communicatie

[lieselot]

Mijn ex en ik hebben 2 kindern maar kunnen totaal niet communiceren. Ik heb al het mogelijke al gedaan. Maar steeds wanneer er iets is waarbij ik niet akkoord ben, begint hij te roepen, te dreigen, te chanteren met de kinderen. Ik kan alleen maar ja knikken.

Heel vaak gaat het over de verblijfsregeling. Dan wil hij het zo, dan zo, ... .
Hij wil bilocatie maar de maatschappelijk assistent heeft dit afgeraden oa omdat de kinderen nog te jong zijn maar dit moet nog uitgesproken worden door de jeugdrechter.
Hij kan zich daar niet bij neerleggen.

Steeds wanneer ik de kinderen breng of haal is er ruzie. Hij lokt steeds discussie uit in bijzijn van de kinderen (die zitten in de auto). Ik wil niet dat de kinderen dit aanhoren want ze denken steeds dat zij iets verkeerd hebben gedaan. Ik vertrek dan maar, waar hij dan nog boos om wordt ook nog. Dan begint hij te bellen,... . Een straatje zonder einde.

Wat kan ik doen?

Ik heb al een andere gsm nummer aangevraagd omdat hij me dan steeds blijft bellen. De nummer die hij kent zet ik steeds uit wanneer de kinderen bij mij zijn. Hij kan me alles doormailen.
Als hij me niet kan bereiken belt hij vaak mijn ouders op of mijn vriend. En dan maakt hij ruzie met hen. Hij kent geen grenzen.

De discussies staan eigenlijk los van de kinderen. Het gaat steeds over zijn eigenbelang. Zijn ego.

Ik ben ten einde raad. We zijn bijna 2 jaar uiteen en hij stopt gewoon niet. Wat kan ik doen? Wij gaan nooit goed kunnen communiceren als hij zo doet, maar volgens hem ligt steeds de fout bij mij.

Help me aub

[bemiddelaar]

Je kan beroep doen op een ouderschapstherapeut die jou / jullie kan helpen om te leren communiceren met elkaar op een constructieve manier.

[roderidder]

Wat mij betreft dien je die blilocatie in een een of een andere vorm een kans te geven, minstens bespreekbaar maken. Dit maakt heel wat vaders boos dat ze die kans niet krijgen, niet ondersteund/gefaciliteerd worden.

Met de zeer weinige gegevens dat hier beschikbaar is is het onmogelijk een juist beeld van de situatie te hebben. Iedereen wil na scheiding zijn zin krijgen en beide ouders willen dat het soepel verloopt. De praktijk is soms anders en loopt het niet zoals gehoopt.

Die gerechtelijk proceduses zijn echt niet altijd het beste voor de kinderen. Dat wat bemiddelaar voorstelt daarintegen wel, dat is toch mijn overteuging. Kinderen, zeker jonge kinderen zijn best af met twee ouders die met elkaar kunnen communiceren in of over een bilocatieregeling dan twee ouders die ruzie maken, zoeken etc etc.

Je kan je advocaat vragen om heel de gerechtelijke procedures stil te leggen en naar bemiddeling over te stappen. Deze kan ouders "leren praten met elkaar en leren luisteren naar elkaar". Dit zal voor iedereen beter zijn dan 1 ouder die zich niet kan berusten dat hij/zij geen gelijke kansen heeft gekregen in iets dat oh zo wesenlijk is.

RR

[lieselot]

Het gaat hier niet alleen om die bilocatie waar hij kwaad om wordt hoor. Hij is zelfs kwaad als bv de kinderen eens ziek zijn. Ik breng ze altijd ziek naar hem. Alsof ik dat met opzet doe!

Maar wat kan ik doen tegen zijn agressieve reacties.
Hij roept waar de kinderen bij zijn hoe slecht ik ben als moeder, hoe dom ik doen, ...
Hij dreigt steeds van pas maar op, ik heb u nog eens. ...
Hij scheld mij steeds uit.
Hij chanteert. Als ik iets niet doe of als ik niet naar hem wil luisteren dan brengt hij de kinderen niet terug. ...
Hij manipuleert.
Hij dringt zich op. Als hij voor mijn deur begint te brullen dan sluit ik de deur en ga rustig naar de kinderen. Hij stampt tegen de deur, doet zijn sigaret vaak uit tegen de venster, hij komt zelfs binnen in mijn tuin. Hij vertrekt met scheurende banden, ...Dit is steeds wanneer mijn vriend werken is.

