In december 2010 veroordeelde de rechtbank van eerste aanleg in beroep onze buren tot het uitvoeren van werken (het wegnemen van een omheining) "...uiterlijk binnen de vier maanden na de betekening van onderhavig vonnis, op straffe van dwangsom ..."
Wijzelf wensen uiteraard zo snel mogelijk de betekening van dit vonnis. Onze advocaat geeft echter buren 2 weken de tijd om 'te berusten' in het vonnis, dit om deontologische redenen, om hen de kans te geven de kosten van de betekening te vermijden.
Op mijn vragen hierover antwoordt hij niet, ik vind ook niets terug in en summiere zoektocht in het Gerechtelijk Wetboek.
Voor zover ik het begrijp betekent 'berusten' dat de tegenpartij zich schikt in het vonnis en afstand doet van rechtsmiddelen (lees: ze beloven niet in Cassatie te gaan). Daar ben ik niets mee vooruit, dat zie ik wel (en ik ben er ook nogal gerust op dat ze dit niet zullen doen)
Mijn belangrijkste vraag is: als buren 'berusten' en het vonnis dus niet door ons aan hen 'betekend' wordt, begint de periode van vier maanden binnen dewelke zij het vonnis moeten uitvoeren wel te lopen? Wordt berusting evt op een of andere manier gelijkgesteld met betekening? Is daar wetgeving over?
Zoniet, wat zijn de garanties dat hetgeen waarin berust wordt ook effectief wordt uitgevoerd?
Ik hoop dat iemand ons kan helpen.
Dank
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
De termijn van Cassatie begint pas te lopen vanaf de betekening van het arrest.
Geen betekening houdt in dat deze termijn niet start en dat bijgevolg het arrest ook niet definitief wordt.
Door de tegenpartij echter de kans te geven om te berusten (deontologisch correct van Uw raadsman), kan het vonnis echter ook definitief worden.
Immers een berusting is een door de tegenpartij ondertekende verklaring waarin hij inderdaad afziet van het instellen van verdere rechtsmiddelen.
Na ondertekening hiervan wordt het vonnis definitief zonder dat een termijn (in casu 4 maanden) dient te worden afgewacht.
Wat als ze niet uitvoeren ?
Dan zal je de titel mijn inziens nog dienen te betekenen, echter niet om de termijn van 4 maanden te laten lopen (want deze doet er op dat moment niet meer toe), doch wel om de dwangsommen te laten starten.
Geen betekening houdt in dat deze termijn niet start en dat bijgevolg het arrest ook niet definitief wordt.
Door de tegenpartij echter de kans te geven om te berusten (deontologisch correct van Uw raadsman), kan het vonnis echter ook definitief worden.
Immers een berusting is een door de tegenpartij ondertekende verklaring waarin hij inderdaad afziet van het instellen van verdere rechtsmiddelen.
Na ondertekening hiervan wordt het vonnis definitief zonder dat een termijn (in casu 4 maanden) dient te worden afgewacht.
Wat als ze niet uitvoeren ?
Dan zal je de titel mijn inziens nog dienen te betekenen, echter niet om de termijn van 4 maanden te laten lopen (want deze doet er op dat moment niet meer toe), doch wel om de dwangsommen te laten starten.
Hartelijk dank voor het antwoord.
Hoe zeker bent u ervan dat de termijn van vier maanden niet moet worden afgewacht?: het vonnis dat door de berusting definitief wordt zégt juist dat de werken moeten worden uitgevoerd binnen vier maanden. Dit zal dus nog steeds van kracht zijn.
Mijn centrale vraag is dat als het vonnis zegt 'betekening', dit ook geldt voor 'berusting', heeft dit dezelfde waarde?
Ik zie voorlopig in de berusting enkel voordeel voor de tegenpartij (kosten besparen), en zorgen en onzekerheid voor ons (termijn).
De wereld op z'n kop, aangezien de tegenpartij veroordeeld is...
Iemand anders enig idee?
Hoe zeker bent u ervan dat de termijn van vier maanden niet moet worden afgewacht?: het vonnis dat door de berusting definitief wordt zégt juist dat de werken moeten worden uitgevoerd binnen vier maanden. Dit zal dus nog steeds van kracht zijn.
Mijn centrale vraag is dat als het vonnis zegt 'betekening', dit ook geldt voor 'berusting', heeft dit dezelfde waarde?
