#7 , 07 feb 2011 18:26
Het misbruik dat de schoonmoeder vertelt is waar, het zijn geen leugens.
"De wet gebruikt de term «ten laste legt» hetgeen dient geïnterpreteerd te worden als «het aanduiden als dader»: het feit aan iemand toeschrijven en zeggen dat hij er de dader van is. Het moet daarbij duidelijk zijn dat degene die de aantijging doet, manifest te kennen geeft dat, zelfs al weze het enkel zijn persoonlijke overtuiging, de betrokkene het feit gesteld heeft." (DELBROUCK, I., Aanranding van de eer of de goede naam van personen In: X., Postal Memorialis. Lexicon strafrecht, strafvordering en bijzondere wetten)
Ook van kwaadwillige ruchtbaarmaking kan geen sprake zijn aangezien "dit misdrijf erin bestaat aan een ander persoon een bepaald feit, waarvan bewezen is
dat het juist is, publiek ten laste te leggen, zonder dat daartoe enige openbare of private aanleiding bestaat, doch enkel met de bedoeling hem nadeel te berokkenen." (DELBROUCK, I., Aanranding van de eer of de goede naam van personen In: X., Postal Memorialis. Lexicon strafrecht, strafvordering en bijzondere wetten)
Ten laste leggen dient op dezelfde wijze geïnterpreteerd te worden als bij laster en eerroof.