Ik heb 12 jaar voor een franchise gewerkt als franchisenemer. De franchise werkte het liefst van al met jonge, ontwetende mensen zoals ik (toen 18 jaar oud). Op een kregen een franchisecontract die we moesten ondertekenen op het moment zelf (we werden zwaar onder druk gezet), waarin onder andere staat dat we onbeperkt inzicht tot onze boeken moesten geven. We moesten met dezelfde boekhouder werken als de franchise. De franchise moest ons 1 maand opzeg geven voor ze alle samenwerking moesten stopzetten. Een contract enkel ten voordele van de franchise dus.
Al de facturen die de franchise verstuurden waren voorschotfacturen, zonder enige detail. Op het einde van het jaar werd door de franchize de inventaris gemaakt (op zijn laptop waar niemand aan mocht komen). De inventaris kwam altijd ten voordele van de franchise uit. Er werd nooit geen afrekening gemaakt, enkel voorschotfacturen bijgemaakt. De franchise leverde goederen in consignatie en kwam er soms terugnemen uit de winkel. Op de 12 jaar heb ik slechts 1 inventaris en diens detail gezien, en heb ik er nooit geen enkele ondertekend. Goederen werden geleverd zonder leveringsbon of pakbon en werden nooit voor ontvangst getekend. Ze werden geleverd door een interne medewerker die een sleutel had van het pand die we huurden van de franchise. Ik woonde in het pand en was er gedomicilieerd.
De franchise was gerund door bullebakken, en niemand die met hun werkte had er positieve woorden voor. Van meermaals per dag bellen per dag om te roepen omdat iets naar hun zin ging (bijvoorbeeld kapsel of kledij, terwijl er geen dresscode was) tot kleine pesterijen jaar in jaar uit of het dreigen met het contract te beindigen als random eisen niet ingewilligd werden. Het hoofd van de franchise had overigens een veroordeling opgelopen voor wapenhandel.
Ik leerde iemand kennen die me vertelde dat ik zo snel mogelijk weg moest van de franchise. Ik begon met deze persoon een nieuwe vennootschap in een andere sector. Ik bleef ondertussen nog voor de franchise werken omdat ik het geld nodig had. Onze nieuwe zaak draaide veel beter en de franchise werd jaloers. De pesterijen bleven voortgaan. De laatste twee jaar werd er geen inventaris meer gemaakt maar wel voorschotfacturen naar mij toe. Deze kreeg ik niet altijd te zien omdat de boekhouder deze via hem kreeg en stilzwijgend in onze boekhouding stak.
Op een dag kwam ik aan de winkel s'ochtends (was bij vriendin blijven slapen) en waren de sloten veranderd. Ik had nooit geen aangetekend schrijven ontvangen (ook niet op heden, een jaar na de feiten). Ik kreeg telefonisch bedreigingen dat hij zijn vrienden zou sturen mocht ik proberen het pand binnen te dringen. Ik was opeens dakloos, kon niet aan mijn eigen kleren of persoonlijke spullen, noch aan de inboedel of de rekken (die mijn eigendom waren). In de winkel werd een gerant gestoken die de zaak open deed. Ik besloot met de politie terug te komen en vertelde mijn verhaal. Deze gingen de franchise contacteren (maar kregen ze nooit vast). Politie kwam ook tot constatatie dat mijn post werd geopend en mijn boekhouding verdwenen. Ik veranderde onmiddelijk van boekhouder en deze vroeg de overdracht van mijn boeken maar kreeg ze nooit ( een jaar na de feiten). Een groot deel van mijn persoonlijke spullen waren verdwenen of kort en klein geslegen.
Enkele dagen gelden vroeg de franchisehouder of ik het openstaande saldo naar hem wou betalen. Ik vertelde hem dat ik dit weigerde omdat er geen inventaris was gebeurd en de winkel nog vol met goederen was toen hij me op onrechtmatige manier buiten had gegooid. Ikzelf, heb wegens gebrek aan boekhouding, ook geen openstaande facturen en liet dit per aangetekend schrijven weten.
Wat kan hij mij doen? Kan hij geld eisen van voorschotfacturen waarvan er nog geen inventaris of afrekening is gemaakt. En hoe krijg ik mijn spullen en een schadevergoeding terug?