Juist omwille van de onveiligheid en het gelul van de eigenaar zou ik het in dit geval niet kalm aan doen... De verhuurder beseft duidelijk het probleem vandaar zijn huidige attitude, hij is niet van plan in te grijpen, wil enkel nog wat verder melken bij een volgend minder mondig slachtoffer....
Zoals reeds gezegd, als u uw domicilie op dat adres staan heeft en het gaat om een negenjarig contract (wat in uw geval zo is) moet de verhuurder zijn opzeg voor eigen bewoning aangetekend of tegen ontvangstbewijs overmaken en dan moet hij u een periode van 6 maanden geven vooraleer het contract verbroken wordt.
Misschien dat het helpt om dit gedeelte van het wetsartikel af te drukken en op te nemen in het schrijven.
art 3 §2 eerste lid huurwetgeving:
§ 2. De verhuurder kan de huurovereenkomst evenwel te allen tijde beëindigen met inachtneming van een opzeggingstermijn van zes maanden, indien hij voornemens is het goed persoonlijk en werkelijk te betrekken of het op dezelfde wijze te laten betrekken door zijn afstammelingen, zijn aangenomen kinderen, zijn bloedverwanten in opgaande lijn, zijn echtgenoot, door diens afstammelingen, bloedverwanten in opgaande lijn en aangenomen kinderen, door zijn bloedverwanten in de zijlijn en de bloedverwanten in de zijlijn van zijn echtgenoot tot in de derde graad. (Wordt de opzegging gegeven opdat bloedverwanten in de derde graad het goed kunnen betrekken, dan kan de opzeggingstermijn niet verstrijken voor het einde van de eerste driejarige periode vanaf de inwerkingtreding van de huurovereenkomst.) <W 1997-04-13/43, art. 6, 002; Inwerkingtreding : 31-05-1997; zie evenwel W 1997-04-13/43, art. 15>
De opzegging vermeldt de identiteit van de persoon die het goed zal betrekken en de band van verwantschap met de verhuurder. (Deze laatste moet op verzoek van de huurder de band van verwantschap bewijzen. De verhuurder moet aan dit verzoek voldoen binnen een termijn van twee maanden te rekenen van de kennisgeving ervan; zoniet kan de huurder de nietigverklaring van de opzegging vorderen. Die vordering moet op straffe van verval uiterlijk twee maanden voor het verstrijken van de opzeggingstermijn worden ingesteld.) <W 1997-04-13/43, art. 6, 002; Inwerkingtreding : 31-05-1997; zie evenwel W 1997-04-13/43, art. 15>
Dit om een aantal redenen:
- het is uw basisrecht als huurder.
- Er is het 2de lid van art 3§2 (laat hem dat maar zelf vinden)
(Het goed moet binnen een jaar na het verstrijken van de opzegging door de verhuurder of, in geval van verlenging, na de teruggave van het goed door de huurder, worden betrokken. Het goed moet gedurende ten minste twee jaar werkelijk en doorlopend betrokken blijven.) <W 1997-04-13/43, art. 6, 002; Inwerkingtreding : 31-05-1997; zie evenwel W 1997-04-13/43, art. 15>
Indien de verhuurder, zonder het bewijs te leveren van buitengewone omstandigheden, binnen de gestelde termijn en voorwaarden de betrekking van het goed niet verwezenlijkt, heeft de huurder recht op een vergoeding die gelijk is aan achttien maanden huur.
- Ten slotte kan u steeds een tegenopzeg van één maand geven zonder dat uw basisrechten op een schadevergoeding in het gedrang komen dankzij art 3§5 derde lid zonder dat u hem een vergoeding schuldig bent.
Wanneer de verhuurder de huurovereenkomst beëindigt overeenkomstig de §§ 2 tot 4, kan de huurder op zijn beurt de huurovereenkomst te allen tijde beëindigen met inachtneming van een opzeggingstermijn van een maand...
Dit als u de weg van woningdienst niet wilt bewandelen en op korte termijn wat anders zoekt. Dan kan het op semi-lange termijn een uiterst interessante investering zijn...
Persoonlijk zou ik wel naar de woningdienst stappen na een eerste en laatste schrijven aangetekend aan de verhuurder. Aan de andere kant zou ik daar zelfs niet op wachten om deze in te schakelen omdat er in de woning een reel elektrocutie en ontploffingsgevaar is (diesel of mazout dampen hebben die soms nuttige, soms vervelende eigenschap). Dat is iets waar je nooit mee moet aarzelen, zelfs als jij weet dat je dient uit te kijken weet je bezoeker dat niet of weet je nooit wanneer één van de blootliggende kabels een kortsluiting of een brandje kan veroorzaken. Gevaar op elektrocutie en op ontbranding van brandstofdampen zijn twee redenen die een onmiddellijke onbewoonbaarheidsverklaring tot gevolg hebben. Deze verklaring is op zich interessant omdat je dan van de verhuurder alle betaalde huren kan terugeisen en de kosten die je verhuis je heeft gekost.
Tot slot zou ik hier nog aan willen toevoegen dat het overleg en bemiddelingsmodel dat de huurdersbond volgt vaak zijn vruchten afwerpt maar dat ik vind dat de situatie hier te gevaarlijk (en dus hoogdringend) is deze te volgen. Of gaat de huurdersbond zich vrijwillig aansprakelijk stellen mocht er ondertussen wat gebeuren?