Vier jaar geleden herstelde ik de wagen van een vriend van me. Ging niet om de eerste de beste, kende deze persoon reeds enkele jaren en we waren ook collega's.
Had dus zeker geen reden om hem te wantrouwen en hadden onderling afgesproken dat alle kosten zouden vergoed worden.
Oorspronkelijk was het de bedoeling dat dit zou gebeuren op de school waar ik avondles volgde, dit voor carrosserie hersteller.
Aangezien de leerkracht tot conclusie kwam dat hij het niet kon klaren wegens tijdsgebrek, nam ik het op me om dit tot een goed einde te brengen.
De wagen diende te worden uitgedeukt, hier en daar wat laswerk, rondom overspuiten in de originele kleur en de pompen voor kofferdeksel vervangen met nieuwe exemplaren. De oude waren zodanig versleten dat de koffer diende ondersteund te worden met een bezem.
Dus de wagen word zoals afgesproken herdaan en vervolgens afgeleverd, hij vraagt zijn rekening, ik geef hem het kostenoverzicht.
Over de periode van meer dan drie jaar worden er heen en weer mails en sms gestuurd, telkens met de vraag om uitstel, hij was inmiddels zijn job kwijt geraakt en volop bezig met eigen zaak uit de grond te stampen. Dat hij hiervoor geld nodig kon ik goed begrijpen, maar ik had toch zijn woord en tenslotte zijn e-mails als bewijs. Tot op een slag en keer alle communicatie ophoud, ik bleef regelmatig bellen, mails sturen met de vraag mijn centen terug te betalen en of we niet beter eens zouden afspreken. Kort daarna zie ik hem in de krant staan, alweer nieuwe vriendin, zij heeft een winkel, ik ga daar langs, laat mijn gegevens na, vertel haar dat ik een oude vriend ben en of het mogelijk is dat hij me zou contacteren. Helemaal geen scene gemaakt, gewoon vriendelijk gevraagd. Ze zou ervoor zorgen.
Weer een week voorbij, weer niks, uiteindelijk neem ik een ander toestel dat het mijne, tot mijn grote verbazing neemt hij op. Nu wat kletspraat heen en weer, vraag ik hem of hij zijn schuld vergeten is en wanneer hij het mogelijk ziet om deze in te lossen. Plots uit het ijle komt hij daar met een verhaal dat de wagen een gevaar was op de weg, hing met brokken aan elkaar en de motor had schade opgelopen en hij de wagen reeds had verkocht met het nodige verlies. Natuurlijk hield hij me hiervoor aansprakelijk en koesterde hij enige wrok. Uiteraard had hij een dossiertje samengesteld met allerhande foto's en vaststelling door garagehouders. Vervolgens bedreigde hij me, omdat ik bij zijn vriendin was geweest in de winkel. "Ik moest op mijn tellen passen, hij was niet meer diegene van over enige jaren en hij kon me veel last bezorgen. Familie is familie en zaken zijn zaken", onze vriend heeft Italiaans bloed en denkt blijkbaar dat hij een grote don zal worden. Met verstomming geslagen, vraag ik dat hij me dit zo snel mogelijk bezorgt. Hij beloofd me dezelfde dag alles door te sturen.
Weeral paar weken verder, stuur hem terug een mail, met de vraag af te spreken, wou mijn verantwoordelijkheid opnemen, ook al wist ik dat er niks van waar was. Hoopte op deze manier toch nog een deel te recupereren. Had inmiddels vernomen van anderen dat hij reeds een frauduleus faillissement achter de rug had en behoorlijk wat slechte vrienden en familieleden heeft. s' Anderdaags stuurde hij me zijn verkoopovereenkomst toe, geen verdere uitleg, geen foto's, niks, buiten dat ik hem dien met rust te laten. Uiteraard nam ik hier geen genoegen mee, me vier jaar aan het lijntje gehouden en nu een beetje afdreigen, denk het niet? Hoe dan ook, steeds kalm gebleven en nooit mijn stem verheffen. Daarna slechts nog enkele keren mail gestuurd en gebeld met de vraag dit recht te zetten.
Nu kreeg ik enige tijd geleden een mail van piet met de melding dat hij bij de politie klacht heeft neergelegd, dit voor stalking, laster en eerroof. Hij raadde me aan dit alles achter me te laten, was toch al vier jaar geleden. Voor hem was het reeds een afgesloten zaak. Mocht me aan een uitnodiging zou verwachten van het dichtst bijzijnde politiekantoor. Heb hem dan meteen laten weten via mail dat ik me hierop zou voorbereiden en dat ik van zijn verhaal zeker niet onder de indruk was, hij loog me toch al jaren voor, waarom zou hij me nu de waarheid vertellen. Al mijn mails afgedrukt, prijsoffertes en aankoopbewijzen mooi gebundeld en ik wachtende op de lokale, zijn nu maand verder, nog niemand gezien.
Vorige week zelf naar politie gebeld, wouden me niks vertellen, zelfs niet of er een klacht tegen me was ingediend. Heb een sterk vermoeden dat zijn verhaal weer fake is, al lukt het hem nu wel om me daar weg te houden aangezien ik hier zit te wachten op een bezoek van de lokale.
Nu vroeg ik me af;
- Maak ik hier kans om mijn centen ooit terug te zien? (Heb nog 1 mail waarin duidelijk staat dat hij me zeker ging terugbetalen.)
- Kan ik aan de hand van e-mails zelf klacht neerleggen?
Hopelijk kan er iemand wat licht in de duisternis brengen. Weet dat het wat langdradig is, maar wou het zo duidelijk mogelijk overbrengen.