...zegt een papa... maar, we weten niet wat de intenties zijn van die man. Dit blijft een delicate zaak.Als mama niet wil dat papa erbij is, zeker in zo een situatie moet je als papa ook het beste voor je kind willen.
Het belang van het kindje primeert boven ALLES. Met een beetje goede wil wacht hij in de gang totdat hij zijn kindje kan vasthouden
Re: advies bezoekrecht
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
aan ilxa
ook al ben je zwanger en in deze situatie het kind draagt zijn naam daar je moet 300 dagen gescheiden zijn om het kind om mijn naam te zetten
alsook het is en blijft ZIJN kind ook!
en het is een ivf zwangerschap dus ontkennen is een beetje zinloos
ondanks de situatie is en blijft hij de papa en hoop ik enkel dat hij nadenkt over heel de situatie in het belang van ons kind
ook al aanschouwt hij het op dit moment nog niet als zijn kindje dat leeft
hij heeft 3 maand tijd om tot inkeer te komen en na te denken over zijn vaderschap dat hem te wachten staat en hoe er mee om te gaan in het belang van het kind !!
mijn angst is gewoon dat hij zodanig opgemaakt blijft worden dat hij niet tot inkeer komt en pas beseft wat er allemaal gebeurt is en wat de gevolgen zijn tov het kind het misschien te laat is
ik ben ondanks heel de situatie niet iemand die hem zijn vaderrechten wil ontnemen.ieder kind heeft recht op 2 ouders ondanks de situatie maar de veiligheid van het kind mag niet in gedrang komen!!!! het kind is nog niet geboren en heeft eigenlijk al heel wat meegemaakt en dit is niet goed .
het is in zijn eigen belang dat hij tot inkeer komt als hij echt ondanks echtscheiding een goed contact wilt met ons kind .
op dit moment handel ik naar de situatie en veiligheid van kind en mij.indien hij tot inkeer komt en beseft dat hij vader word of is en zijn normale kant terug
laat zien zal ik er zeker alles aan doen om hem zoveel mogelijk bij ons kind te betrekken en een regeling te treffen die in t belang is vh kind .
maar zoals ik zei dit is allemaal afwachten hoe het allemaal evolueert
ook al ben je zwanger en in deze situatie het kind draagt zijn naam daar je moet 300 dagen gescheiden zijn om het kind om mijn naam te zetten
alsook het is en blijft ZIJN kind ook!
en het is een ivf zwangerschap dus ontkennen is een beetje zinloos
ondanks de situatie is en blijft hij de papa en hoop ik enkel dat hij nadenkt over heel de situatie in het belang van ons kind
ook al aanschouwt hij het op dit moment nog niet als zijn kindje dat leeft
hij heeft 3 maand tijd om tot inkeer te komen en na te denken over zijn vaderschap dat hem te wachten staat en hoe er mee om te gaan in het belang van het kind !!
mijn angst is gewoon dat hij zodanig opgemaakt blijft worden dat hij niet tot inkeer komt en pas beseft wat er allemaal gebeurt is en wat de gevolgen zijn tov het kind het misschien te laat is
ik ben ondanks heel de situatie niet iemand die hem zijn vaderrechten wil ontnemen.ieder kind heeft recht op 2 ouders ondanks de situatie maar de veiligheid van het kind mag niet in gedrang komen!!!! het kind is nog niet geboren en heeft eigenlijk al heel wat meegemaakt en dit is niet goed .
het is in zijn eigen belang dat hij tot inkeer komt als hij echt ondanks echtscheiding een goed contact wilt met ons kind .
op dit moment handel ik naar de situatie en veiligheid van kind en mij.indien hij tot inkeer komt en beseft dat hij vader word of is en zijn normale kant terug
laat zien zal ik er zeker alles aan doen om hem zoveel mogelijk bij ons kind te betrekken en een regeling te treffen die in t belang is vh kind .
maar zoals ik zei dit is allemaal afwachten hoe het allemaal evolueert
je neemt best contact op met een prodessionele therapeut in het ziekenhuis waar je gaat bevallen. Daar zijn ze al geconfronteerd met het extreme gedrag van de vader. Ze kunnen je helpen. Ik vrees (naargelang wat je al verteld hebt) dat "tot ,inkeer" komen niet zal lukken, want hij lijkt een ernstig gedragsprobleem te hebben dat niet vanzelf zal beterern. Integendeel, dit is een neerwaartse spiraal die hemzelf én zijn omgeving ernstige schade kunnen toebrengen. Wil de vader aanwezig zijn op de bevalling? Daar kan naartoe gewerkt worden. Heeft hij problemen met de RVA? Daar kunnen oplossingen voor gezoicht worden. De therapeut kan de zaken op een rijtje zetten én hem tonen dan hijzelf verantwoordelijkheid kan nemen tov zichzelf en de gevolgen van zijn gedrag. Vanzelf kan hij het niet, hij heeft professionele hulp nodig.