Ik zie voorlopig in de berusting enkel voordeel voor de tegenpartij (kosten besparen), en zorgen en onzekerheid voor ons (termijn).
De wereld op z'n kop, aangezien de tegenpartij veroordeeld is...
Iemand anders enig idee?
-
Sirius legal
- Berichten: 180
- Contacteer: Website
Tegenpartij de kans geven om vrijwillig te berusten is inderdaad een deontologische verplichting tussen advocaten. Als de advocaat van de buren per officiële brief bevestigt dat zijn cliënten berusten en tijdig het vonnis zullen uitvoeren, zal je termijn van vier maanden vanaf dan lopen. Je advocaat doet er goed aan dat ook expliciet te bevestigen aan de tegenpartij.
Als de tegenpartij dan ondanks haar berusting toch niet uitvoert zal je alsnog het vonnis moeten laten betekenen.
Vraag je advocaat om je uit te leggen waarom hij dit op deze manier regelt. Hij zou je met plezier wat toelichting moeten geven.
Als de tegenpartij dan ondanks haar berusting toch niet uitvoert zal je alsnog het vonnis moeten laten betekenen.
Vraag je advocaat om je uit te leggen waarom hij dit op deze manier regelt. Hij zou je met plezier wat toelichting moeten geven.
“Art.1044.Berusten in een beslissing is afstand doen van de rechtsmiddelen die een partij tegen alle of sommige punten van die beslissing kan aanwenden of reeds heeft aangewend...Art.1045.De berusting kan uitdrukkelijk of stilzwijgend zijn. De uitdrukkelijke berusting geschiedt bij eenvoudige akte, ondertekend door de partij of haar bijzondere gemachtigde. De stilzwijgende berusting kan alleen worden afgeleid uit bepaalde en met elkaar overeenstemmende akten of feiten waaruit blijkt dat de partij het vaste voornemen heeft haar instemming te betuigen met de beslissing.”(Gerechtelijk Wetboek).
‘Berusting in een uitvoerbare rechterlijke beslissing valt niet af te leiden uit de enkele omstandigheid dat de veroordeelde partij op verzoek van de tegenpartij het verschuldigde betaalde nadat haar raadsman aan de raadsman van de in het gelijk gestelde partij had laten weten dat zij het arrest aanvaardde,zonder dat zij aan haar raadsman voor deze berusting een bijzondere volmacht had gegeven‘(Cass. 18 december 1989,Bull. 1990,485,noot).
Cassatieberoep is een rechtsmiddel waarvan door berusting afstand wordt gedaan.
‘Berusting in een uitvoerbare rechterlijke beslissing valt niet af te leiden uit de enkele omstandigheid dat de veroordeelde partij op verzoek van de tegenpartij het verschuldigde betaalde nadat haar raadsman aan de raadsman van de in het gelijk gestelde partij had laten weten dat zij het arrest aanvaardde,zonder dat zij aan haar raadsman voor deze berusting een bijzondere volmacht had gegeven‘(Cass. 18 december 1989,Bull. 1990,485,noot).
Cassatieberoep is een rechtsmiddel waarvan door berusting afstand wordt gedaan.
Ga naar Belgische wetgeving in JUSTEL-databanken van Belgisch Staatsblad. Klik voor WetBOEKEN achter ’Juridische aard’. Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten. Inzake FEDERALE fiscale wetgeving zie http://www.fisconetplus.be/
-
Jonathan LS
- Berichten: 56
- Locatie: Destelbergen
Normaal gezien laat je aan de tegenpartij inderdaad een periode (14 dagen, 1 maand, langer ...) om standpunt in te nemen over de uitspraak: rechtsmiddel aanwenden of berusten.
Als er echter een dwangsom wordt opgelegd, zou ik toch (quasi) onmiddellijk laten betekenen. Als je de tegenpartij daarvan verwittigt, is dat m.i. ook geen deontologische inbreuk.
Het vonnis bepaalt blijkbaar dat de werken uitgevoerd moeten worden binnen de 4 maand na betekening, op straffe van een dwangsom. Als de tegenpartij dus berust, maar nadien de werken toch niet uitvoert (niet ondenkbaar ...), zul je dan moeten laten betekenen, en dan nog 4 maanden wachten, aangezien dit uitdrukkelijk zo in het vonnis staat. Mogelijk vindt je ergens een rechter die oordeelt dat die uitdrukkelijke termijn van 4 maanden opgeheven / gewijzigd is door de berusting, maar daar zou ik toch niet op gokken.
