gebruikten omdat ze geen andere term voor deze specifieke vorm van ontlening kenden. Het blijft voor mij een mogelijkheid dat poster pro-actief via een verzoening bij de vrederechter vraagt dat de "gebruikster" zich akkoord verklaart zich te houden aan een correcte afhandeling van de zaken. Ook dat kan je voor een vrederechter vragen, vermits er geen hoge bedragen mee gemoeid zijn en het gaat om een afspraak die gebaseerd is op wettelijk gronden.
Ik ben voorstander van de manier waarop je denkt, maar een vrederechter zal deze situatie zonder twijfel onder de noemer huur plaatsen. Om elke vorm van misbruik uit te sluiten ( onder het mom van arme mensen moeten beter beschermd worden dan een ander), sleuren vrederechters direct de huurwetgeving erbij, ongeacht de lage prijs.