Zo is hij altijd geweest, erger ook nog. Waarom wordt hij gewoon niet kalm? Wij hebben nooit kunnen praten maar het is veel erger geworden. Zo deed hij ook bij de maatschappelijk assistent. Hij stond daar te roepen en te brullen. Sloeg herhaaldelijk met zijn vuist op haar bureau. Zei dat ze haar werk slecht deed, ... .
Kortom, wat kan ik doen? Ik ben echt bang van hem en ben doodbang dat hij de kinderen pijn doet. Vroeger deed hij dat op de oudste.

Zoals ik al zei, dit gaar niet over bilocatie, dit gaat over zijn agressief gedrag in het bijzijn van de kinderen.

Lieselot

[lieselot]

Vanavond was het weer zover. Hij werd weer kwaad, woest eigenlijk. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Hij was zelfs zo kwaad dat ik niet eens kon vragen hoe het geweest was tijdens het weekend. Of ze vandaag bv al warm gegeten hadden. Niets gewoon. Hij begon direct te roepen in bijzijn van de kinderen. De kinderen waren natuurlijk overstuurd en begonnen te huilen.
Ik negeer hem dan maar en hou mezelf kalm voor de kinderen. Zet het lievelingsliedje van de kinderen weer op in de auto onderweg naar huis. Thuis zitten ze dan met gemengde gevoelens en weten geen blijf met zichzelf. Ze beginnen met speelgoed te gooien, ...
Dan begint mijn ex weer te bellen etc.
Dit is toch geen doen meer.
Wat kan ik doen? Hij moet toch beter weten. Hij maakt geen ruzie over de kinderen, het gaat steeds over zijn eigenbelang in alles zodat hij als de perfecte vader overkomt bij de rechter en dat in bijzijn van de kinderen altijd. Ik wijs hem daar ook steeds op maar ja.
Kan iemand mij raad geven wat ik moet doen met mijn ex zijn woedeuitbarstingen?

[bemiddelaar]

Wat stof uit de psychologie om over na te denken voor alle ouders die conflicten hebben met de andere ouder ...

Net als iedere ouder wil een ouder die gescheiden leeft van de andere ouder gezien worden als een goede ouder. Een positief zelfbeeld als ouder is nodig om zich een gelukkig mens te voelen. Elke ouder verzet zich dan ook als hij zich als ouder niet gezien voelt zoals hij wil gezien worden. Als men wordt aangevallen, zal men zich met hand en tand verzetten. Men voelt zich vernederd en wil en kan met het zelfbeeld van een slechte ouder niet leven. Stellen ouders elkaar als slechte ouder voor, dan hebben ze een relationeel conflict. Dit zorgt ervoor dat ze niet constructief met elkaar kunnen omgaan. Jij kan niet met iemand omgaan die jouw zelfbeeld van goede ouder verwerpt of negeert. De andere ouder kan niet met jou omgaan, als jij zijn zelfbeeld als goede ouder verwerpt of negeert. Als een ouder wil samenwerken met de andere ouder, dan moet je elkaars zelfbeeld als ouder minimaal bevestigen.

Ouders hebben niet alleen de opdracht om elkaar niet te kwetsen. Bovendien is het noodzakelijk om de ouderrol los te koppelen van de partnerrol. Ouders dienen misverstanden te vermijden die ontstaan door rolverwarring. In de discussies over het kind sluipen de emoties als partners dikwijls binnen. De kwaadheid en het verdriet van de partner zitten verweven in de standpunten, de dreigementen, het gevecht, de voorstellen en de onderhandelingen over het kind. Scheidende of gescheiden partners discussiëren dikwijls letterlijk over hun kind, terwijl ze boodschappen geven over hun (ex-)partnerrelatie.

Wederzijdse gekwetstheid in hun zelfbeeld als partners, kan het overleg van de ouders over het kind verhinderen. Door de verwarring van ouderrollen met partnerrollen discussiëren de ouders erg bitsig en verwijtend over hun kind. En zijn ze vooral met elkaar bezig en minder (niet) met hun kind!

Het uit elkaar halen van enerzijds verdriet en kwaadheid over de ex-partner en anderzijds de verantwoordelijkheid over het kind, is dikwijls – zonder professionele hulp - een moeilijke opdracht. Jammer genoeg zetten nog te weinig mensen de stap naar professionele psychologische hulp en steken ze daarentegen heel wat energie in het verder zetten van de strijd...

