Hallo,
Bij de scheiding EOO waren voorlopige maatregelen uitgesproken, gedurende ongeveer een 7 tal maanden, gelijkmatig verdeeld verblijf.
Daarna heb ik zelf de echtscheiding laten bevestigen en opnieuw voorlopige maatregelen (gedurende een procedure tot echtscheiding) laten uitspreken.
De rechter had echter, tegen alle verwachtingen in, de omgangsregeling omgegooid, dat de kinderen hoofdzakelijk bij mijn ex zouden verblijven en slechts 1weekend om de 14 dagen bij mij.
Dit op basis van een aantal leugens in de besluiten van de tegenpartij.
De rechter had me geen enkele vraag gesteld ivm de leugens die in die besluiten stonden, mijn toenmalige advocaat had ook niet gereageerd, dus heb ik het niet ontkend en werd het vonnis zo uitgesproken!
Eén enkele week zijn de kinderen, vanaf dat vonnis, meer bij haar geweest, daarna meer dan een jaar lang ging mijn ex akkoord met de oude week/week regeling. Dit hebben we op papier gezet, maar werd niet gehomologeerd. Toch heeft ze middenin die periode van een jaar het vonnis laten betekenen.
Ik was dus verplicht om in beroep te gaan.
Tot slot heeft mijn ex dan een aantal maanden geleden de kinderen opgeeist en ik kon niet anders dan hieraan toegeven, omdat hetgeen we onderling overeenkwamen op papier blijkbaar geen enkele betekenis heeft als één van beide partijen plotseling niet meer akkoord gaat, dan MOET het betwiste vonnis gevolgd worden.
Nu ben ik dus een beetje, om niet te zeggen heel erg, wantrouwig geworden en wil graag duidelijkheid hoe het nu gaat verlopen in de rechtbank.
Om het beroep in te stellen heeft mijn advocaat een aantal dingen opgesomt ivm mijn ex (drugsmisbruik, te laat komen, tussenkomst van comitéBJZ, ed).
In de 1e besluiten heeft zij dit niet ontkend en vraag alles te houden zoals het is en mij dan een aantal dingen te verwijten (te laat komen ed).
Dan heeft mijn advocaat hier weer besluiten op gegeven, dat het zij is die te altijd te laat komt.
Als laatste dan weer besluiten van haar, dat ik te altijd te laat kom of niet thuis ben enz...
In werkelijkheid is het wederzijds gebeurd dat we niet op tijd waren om de kinderen te brengen.
1x was ikzelf niet op tijd thuis, maar er was wel iemand aanwezig om de kinderen op te vangen, mijn ex nam de kinderen echter terug mee...
Een heel gedoe dus, ik ben niet perfect, maar zij beslist ook niet.
Onze oudste dochter, intussen 19, is permanent bij mij komen wonen (mijn ex heeft haar bij wijze van spreken weggepest omdat ze "onhandelbaar" was).
Gaat nu de rechter enkel en alleen maar kijken naar die laatste besluiten van haar kant ?
En wat als de rechter mij weer geen enkele vraag stelt ivm de beschuldigingen aan mijn adres ?
Gaat de rechter er rekening mee houden dat mijn oudste permanent naar mij is gekomen ?
Kan ik nog bewijzen (sms verkeer waar een aantal keer duidelijke communicatie is geweest dat ik de kinderen wat later ging brengen) inbrengen of meebrengen naar de rechtbank ?
Moet ik expliciet het woord vragen om op de besluiten te reageren ?
Kan ik zeggen, ja ik ben een enkele keer te laat geweest, maar mijn ex ook ?
Kortom, hoe gaat het verlopen in de rechtbank ? Ik ben er niet gerust meer in gezien de vorige situatie en ben een beetje bang om iets verkeerd te zeggen.
Dit betwiste vonnis gaat over voorlopige maatregelen gedurende een procedure tot echtscheiding (die al lang achter de rug is), moet ik na uitspraak dan nogmaals naar de familierechtbank om het definitief te maken vanaf de scheiding tot nu ?
Alvast bedankt voor jullie inbreng.