Kan de vader weigeren zijn dochter te erkennen?

[debbie01be]

Mijn dochter die 19 jaar is heeft een advocaat genomen om haar vader via de rechtbank te dwingen haar te erkennen als zijn dochter. We hebben haar advocaat de nodige bewijsjes bezorgd (geboortekaartje met zijn naam op, een kaartje ondertekend met 'papa', foto's waar vader en dochter samen op staan toen ze nog klein was....
Hij heeft nu echter ook een advocaat genomen en wil er alles aan doen om te voorkomen dat hij zijn dochter moet erkennen omdat hij geen zin heeft om drie jaar lang alimentatie te betalen als mijn dochter gaat studeren vanaf september.
Kan hij een DNA-onderzoek weigeren? Kan hij onder een erkenning van het vaderschap uit komen? Hoe staan de kansen voor mijn dochter?

Voor alle duidelijkheid: Ik ben haar moeder, mijn dochter heeft geen wettelijke vader gezien hij haar nooit erkend heeft. Mijn dochter staat dus op mijn naam. Wel heeft de vader de eerste 8 jaar van haar leven zeer veel contact gehad met haar omdat hij heel regelmatig op bezoek kwam om zijn dochter te zien.

Alvast hartelijk dank.

[Tmespreu]

Afstamming langs vaderszijde als de vaderschapsregel niet geldt en er geen spontane erkenning is: gerechtelijke vaststelling mogelijk
Staat vaderschap niet vast op grond van de vaderschapsregel noch op grond van erkenning, dan kan de vaststelling van vaderschap via een procedure worden bekomen (art. 322 BW). Deze vordering heet een vordering tot inroeping van staat of tot onderzoek naar het vaderschap(art. 331 en volg. BW).

Wie?
De vordering wordt ingesteld door het kind of door de moeder. Moeder en kind worden altijd in het geding betrokken (art. 332ter BW). De vordering wordt gevoerd tegen de beweerde vader; en als hij overleden is, tegen zijn erfgenamen (art. 332quater BW).
Wie niet?
De excepties van verkrachting en van incest of huwelijksbetelsel gelden ook hier (art. 332quinquies en 325 BW). Er kan geen vordering worden ingesteld tegen of door de donor van het embryo of de gameet die aan wensouders is afgestaan (art. 27 en 56 van de wet van 6 juli 2007 betreffende de medisch begeleide voortplanting en de bestemming van de overtallige embryo’s en de gameten).

Wanneer?
De vordering kan worden ingesteld binnen de gemeenrechtelijke termijn van 30 jaar (art. 331 ter BW). Voor het kind wordt deze termijn tijdens zijn minderjarigheid opgeschort (art. 2252 BW).

Vetorecht en verzet?
Art. 332quinquies dat reeds besproken werd in verband met de betwisting van de vaderschaspregel, geldt hier ook (met hetzelfde onderscheid naargelang het kind meerderjarig of ontvoogd is, minderjarig van minstens 12 jaar oud, 1 jaar oud of niet), ook ten aanzien van de moeder.

Hoe?
Het bewijs moet worden geleverd dat de beweerde vader inderdaad de biologische vader is. Alle bewijsmiddelen kunnen daarvoor in aanmerking komen. De rechtbank kan een bloedonderzoek of enig ander onderzoek ‘volgens beproefde wetenschappelijke methodes’ gelasten . Ook bezit van staat geldt als bewijs van afstamming (art. 324, 1ste lid, zie ook 331septies BW). Behalve bij twijfel, kan het vaderschap worden vermoed als de man gedurende het wettelijk tijdperk van verwekking gemeenschap met de moeder heeft gehad (art. 324 2de lid BW).

H.CASMAN, Gezins- en familiaal vermogensrecht, Brussel, VUB, 2010, 28-29.

[debbie01be]

Afstamming langs vaderszijde als de vaderschapsregel niet geldt en er geen spontane erkenning is: gerechtelijke vaststelling mogelijk
Staat vaderschap niet vast op grond van de vaderschapsregel noch op grond van erkenning, dan kan de vaststelling van vaderschap via een procedure worden bekomen (art. 322 BW). Deze vordering heet een vordering tot inroeping van staat of tot onderzoek naar het vaderschap(art. 331 en volg. BW).

Wie?
De vordering wordt ingesteld door het kind of door de moeder. Moeder en kind worden altijd in het geding betrokken (art. 332ter BW). De vordering wordt gevoerd tegen de beweerde vader; en als hij overleden is, tegen zijn erfgenamen (art. 332quater BW).
Wie niet?
De excepties van verkrachting en van incest of huwelijksbetelsel gelden ook hier (art. 332quinquies en 325 BW). Er kan geen vordering worden ingesteld tegen of door de donor van het embryo of de gameet die aan wensouders is afgestaan (art. 27 en 56 van de wet van 6 juli 2007 betreffende de medisch begeleide voortplanting en de bestemming van de overtallige embryo’s en de gameten).

Wanneer?
De vordering kan worden ingesteld binnen de gemeenrechtelijke termijn van 30 jaar (art. 331 ter BW). Voor het kind wordt deze termijn tijdens zijn minderjarigheid opgeschort (art. 2252 BW).

Vetorecht en verzet?
Art. 332quinquies dat reeds besproken werd in verband met de betwisting van de vaderschaspregel, geldt hier ook (met hetzelfde onderscheid naargelang het kind meerderjarig of ontvoogd is, minderjarig van minstens 12 jaar oud, 1 jaar oud of niet), ook ten aanzien van de moeder.