[lieselot]

We zijn nu een maand verder. Ik breng de kinderen momenteel niet meer alleen. Als mijn partner niet werken is, gaat hij mee. Als hij wel werken is zet mijn moeder de kinderen af.
Ik licht hem nog steeds correct in, maar dat ontkent hij. Ik ben het zo beu. Hij verdraait ook voortdurend mijn woorden.
Volgende maand moeten we weer naar de rechtbank en probeert overal goede punten te halen en mij als een slechte egoistische moeder te laten overkomen. Het is zo frustrerend.
Waarom moet alles bij hem zo gefaked zijn? Waarom luistert hij steeds naar wat zijn advocaat hem opdraagd en luistert hij niet naar zijn eigen hart?
Hij is ondertussen ook weer hervallen in zijn oude labiele leven. Drugs. Het is een rotzooi. Ik zie hem zo dikwijls stoned als ik de kinderen afzet. Dat doet veel pijn. Ik ben dan zo ontzettend bang. Hij is terug zwaar verslaafd aan cocaine. Bewijs het maar eens.
En als de kinderen dan eens blijven slapen, zitten er steeds veel van zijn 'goede' vrienden in huis.
Maar ja, ik ben dan ook die slechte moeder die de vader ook alles ontneemt he.
Pff, het moet eruit. Ik ben zo boos, zo machteloos. Ik haat die advocatenspelletjes. Dat de waarheid nu eens gezegd kan worden.
En dan te bedenken dat er zoveel goede, liefdevolle en eerlijke papa's vechten om hun kinderen meer te mogen zien maar het gerecht kiest dan voor iets anders.
Dat ze dan potverdomme eens hun ogen opendoen!!!!

[roderidder]

Waarom luistert hij steeds naar wat zijn advocaat hem opdraagd en luistert hij niet naar zijn eigen hart?

Wees gerust, je bent niet alleen. Er dient een volledige mentaliteitswijziging doorgevoerd te worden waar advocaten niet die zee van ruimte mogen krijgen om twistdebatten uit te lokken.

Natuurlijk, als er gevaarsituatie's bestaat dan moet dit wel aangekaart worden, maar dat is ook zo in intacte gezinnen.

Alle actoren, dus ook de advocaten zouden afspraken moeten hebben op de wijze van handelen bij een scheiding waarbij kinderen in betrokken zijn. Men zou er dus toe moeten komen dat bijtadvocaten uit het familierecht moeten.

Wanneer hebben die advocaten eens door dat men hier winnaar is als men partijen kan verzoenen, met andere woorden dat men er alles aan moet doen om die ouders uit een mogelijk conflict te houden of te halen.


En in Duitsland zijn via het Cochemer model
goede methoden ontwikkeld waarbij de rechter partijen
als het ware steeds terugstuurt zolang zij er niet samen
uitkomen. De rechter houdt wel de vinger aan de pols,
maar hij fungeert echt zelf als een soort mediator tot de
partijen samen nieuwe afspraken hebben gemaakt. Dat
model wordt nu ook verder in Duitsland in wetgeving
geïmplementeerd.
bron http://www.eerstekamer.nl/9324000/1/j9v ... v6/f=y.pdf

Best blijven aandringen om een gezamelijk iemand die jullie doorheen moeilijke tijden loodsen

RR

[belle1970]

er zal zeker en vast al een serieruze mentaliteit moeten veranderen bij de advocaten .

Ik had een voorstel gedaan naar mijn advocaat toe om bij mijn echtscheidingprocedure aan de rechter te vragen om het kindergld op een kindrekenig te zetten zodat beide parijen er kledij kunnen van kopen en andere dingen .

Nu is meneer daar volledig tegen , hij wil het volledige kindergeld voor mij eisen en ook de domiciliering van de 2 kinderen . Nu heeft mijn man alles terwijl we co ouderschap hebben
Ik zeg hem dat ik het eerlijkst vind op mijn manier , maar daar kan hij mij niet in steunen zegt hij .

Bij advocaten gaat het gewoon om geld . Kotsbeu ben ik dat , ik maar geld geven en meneer advocaat met moeite zijn werk doen .

Ik snap het echt niet ben teneinde raad ,
Bestaan er eigenlijk wel advocaten die eerlijk zijn ???

[bemiddelaar]

Niemand is verplicht om met advocaten te werken. Je kan ook steeds beslissen om het opnieuw zelf in handen te nemen en te gaan onderhandelen met de andere ouder. Eventueel met de hulp van een bemiddelaar in familiezaken die steeds voor beide ouders werkt en geen adviezen deponeert, maar wel informatie geeft (wat zijn de mogelijkheden, wat zijn voor- en nadelen van de verschillende mogelijkheden). En waarbij de betrokken ouders volledig zelf beslissen hoe ze alles regelen ...