Er werd in 1964 door mijn grootouders schenking gedaan aan mijn vader, waardoor hij eigenaar werd van de volle eigendom.
Diezelfde dag werd een wederzijdse gifte tussen echtgenoten opgemaakt tussen mijn ouders. Hierdoor zou na het overlijden van mijn vader het vruchtgebruik voor mijn moeder zijn & de naakte eigendom voor de 3 kinderen. Dit met uitdrukkelijke voorwaarde dat er na het overlijden geen betwisting is geweest over de erfenis.
Na 8 jaar huwelijk is mijn vader overleden, wij waren waren nog heel jong 2/4/7 jaar.
Het kadastraal uittreksel meldt nu echter 1/4 vruchtgebruik voor moeder + 1/4 in volle eigendom. Voor de 3 kinderen: elk 1/6 volle eigendom + 1/12 naakte eigendom. Deze breuk schijnt niet te kloppen, waardoor de notaris een dringende opzoeking heeft aangevraagd op het registratiekantoor. De verdeling is immers anders dan gestipuleerd in de gifte.
Hieruit heeft de notaris opgemaakt dat er een betwisting is geweest na de erfenis (vraag tot inkorting, e.d.)? Hij vraagt ons een kopie van de aangifte te bezorgen.
Maar wij weten helemaal niets en moeder zegt niets en weet zogezegd weer van niets.
Het moet toch van haar komen met goedkeuring van onze voogd (broer van vader).
Het ouderlijk huis wordt nu verkocht vanwege de nodige grote verbouwingen, die wij kinderen niet op ons willen/kunnen nemen.
Moeder deed ondanks al haar klachten en frustraties over het huis, ongelofelijk moeilijk toen de verkoop werd besproken.
Ze wilde er ineens niet meer uit. We hebben, nu de verdeling bij de notaris zo wazig is, het vermoeden dat er iets niet klopt.
Dat ze min of meer vanuit was gegaan, dat wij pas na haar dood achter die betwisting zouden komen.
Want is het vanwege een financiële situatie waarin ze zat of dreigde te verkeren, had ze dit na 40 jaar toch wel tegen haar kinderen kunnen zeggen.
In het slechtste geval heeft ze die betwisting gedaan om zichzelf te bevoordelen.
Maar wat kan het in het beste geval zijn? Kan iemand mij aangeven waarom een betwisting wordt gedaan en wordt goedgekeurd?