Even de situatie schetsen: mijn neefje komt al sinds zijn geboorte tijdens het weekend naar de grootouders (hier thuis want ik woon nog thuis). Papa heeft 8 jaar niet naar hem omgekeken. Het kind had duidelijk problemen maar daar hadden de ouders geen oor naar (kind was pas na 8 jaar volledig zindelijk).
Papa heeft officieel nooit bij zijn zoon en vriendin gewoond. Hij woonde nog thuis op papier.
Nu zijn de ouders al even uit elkaar, papa heeft een tijdje terug thuis gewoond en zelfs toen keek hij niet om naar zoon.
Nu heeft papa nieuwe vriendin en elke 2 weken komt hij zijn zoon halen tijdens het weekend. Het kind is ondertussen 10.
Nu door omstandigheden is er ruzie gekomen en gebruikt hij zijn kind als schaakstuk. Hij dreigt ermee dat mijn ouders en ik hem nooit meer mogen zien. Hij zou al met een advocaat gebeld hebben om dit te regelen. We hebben het wat kunnen bedaren voorlopig. Maar ik stel me vragen of wij juridisch gezien een poot hebben om op te staan moest het terug escaleren. Wij hebben allledrie een heel diepe emotionele band met het kind en willen dit zeker niet kwijt. Ik stel me ook de vraag of hij wel een poot heeft om op te staan vermits hij officieel nooit bij zijn zoon gewoond heeft en er totaal niets juridisch geregeld is. De moeder heeft samen met mijn moeder een regeling uitgewerkt wannneer hij hier is en wanneer hij thuis bij mama is.
Kunnen grootouders en tantes co-ouderschap regelen met de moeder alleen?