Ik pik hier even op in om niet een nieuw bijna gelijkaardig topic te moeten openen.
Mijn vraag zou gelijkaardig kunnen zijn maar ik verklaar me duidelijker
Ik heb uit een vorige samenwonende relatie ( niet gehuwd ) een zoon die ondertussen 22j is en waar ik ondertussen 20j alimentatie voor betaal.
We hebben niet echt een band als vader/zoon en omdat onze afstand van wonen ook wel wat ver is alsook het doel in het leven zien we elkaar om zeggen niet.
mei 2014 is hij met zijn school gestopt en als het ware op de sofa gaan liggen en ligt er tot op heden nog op.
Werken is niet aan hem besteed en sociale contacten ook liever niet, sinds einde vorig jaar hoop ik van deze alimentatie af te komen en dat hij eindelijk eens wat verantwoordelijkheid opneemt en zou gaan werken of toch althans de moeite daar voor doet.
Ik heb tot op heden wel steeds een goed telefonisch contact met zijn moeder maar die heeft ook al alle hoop verloren om hem in beweging te krijgen.
Maar langs de andere zijde is zij ook heel doordacht, zij weet perfect dat ' onze ' zoon een kerel is die niets kan volhouden en volgens mij zal zij wel aansturen dat hij maar op de zetel blijft liggen. Zo moet ik wel de alimentatie blijven betalen want van het moment dat hij zou gaan werken mag ik stoppen met betalen maat wat als hij na een maand terug op de zetel ligt?
Volgens mij kiest zijn moeder hier eieren voor haar geld en ben ik daar wat de pineut van.
Vraag is welke rechten ik heb en wat hier aan te doen? Wat als ik gewoon stop met de alimentatie te betalen?