Zoals Sirius al zei: vraag aan je advocaat waarom hij het op deze manier doet. (Misschien om een hele simpele reden, zoals het feit dat je de "expeditie" van het vonnis nodig hebt om te kunnen betekenen, en dat het bij sommige rechtbanken een week of zo kan duren voor je de expeditie krijgt.)
Als er echter een dwangsom wordt opgelegd, zou ik toch (quasi) onmiddellijk laten betekenen. Als je de tegenpartij daarvan verwittigt, is dat m.i. ook geen deontologische inbreuk.
Het vonnis bepaalt blijkbaar dat de werken uitgevoerd moeten worden binnen de 4 maand na betekening, op straffe van een dwangsom. Als de tegenpartij dus berust, maar nadien de werken toch niet uitvoert (niet ondenkbaar ...), zul je dan moeten laten betekenen, en dan nog 4 maanden wachten, aangezien dit uitdrukkelijk zo in het vonnis staat. Mogelijk vindt je ergens een rechter die oordeelt dat die uitdrukkelijke termijn van 4 maanden opgeheven / gewijzigd is door de berusting, maar daar zou ik toch niet op gokken.
Zoals Sirius al zei: vraag aan je advocaat waarom hij het op deze manier doet. (Misschien om een hele simpele reden, zoals het feit dat je de "expeditie" van het vonnis nodig hebt om te kunnen betekenen, en dat het bij sommige rechtbanken een week of zo kan duren voor je de expeditie krijgt.)
Iedereen hartelijk bedankt voor de leerrijke discussie.
[quote="Jonathan LS"Het vonnis bepaalt blijkbaar dat de werken uitgevoerd moeten worden binnen de 4 maand na betekening, op straffe van een dwangsom. Als de tegenpartij dus berust, maar nadien de werken toch niet uitvoert (niet ondenkbaar ...), zul je dan moeten laten betekenen, en dan nog 4 maanden wachten[/quote]
Ik ben een absolute leek, maar da's precies de conclusie waar'k met mijn boerenverstand ook toe gekomen was en waar ik voor vrees.
En wat u 'niet ondenkbaar' noemt, noem ik in geval van onze buren, gezien de voorgeschiedenis,: zeer waarschijnlijk...
(het kost hen toch niks en 'deontologie' staat niet in hun woordenboek)
Onze advocaat geeft ons niet zoveel uitleg (de man heeft het ook veel te druk), hij hamert op de 'deontologie', waarop wij antwoorden dat wij ons daar niet door gebonden voelen. Wat betreft de termijn die al dan niet begint te lopen kan hij evenmin garanderen dat daarover geen discussie kan ontstaan, dus er is geen zekerheid, wat bij ons zeker de balans doet overhellen naar zeker betekenen, berusting of niet (wat hij trouwens ook bereid is te doen).
Hij gaf onze buren (zonder overleg met ons) 10 kalenderdagen om te berusten (bijna twee weken), buren hebben de deadline laten passeren en kregen een week uitstel, alweer zonder met ons te overleggen, vooral het laatste heeft ons 'de gordijnen ingejaagd' gezien precedenten in de voorgeschiedenis (voor de rechtsprocedure, maar ook eerste en tweede aanleg: veel beloven, lang onderhandelen met als enig resultaat: tijdwinst boor de buren...)
Achteraf gezien was dat uitstel eigenlijk geen uitstel, want hij had de uitgifte van het vonnis toch nog niet, maar dat wisten we toen nog niet...
(zoals al gezegd, we zijn absolute leken)
Als we zouden betekenen na correcte berusting zouden we het risico lopen dat we de kosten van de betekening moeten betalen, nog altijd volgens onze advocaat. Dat risico zijn we bereid te nemen...
We verwachten heel binnenkort een akte van berusting, nog even de kat uit de boom kijken, maar daarna waarschijnlijk toch betekenen.
Veel dank voor de goede raad
[quote="Jonathan LS"Het vonnis bepaalt blijkbaar dat de werken uitgevoerd moeten worden binnen de 4 maand na betekening, op straffe van een dwangsom. Als de tegenpartij dus berust, maar nadien de werken toch niet uitvoert (niet ondenkbaar ...), zul je dan moeten laten betekenen, en dan nog 4 maanden wachten[/quote]
Ik ben een absolute leek, maar da's precies de conclusie waar'k met mijn boerenverstand ook toe gekomen was en waar ik voor vrees.