Courage,
Courage,
eyliss
mijn man is al eerder aangespoord geweest om professionele hulp te nemen maar weigert dit langs alle kanten
nu heb ik in het zh al voorzorgen besproken alsook voor als het kindje geboren is en zijn rechten besproken moeten worden
hij zal zijn kind kunnen zien onder normale omstandigheden indien hij een psychologisch onderzoek ondergaat
want politie ,dokters en advocaat zijn van mening dat als dit gedrag niet opgelost geraakt hij in een woede het kindje iets zou kunnen aandoen zonder het zelf te beseffen
vind dit heel erg
ik weet dat er hier veel papa s reageren en me bepaalde dingen kwalijk nemen als ik spreek van het bezoekrecht
maar dan vraag ik aan hen stel nu eens jezelf in mijn plaats.hoe zou jij handelen als de rollen omgekeerd waren en je zulke zaken mee maakt en het kindje is nog niet geboren ?
de meeste hebben te maken met een ex echgenote die hen verbied de kinderen te zien of het hen moeilijk maakt
deze papa s vechten voor hun rechten en om hun kindje te zien en daar geef ik hen volledig gelijk in en weet ik dat er soms nadelig beslist word door het gerecht
mijn mening is altijd geweest ouders kiezen om te scheiden kinderen niet zij worden met de situatie geconfronteerd.en ik heb altijd met de man van mijn 1 ste huwelijk gehandeld in het belang van onze 3 kinderen .we hadden ook wel eens meningsverschillen maar wij hebben ondanks alles steeds gehandeld in belang van onze kinderen .het gaat zelfs zover dat mijn 1ste man met zijn vrouw me steunen en ook zeggen wat als hij niet veranderd .wat en hoe gaat hij omgaan met het kindje
mijn vrees is gewoon hoe gaat dit eindigen .in wat voor situatie gaat ons ongeboren kindje terecht komen.en hetgeen hij nu allemaal uitsteekt is erg onrustwekkend
deze nacht is zelfs politie terug moeten komen omdat hij constant in straat reed ondanks dat er nu ook straatverbod is .heeft zelfs waar politie bij was me bedreigd kapot te maken
en het enige wat ze steeds kunnen doen is hem nachtje vast houden.wat moet je nog meer doen £.
ik wil niet steeds politie moeten inschakelen ,ik wil niet steeds naar het gerecht moeten lopen maar ik moet nu echt denken aan kindje en mij en alsook aan mijn 3 andere kids die niet meer zich veilig voelen in hun eigen thuis !!!!
heb al overwogen om mijn huis te verkopen en te verhuizen maar dat is ook geen oplossing .heb al bij mijn ouders gaan logeren maar telkens vind ik dan wel iets dat vernietigd is .
ik heb nieuwe sloten geplaats tot sloten toe op mijn ramen .het leven in een gevangenis eerlijk gezegd .en dan durft hij zeggen je hebt sloten gezet op je ramen jij was de enige die wist dat ik langs daar binnen kwam toen je sloten veranderde .aleja ik word 24 op 24 in de gaten gehouden .hij weet beter dan ik wat hoe en wanneer ik doe en ben
dus vooraleer men oordeelt zou men zich eens in mijn schoenen moeten plaatsen en nadenken wat zij zouden doen in het belang vh kind !!!!!
