In 2002 gaan mijn partner van zijn ex uit elkaar en in 2003 wordt de EOT bij de notaris opgemaakt.
Van belang voor hem was de week/weekregeling voor zijn 2 dochters (verwoord als verblijfsregeling van woensdag tot woensdag in de EOT en niet als co-ouderschap). Ex heeft hiermee ingestemd dit op te nemen mits ook volgende werd opgenomen:
- de kinderen zijn fiscaal ten laste bij deze waar hun verblijfsadres is genoteerd (domicilie = bij hun moeder)
- de moeder ontvangt het kindergeld dat op haar rekening wordt gestort, mijn partner heeft geen zicht op uitgaven
- een alimentatie die op dag van vandaag 475€ bedraagt
- tussenkomst bij extra kosten (schoolreizen, reizen, ...)
Tot 2013 werd een bedrag van 125€ overgeschreven op haar rekening (als alimentatie); werd mondeling overeengekomen tussen beide partijen aangezien er ook de regeling van week/week was bij elk van de ouders. Kinderen waren tot dan volledig fiscaal ten laste bij de moeder.
In 2014 (aanslagjaar 2013) wordt onderling afgesproken elk een kind ten laste te nemen.
In 2015 wordt opnieuw elk een kind en laste ingegeven; dit wordt echter herroepen aangezien de moeder de beide kinderen opnieuw fiscaal ten laste heeft genomen. Ook 2014 wordt herzien en intussen een terugbetaling geëist bij de vader door de fiscus.
Eind 2015 komt er een gesprek omdat de maandelijkse extra kosten in de ogen van mijn partner te hoog worden en hij dit wil bespreken (+/- 1.900€/kind voor kleding en schoenen voor periode januari-november 2015). Mid december is er een gesprek waarbij al snel duidelijk wordt dat de ex voor geen rede vatbaar is en zij telkens naar de EOT verwijst. Mijn partner informeert zich bij advocaat die ook aangeeft dat zowel verblijfsregeling week/week + alimentatie + fiscaal voordeel + kindergeld eigenlijk alle voordeel geeft aan de moeder, geen aan de vader. Is wel destijds door hem getekend. Zij stelt voor om tegenpartij (moeder) uit te nodigen voor een gesprek. Daags voordat ze deze vertrekt, ontvangt mijn partner een brief van de advocaat van de moeder dat hij achterstallige alimentatie (5 jaar) heeft en deze uiterlijk mid januari dient over te schrijven. Tevens vragen zij vanaf 1/1/2016 betaling van 475€ alimentatie terwijl de brief pas op 6/1/2016 in de bus valt, 7/1/2016 per aangetekend beschikbaar is. Bij niet-betaling wordt een deurwaarder aangesteld.
Brief wordt overgemaakt aan zijn advocate en de initiële te versturen brief wordt aangepast en verstuurd op 7/1/2016 met gegeven dat er kennis is genomen van hun brief, dat er een verzoek is om rond de tafel te zitten om deze situatie te bespreken en te gaan naar een minnelijke schikking en geen intentie is om een juridische procedure op te starten.
Tot op dag van vandaag totaal geen reactie van de advocaat van de ex uit. Advocaat van mijn partner geeft aan dat deze "deontologisch" verplicht is om te antwoorden, maar persoonlijk vind ik de stilte lang duren.
Concrete vragen:
- ondanks feit dat initieel ondertekende EOT zowel melding maakt van verblijfsregeling week/week en alimentatie; is dit een optie om dit te herbekijken? zijn er gevallen gekend waar dit wordt herzien naar ofwel week/week ofwel alimentatie maar niet de beide? in geval wel de beide, kan er een aanpassing zijn van het alimentatiebedrag?
- lees nu ook dat bij 2 maand niet-betaling van alimentatie er loonbeslag kan worden gelegd. Is de stilte die de ex en haar advocaat aanhouden een voorbode hiervan?
- zijn er bepaalde stappen die pro-actief door mijn vriend kunnen worden ondernomen?
Bedankt voor de info.
Mvg