wettelijk samenwonen en schenking

[Pell1899]

Hoe kunnen wettelijk samenwonende partners elkaar beschermen tegen een mogelijk beding van terugkeer van de schenking waarmee ze het grootste deel van hun huis hebben bekostigd. Het vruchtgebruik vervalt namelijk wanneer de schenker bij vooroverlijden van de begunstigde zijn geschonken geld terugeist: het huis moet worden verkocht, waardoor er geen onroerend goed meer is waarop het vruchtgebruik van toepassing is. Aankopen met een beding van aanwas schijnt een oplossing te zijn, maar zijn daar geen addertjes onder het gras? Staat een beding van aanwas met andere woorden boven het beding van terugkeer bij vooroverlijden van de gedane schenking?

[wanton]

Wettelijk samenwonende partners leven in een systeem van scheiding van goederen. Indien in de schenkingsakte een beding van conventionele terugkeer is opgenomen , kan je daar niet onderuit. Meestal staat daar bij : ' indien er geen afstammelingen zijn.' Dus de schenking gaat pas terug naar de schenkers , indien bij vooroverlijden van de begunstigde , deze geen kind(eren) heeft. Indien jullie dus een kind zouden hebben , erft die alles van zijn ouder terwijl u als wettelijke partner het vruchtgebruik bekomt. Een beding van aanwas sluit die conventionele terugkeer niet uit. Wettelijek samenwoners maken tegenwoordig een wederzijds testament omtrent het huis. Dan bekomt de partner - gratis- het deel van de overledene . Bij een beding van aanwas moeten er registratierechten betaald worden. Maar dit alles sluit niet de terugkeer van de schenking uit. Een kind dus!

[Pell1899]

Notaris beweert dat beding van aanwas een contract is en niet onder het erfrecht valt. Zolang er geen testament is of een huwelijk erven wij niet van elkaar. Wanneer de ene partner dan via aanwas het huis bekomt, zijn er geen erfgenamen (zolang er geen kinderen zijn) waaraan de terugkeer van de schenking zou kunnen gevraagd worden.
Een kind zou niet de oplossing zijn mocht je dat al willen, aangezien er zonder meer staat dat het geld terugkeert, de schenking wordt dus ook teruggeëist van het kind, dat op dat moment erfgenaam is.
Wij hadden alles liever anders geregeld, o.a. met testament, maar dat blijkt nu geen mogelijkheid.

[wanton]

Zeg eerst eens tegen die notaris dat wettelijk samenwonenden wel een testament kunnen maken naar mekaar , met zelfs uitsluiting van de ouders als reservataire erfgenamen. Dit is , zoals gezegd , veel goedkoper dan een beding van aanwas. Op die manier heb je dus wel het huis in eigendom , maar de schenking moet terug. Daar kun je niet onderuit. Ik hoop dus met u mee dat uw partner langer leeft dan de schenkers.

[Pell1899]

Ja, een testament is inderdaad beter, maar houdt de terugkeer niet tegen. Een beding van aanwas naar het schijnt wel (zolang je geen erfgenaam bent van elkaar). Heb dit gevonden:
"Een beding van aanwas is in de meeste gevallen (ook bij wettelijk samenwonenden !) inderdaad de enige oplossing om er gegarandeerd voor te zorgen dat de andere partner/mede-eigenaar de samen aangekochte eigendom in volle eigendom zal verwerven of er levenslang het vruchtgebruik van zal hebben.

Het komt hier op neer dat bij een gezamenlijke aankoop van een woning, de ene partner met de andere partner overeenkomt dat diegene die het langst leeft van hen beiden, de woning in volle eigendom dan wel in vruchtgebruik mag hebben (met andere woorden het aandeel van de eerststervende partner zal aanwassen bij het aandeel van de langstlevende ingevolge de gesloten overeenkomst tussen de partners).

De regels van de wettelijke reserve spelen hier niet. Het beding van aanwas is namelijk geen testament of ook geen schenking, maar een kanscontract dat beide partners met elkaar hebben afgesloten via een overeenkomst."

[wanton]

Inderdaad , ik ken wel een beding van aanwas. Maar het biedt - en dat is de kern van de zaak - geen waarborg dat u de schenking niet zou moeten terugbetalen. De langstlevende wordt volledig eigenaar van de woning , maar de schenking , die dan een schuld wordt , blijft bestaan. En ik blijf herhalen : een wederzijds testament tussen wettelijk samenwonenden omtrent die woning is en blijft tegenwoordig een goedkoper alternatief voor een beding van aanwas. Men schakelt ook de wettelijke reserve van ouders uit , niet van eventuele kinderen.
U heeft nog niet gezegd wie de schenkers zijn. Indien dit de ouders van uw partner zijn , stel ik mij de vraag of die wel het lef zouden hebben om aan hun kleinkind(eren) die som terug te vragen. Zij kunnen steeds afzien van die conventionele terugkeer.