En wat u 'niet ondenkbaar' noemt, noem ik in geval van onze buren, gezien de voorgeschiedenis,: zeer waarschijnlijk...
(het kost hen toch niks en 'deontologie' staat niet in hun woordenboek)
Onze advocaat geeft ons niet zoveel uitleg (de man heeft het ook veel te druk), hij hamert op de 'deontologie', waarop wij antwoorden dat wij ons daar niet door gebonden voelen. Wat betreft de termijn die al dan niet begint te lopen kan hij evenmin garanderen dat daarover geen discussie kan ontstaan, dus er is geen zekerheid, wat bij ons zeker de balans doet overhellen naar zeker betekenen, berusting of niet (wat hij trouwens ook bereid is te doen).
Hij gaf onze buren (zonder overleg met ons) 10 kalenderdagen om te berusten (bijna twee weken), buren hebben de deadline laten passeren en kregen een week uitstel, alweer zonder met ons te overleggen, vooral het laatste heeft ons 'de gordijnen ingejaagd' gezien precedenten in de voorgeschiedenis (voor de rechtsprocedure, maar ook eerste en tweede aanleg: veel beloven, lang onderhandelen met als enig resultaat: tijdwinst boor de buren...)
Achteraf gezien was dat uitstel eigenlijk geen uitstel, want hij had de uitgifte van het vonnis toch nog niet, maar dat wisten we toen nog niet...
(zoals al gezegd, we zijn absolute leken)
Als we zouden betekenen na correcte berusting zouden we het risico lopen dat we de kosten van de betekening moeten betalen, nog altijd volgens onze advocaat. Dat risico zijn we bereid te nemen...
We verwachten heel binnenkort een akte van berusting, nog even de kat uit de boom kijken, maar daarna waarschijnlijk toch betekenen.
Veel dank voor de goede raad
-
Jonathan LS
- Berichten: 56
- Locatie: Destelbergen
U bent inderdaad niet gebonden door de deontologie, maar uw advocaat wel. Een advocaat moet een zekere onafhankelijkheid bewaren t.o.v. zijn cliënt, en mag geen ondeontologische handelingen stellen, zelfs niet als zijn cliënt hem daartoe uitdrukkelijk opdracht zou geven.
Maar zoals ik al zei, ik denk niet dat het in deze concrete omstandigheden een deontologische fout zou zijn om quasi onmiddellijk te laten betekenen.
Als de verliezende partij berust heeft, en de eisende partij laat daarna toch nog betekenen, dan heeft de verliezende partij (in principe) inderdaad een goed argument om te zeggen dat die kosten nutteloos en overbodig waren. In deze situatie - dwangsom opgelegd, die enkel verschuldigd kan worden na betekening, blijkbaar voorgeschiedenis van onwilligheid bij de buren - zou ik niet beginnen "knoeien" met berusting, maar gewoon zo snel mogelijk betekenen. Dat kost U dan misschien 200 of 300 EUR, maar daar vermijdt U wel veel mogelijke problemen mee. En als de buren inderdaad niet vrijwillig uitvoeren en U moet toch gedwongen laten uitvoeren, dan zijn die betekeningskosten wel verhaalbaar.
Maar zoals ik al zei, ik denk niet dat het in deze concrete omstandigheden een deontologische fout zou zijn om quasi onmiddellijk te laten betekenen.
Als de verliezende partij berust heeft, en de eisende partij laat daarna toch nog betekenen, dan heeft de verliezende partij (in principe) inderdaad een goed argument om te zeggen dat die kosten nutteloos en overbodig waren. In deze situatie - dwangsom opgelegd, die enkel verschuldigd kan worden na betekening, blijkbaar voorgeschiedenis van onwilligheid bij de buren - zou ik niet beginnen "knoeien" met berusting, maar gewoon zo snel mogelijk betekenen. Dat kost U dan misschien 200 of 300 EUR, maar daar vermijdt U wel veel mogelijke problemen mee. En als de buren inderdaad niet vrijwillig uitvoeren en U moet toch gedwongen laten uitvoeren, dan zijn die betekeningskosten wel verhaalbaar.
