Even geen juridisch, maar een menselijk antwoord, puur wat ik zou doen mocht ik bij m'n verstand kunnen blijven:
Laat haar toch gaan, maar geef een GSM mee aan je dochter. Probeer haar zo duidelijk te maken dat ze enkel belt met jouw als er geslagen wordt op iemand of beide ouders stomdronken zijn. Zeg dat ze zich dan opsluit in haar kamer (of om het even welke kamer) en jouw nummer belt ( programmeer eventueel deze nummers in de gsm).
Indien ze jouw belt, probeer je kalm te blijven, haar gerust te stellen en bel je de politie. Je zegt duidelijk dat je ook naar dat huis gaat, maar je enkele huizen verder zal parkeren (uit het zicht). Dan wacht je de politie daar op en spreek je af dat je het kind zal meenemen indien de situatie effectief niet is zoals het zou moeten zijn.
Verder zal Franciscus wel kunnen antwoorden of dit een antwoord is dat in de praktijk kans op slagen heeft.
Dit zijn nu eens antwoorden die misschien uitgaan van gevoelens maar als je Gardner erop na leest (Gardner is een kinderpsychiater die overigens ook professor was aan de unief en een redelijk aantal keer is aangesteld door het gerecht als gerechtsdeskundige)
Gardner heeft dat in zijn boek over Parental Alienation Syndrome uitgebreid omschreven welke zoal de meest courante technieken zijn van PAS en als ik JPV lees dan denk ik dadelijk... dat is nu net wat Gardner omschreven heeft hoe je een kind kan opzetten om de andere ouder te gaan haten...
en ja Fransiscus kan het zeggen of PAS hier kans op slagen heeft
Ik heb een vraag waar ik niet direct een antwoord op vind. ... Ze wil dus echt niet gaan, maar wat kan ik hiertegen doen?
een hopeloze vader
Op de vraag wat kan ik doen... ofwel zelf hulp gaan zoeken omdat je hopeloos bent ofwel sterk genoeg zijn in je ouderlijk gezag dat je exclusief (en dat dus zeker niet misbruiken) hebt en duidelijk stellen dat "gaan" het beste is voor zoon/dochterlief.
RR