Deze gespreide belasting op meerwaarden is slechts mogelijk als de ontvangen vergoeding of verkoopwaarde belegd wordt in vaste activa die voor de uitoefening van de beroepswerkzaamheid worden gebruikt.
De Commissie van de Europese Gemeenschappen heeft inzake België een inbreuk vastgesteld in toepassing van artikel 258 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) - inbreuk nr. 2008/4249.
Deze inbreuk heeft te maken met het feit dat de belgische staat voorheen slechts een herinvestering aanvaardde die binnen België gebeurde.
Met de wet van 18/11/2011 wordt deze herinvesteringsmogelijkheid dan ook uitgebreid tot elke lidstaat van de Europese Economische Ruimte:
Artikel 2 van de wet van 7 november 2011 stipuleert: "In artikel 47, § 2, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, worden de woorden « in België » vervangen door de woorden « in een lidstaat van de Europese Economische Ruimte»".
Nu gaan er zich een aantal problemen stellen.
Inzake een rechtspersoon die eenzelfde activiteit uitoefent in een andere lidstaat in het verlengde van de Belgische activiteit zal er zich allicht geen probleem stellen.
Maar wat met een rechtspersoon die een activiteit in een andere lidstaat uitoefent welke ze in België NIET uitoefenen?
Wat met een rechtspersoon die meerwaarden ontving op de realisatie van activa binnen België én deze rechtspersoon haar zetel van beroepsactiviteit en plaats van bestuur van de vennootschap totaal overbrengt naar het buitenland? Deze vennootschap blijft verderbestaan maar voert geen verdere activiteit meer uit binnen België?
Met een natuurlijk persoon wordt het nog extremer.
Een natuurlijk persoon die een activiteit uitoefent binnen België en daarnaast een activiteit uitoefent in een andere lidstaat gaat zowiezo die buitenlandse inkomsten (waar de herinvestering gebeurde) in België dienen aan te geven omdat deze meetellen voor de bepaling van het tarief van de belasting op het totale inkomen (progressievoorbehoud). De buitenlandse inkomsten worden dus wel degelijk belast in België ( ook al wordt de belasting op deze buitenlandse inkomsten er terug van afgetrokken - maar tegen de laagste belastingsschijven dan), en de herinvestering heeft dus in dit geval te maken met een beroepsactiviteit die in België mee belast wordt (progressievoorbehoud, met de voorgaande beperking). Het lijkt mij dat in dit geval er geen discussie kan bestaan over de aanvaarde herinvestering én gespreide taxatie?
De jaarlijkse daaropvolgende ten laste neming van een deel van de gespreide meerwaarde lijkt in de twee gevallen (rechtspersoon zowel als natuurlijk persoon) geen probleem te stellen.