Eerst en vooral, dank voor jullie raad en de discussie.
Toch wil ik enkele zaken duidelijker uitleggen. Bij ons is het de week-week-afspraak (50-50). Ik moet niks van allimentatie betalen. In het EOT werd afgesproken dat zij het kindergeld kreeg op voorwaarde dat zij voor alle kledij ging kijken. Voor de rest zijn alle speciale kosten :2 zoals opbetaling bij logo, kine, dokter, ziekenhuis e.d. De schoolkosten zoals aankoop pennen, boekentas, kaftpapier is ook voor de moeder. Volgens de notaris krijgt ze dan zelfs verhoging van kindergeld die maand. De andere schoolkosten (maximumfactuur) zijn elk de helft. Maaltijden en opvang, elk zijn deel, dus niet elk de helft. Gelukkig wil de school dit berekenen (heb ze al meermaals bedankt).
Het bedrag dat ik haar moest betalen heb ik ondertussen betaalt. Dit omdat ik daar geen voet heb om op te staan want het staat zwart op wit op het EOT en ze dreigde al met intresten en dergelijke. De notaris beloofde dat hij een brief ging opstellen waarin haar verzocht werd om de kledij in orde te brengen. Controle hierop is evenwel moeilijk, was zijn uitleg, wat ik begrijp. Hij raadde me ook aan dat kindergeld te laten voor wat het is en zelf in kledij te voorzien (wat ik eigenlijk al enkele maanden doe en hiervan de bonnetjes bijhou als bewijs) De vraag van mij tot communicatie en oplossend denken met hulp van de notaris als bemiddelaar werd door haar afgeschoten. Ze heeft die man gewoon laten weten niet te willen samen zitten aan tafel. Mooi bewijs van weigering tot communicatie zou ik zo zeggen
Verder heeft zij laten weten dat ze naar een andere notaris is geweest. Deze heeft gezegd dat ze per seizoen slechts 1 kledijsetje voor bij ons moet voorzien. Langs de ene kant is dit een zege want dan kwijgen we toch iets. Langs de andere kant is dit te weinig natuurlijk... Ik begrijp trouwens niet dat ze naar een andere notaris stapt want die heeft daar toch niet veel in te zeggen? Jammer dat ik niet weet wie het is want misschien wil hij mij ook wel horen en wil hij dan ook communicatie tussen beide partijen... Kan ik trouwens niet telkens bij een extra kost waarin ik de helft moet betalen een deel van dat geld achterhouden ter compensatie van de kledij die ik betaal?
Om ook nog even te reageren op dat loslaten:
Ik heb het hele gedoe (ex is mij gaan bedriegen met vent van mijn zus, beiden gescheiden nu en exen wonen samen...) eigenlijk al een tijdje achter me gelaten. Ik ben verder met mijn leven, heb nieuwe hele lieve, begripvolle en steunende vriendin. Vroeger liet ik me echt nog opjagen en gek maken door al de problemen en discussies. Nu hebben we het er amper nog over en lachen we het vaak weg. We laten het dus gaan. Maar ik denk dat dit net olie op het vuur bij de ex is. Bij het begin van de scheiding heeft ze me duidelijk gemaakt dat ze het mij heel lastig ging maken. Nu ik al anderhalf jaar echt weer gelukkig ben en dat ook uitstraal en er dus niet aan ten onder ben gegaan, vrees ik dat ze enorm jaloers is... Maar das dus echt haar probleem want ik trek het mij niet aan. Als de kids er zijn, geniet ik ervan en doen we leuke maar ook alledaagse dingen. Zijn ze er niet, ja dan geniet ik van mijn nieuwe leven. Net wat de ex dus zo jaloers maakt...
De raad van eigen kledij aanschaffen volgen we zeker op want inderdaad, hoe minder je reageert, hoe minder de puberale gedragingen. Alleen jammer dat ze door depressies en labiel gedrag nog agressieve uitspattingen heeft tov mij maar vooral tov mijn zus... Maar das een ander verhaal...
Groeten en dank voor de hulp alvast !