-
Sirius legal
- Berichten: 180
- Contacteer: Website
Ik ben het in grote lijnen met je eens Jonathan, maar een confrater die een vonnis dat dwangsommen voorziet zomaar betekent terwijl hem expliciet te kennen is gegeven dat men vrijwillig zal uitvoeren, kan op zeer weinig sympathie rekenen bij zijn confrater.U bent inderdaad niet gebonden door de deontologie, maar uw advocaat wel. Een advocaat moet een zekere onafhankelijkheid bewaren t.o.v. zijn cliënt, en mag geen ondeontologische handelingen stellen, zelfs niet als zijn cliënt hem daartoe uitdrukkelijk opdracht zou geven.
Maar zoals ik al zei, ik denk niet dat het in deze concrete omstandigheden een deontologische fout zou zijn om quasi onmiddellijk te laten betekenen.
Als de verliezende partij berust heeft, en de eisende partij laat daarna toch nog betekenen, dan heeft de verliezende partij (in principe) inderdaad een goed argument om te zeggen dat die kosten nutteloos en overbodig waren. In deze situatie - dwangsom opgelegd, die enkel verschuldigd kan worden na betekening, blijkbaar voorgeschiedenis van onwilligheid bij de buren - zou ik niet beginnen "knoeien" met berusting, maar gewoon zo snel mogelijk betekenen. Dat kost U dan misschien 200 of 300 EUR, maar daar vermijdt U wel veel mogelijke problemen mee. En als de buren inderdaad niet vrijwillig uitvoeren en U moet toch gedwongen laten uitvoeren, dan zijn die betekeningskosten wel verhaalbaar.
Dat soort houding raakt snel bekent, de advocaat krijgt een slechte reputatie onder zijn confraters en zal in de toekomst op minder begrip van die confraters kunnen rekenen, wat op termijn in het nadeel zal zijn van zijn cliënten.
De advocaat die voorzichtigheid aan de dag legt door eerst om een berusting en bevestiging van vrijwillige uitvoering te verzoeken doet dat dus wel degelijk -op lange termijn- in het voordeel van zijn cliënt.
De deontologische regels bestaan er precies om hierover te waken en het is de taak van de advocaat om dit aan zijn cliënt uit te leggen.
Dat is 't 'm juist: hij heeft hen wel degelijk 10 dagen de tijd (tot 3 weken na datum van het vonnis) gegeven om te berusten, zelfs dat hebben buren aangegrepen om te beginnen 'rekken'...een confrater die een vonnis dat dwangsommen voorziet zomaar betekent terwijl hem expliciet te kennen is gegeven dat men vrijwillig zal uitvoeren,
Hij mag van mij gerust expliciet aan zijn confrater laten weten dat het onze uitdrukkelijke wens was te betekenen.
(we hebben ook begrepen dat hij bereid is dat te doen, dus iedereen tevreden)
Dank aan iedereen voor de goede raad,
Allen,
Kan een, niet persoonlijk ondertekend, faxbericht waarin de tegenpartij:
- laat weten één (1) gedeelte van het vonnis 'spontaan' te zullen uitvoeren, waarbij echter geen termijn wordt vermeld waarbinnen deze werken zullen uitgevoerd worden
- in alle talen zwijgt over het tweede deel van het vonnis
- expliciet verklaart de sommen die ze ons bij vonnis verschuldigd zijn, niet te willen betalen
een 'berusting' genoemd worden?!?
De tegenpartij schijnt te denken van wel...
Wat moeten wij hiermee?
(ter herinnering: vonnis in beroep, beroep ingesteld door de tegenpartij, vordering m.b.t. twee stedenbouwkundige overtredingen, uitspraak met opleg van dwangsommen indien niet wordt uitgevoerd binnen 4 maanden na betekening)
Kan een, niet persoonlijk ondertekend, faxbericht waarin de tegenpartij:
- laat weten één (1) gedeelte van het vonnis 'spontaan' te zullen uitvoeren, waarbij echter geen termijn wordt vermeld waarbinnen deze werken zullen uitgevoerd worden
- in alle talen zwijgt over het tweede deel van het vonnis
- expliciet verklaart de sommen die ze ons bij vonnis verschuldigd zijn, niet te willen betalen
een 'berusting' genoemd worden?!?
De tegenpartij schijnt te denken van wel...
Wat moeten wij hiermee?
(ter herinnering: vonnis in beroep, beroep ingesteld door de tegenpartij, vordering m.b.t. twee stedenbouwkundige overtredingen, uitspraak met opleg van dwangsommen indien niet wordt uitgevoerd binnen 4 maanden na betekening)