Hoe?
Het bewijs moet worden geleverd dat de beweerde vader inderdaad de biologische vader is. Alle bewijsmiddelen kunnen daarvoor in aanmerking komen. De rechtbank kan een bloedonderzoek of enig ander onderzoek ‘volgens beproefde wetenschappelijke methodes’ gelasten . Ook bezit van staat geldt als bewijs van afstamming (art. 324, 1ste lid, zie ook 331septies BW). Behalve bij twijfel, kan het vaderschap worden vermoed als de man gedurende het wettelijk tijdperk van verwekking gemeenschap met de moeder heeft gehad (art. 324 2de lid BW).

H.CASMAN, Gezins- en familiaal vermogensrecht, Brussel, VUB, 2010, 28-29.

Bedankt voor de reactie. Weet je ook wat er gebeurt als de vader een DNA-onderzoek weigert?

[Tmespreu]

Bedankt voor de reactie. Weet je ook wat er gebeurt als de vader een DNA-onderzoek weigert?

Ik weet niet in hoeverre een DNA test 'gedwongen' kan worden. (Ik zal dit eens proberen nakijken)

'Bezit van staat' wordt ook als mogelijk bewijs beschouw, wat dit juist inhoudt is vrij moeilijk uit te leggen omwille van het abstracte karakter ervan. Indien u een advocaat heeft zal hij u dit zeker kunnen toelichten.. (als u wilt kan ik het altijd proberen uit te leggen, zonder garantie op succes , u vraagt het maar)

[debbie01be]

Ik weet niet in hoeverre een DNA test 'gedwongen' kan worden. (Ik zal dit eens proberen nakijken)

'Bezit van staat' wordt ook als mogelijk bewijs beschouw, wat dit juist inhoudt is vrij moeilijk uit te leggen omwille van het abstracte karakter ervan. Indien u een advocaat heeft zal hij u dit zeker kunnen toelichten.. (als u wilt kan ik het altijd proberen uit te leggen, zonder garantie op succes , u vraagt het maar)

Als je me wil proberen uitleggen wat bezit van staat is, zou ik dat wel graag hebben

[Tmespreu]

De bestanddelen van de staat van de persoon zijn vatbaar voor bezit, i.e. de feitelijke uitoefening van bevoegdheden, die verbonden zijn aan een recht, zonder dat moet geweten zijn of de betrokkene daadwerkelijk titularis is van dat recht.
Bezit van staat verwijst naar de feitelijke toestand, waarin een persoon zich bevindt m.b.t. een element van zijn staat, meer bepaald naar de feitelijke uitoefening van de rechten en plichten, die aan die staat verbonden zijn zonder dat de persoon die staat juridisch hoeft te hebben.

Uit art. 331nonies B.W. bv. blijkt wat verstaan moet worden onder “bezit van staat van kind van”... Het bezit van staat volgt uit feiten, die tezamen of afzonderlijk de betrekking van afstamming aantonen. O.m. het feit dat
- het kind altijd de naam heeft gedragen van degene van wie wordt gezegd dat het afstamt
- de zogeheten vader of moeder het als zijn of haar kind heeft behandeld
- als vader of moeder in zijn onderhoud en opvoeding heeft voorzien
- het kind die persoon heeft behandeld als zijn vader of moeder
- het kind als zijn of haar kind wordt erkend door de familie en in de maatschappij
- de openbare overheid het als zodanig beschouwt.

De constitutieve bestanddelen van het bezit van staat zijn:
- nomen: naamdracht in overeenstemming met de ingeroepen staat
- fama: overeenstemmende erkenning door de familie en de samenleving
- tractatus: overeenstemmende behandeling door rechtstreeks betrokkenen
en specifiek voor het afstammingsrecht:
- het feit dat de openbare overheid de betrokkene beschouwt als titularis van de staat waarop hij zich beroept (art. 331nonies in fine B.W.).

E.GULDIX, personenrecht, Brussel, VUB, 2010, 87-88


Dit is wat een 'handboek' er over zegt. Dit leek mij het meest duidelijke/volledige antwoord..

In afstammingsgeschillen geldt het bezit van staat op algemene wijze als subsidiair (bijkomstig) bewijsmiddel. Art. 331septies B.W. bepaalt namelijk dat de rechtbanken de geschillen beslechten door de meest waarschijnlijke afstamming met alle rechtsmiddelen vast te stellen en dat, indien de overige bewijselementen onvoldoende overtuigend zijn, het bezit van staat in aanmerking mag worden genomen.

[Franciscus]

Ik weet ook zo direct de artikels niet maar een jaar of 4 geleden heb ik (van ver) zo'n case gehad dochter kwam 'out of the bleu' ... hier ben ik papa ( zo is het verhaal aan ons verteld). De man is door de rechtbank verplicht geweest om een bloedstaal ( DNA) te geven. Tot in beroep bleef hij ontkennen ( had zijn advocaat aangeraden) maar is veroordeeld.
Hij is daarna met de noorderzon verdwenen.

zie ook eens of de site van advocaat elfri
http://www.elfri.be/vaderschap-en-betwisting-vaderschap" onclick="window.open(this.href);return false;

[vinniecent]

DNA onderzoek kan worden bevolen, maar niet fysiek worden afgedwongen (behalve in strafzaken, bij misdrijven waar een gevangenisstraf van meer dan 5 jaar op staat; art. 90 undecies Sv).
Normaal gezien zou de rechter geen gevolgtrekkingen mogen maken uit de weigering van dergelijk onderzoek in burgerlijke zaken (Cass. 7 maart 1975)
EDIT: Maar ik zie net dat in geval van afstammingsgeschillen de rechter uit de weigering een feitelijk vermoeden mag afleiden (Cass. 17 december 1998)