mijn man is al eerder aangespoord geweest om professionele hulp te nemen maar weigert dit langs alle kanten
nu heb ik in het zh al voorzorgen besproken alsook voor als het kindje geboren is en zijn rechten besproken moeten worden
hij zal zijn kind kunnen zien onder normale omstandigheden indien hij een psychologisch onderzoek ondergaat
want politie ,dokters en advocaat zijn van mening dat als dit gedrag niet opgelost geraakt hij in een woede het kindje iets zou kunnen aandoen zonder het zelf te beseffen
vind dit heel erg
ik weet dat er hier veel papa s reageren en me bepaalde dingen kwalijk nemen als ik spreek van het bezoekrecht
maar dan vraag ik aan hen stel nu eens jezelf in mijn plaats.hoe zou jij handelen als de rollen omgekeerd waren en je zulke zaken mee maakt en het kindje is nog niet geboren ?
de meeste hebben te maken met een ex echgenote die hen verbied de kinderen te zien of het hen moeilijk maakt
deze papa s vechten voor hun rechten en om hun kindje te zien en daar geef ik hen volledig gelijk in en weet ik dat er soms nadelig beslist word door het gerecht
mijn mening is altijd geweest ouders kiezen om te scheiden kinderen niet zij worden met de situatie geconfronteerd.en ik heb altijd met de man van mijn 1 ste huwelijk gehandeld in het belang van onze 3 kinderen .we hadden ook wel eens meningsverschillen maar wij hebben ondanks alles steeds gehandeld in belang van onze kinderen .het gaat zelfs zover dat mijn 1ste man met zijn vrouw me steunen en ook zeggen wat als hij niet veranderd .wat en hoe gaat hij omgaan met het kindje
mijn vrees is gewoon hoe gaat dit eindigen .in wat voor situatie gaat ons ongeboren kindje terecht komen.en hetgeen hij nu allemaal uitsteekt is erg onrustwekkend
deze nacht is zelfs politie terug moeten komen omdat hij constant in straat reed ondanks dat er nu ook straatverbod is .heeft zelfs waar politie bij was me bedreigd kapot te maken
en het enige wat ze steeds kunnen doen is hem nachtje vast houden.wat moet je nog meer doen £.
ik wil niet steeds politie moeten inschakelen ,ik wil niet steeds naar het gerecht moeten lopen maar ik moet nu echt denken aan kindje en mij en alsook aan mijn 3 andere kids die niet meer zich veilig voelen in hun eigen thuis !!!!
heb al overwogen om mijn huis te verkopen en te verhuizen maar dat is ook geen oplossing .heb al bij mijn ouders gaan logeren maar telkens vind ik dan wel iets dat vernietigd is .
ik heb nieuwe sloten geplaats tot sloten toe op mijn ramen .het leven in een gevangenis eerlijk gezegd .en dan durft hij zeggen je hebt sloten gezet op je ramen jij was de enige die wist dat ik langs daar binnen kwam toen je sloten veranderde .aleja ik word 24 op 24 in de gaten gehouden .hij weet beter dan ik wat hoe en wanneer ik doe en ben
dus vooraleer men oordeelt zou men zich eens in mijn schoenen moeten plaatsen en nadenken wat zij zouden doen in het belang vh kind !!!!!
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
U hebt 100 % gelijk: niemand op dit forum heeft recht om te oordelen.
Maar gebeurt dit effectief?
Mensen die de poging wagen om zich in jouw schoenen te plaatsen, bekijken uw problemen met andere ogen.
En proberen u vervolgens hun mening weer te geven, vanuit hun ervaringen, hun buikgevoelens of hun vermeende kennis.
Deze meningen zijn tevens louter gebaseerd op wat u hier kwijt wil aangaande de problemen.
Vervolgens worden ze door jou gelezen en geïnterpreteerd vanuit een acute probleem-situatie...
Wellicht zijn er een boel vragen die hier onbeantwoord blijven, waarover uzelf ook nog niet hebt nagedacht.
Reacties kunnen dan cru overkomen, net omdat sommige reacties geplaatst worden vanuit een verondersteld antwoord (al dan niet foutief)
U kan welbepaalde details gaan uitvergroten, om uw juridisch gelijk te kunnen aantonen.
Wat in een acute probleem-situatie voor de hand kan liggen.
Maar u zou ook kunnen trachten de reacties die hier worden gegeven te doorgronden.
En mss worden we daar dan met zijn allen wat slimmer van.
Mijn inziens zijn de reacties verdeeld tussen:
Enerzijds van ouders die u juridisch op uw rechten willen wijzen,
anderzijds van ouders die u willen waarschuwen dat er een onderscheid dient gemaakt te worden tussen:
de onmin van de scheiding, en het ouderschap.
Waar deze zowel door u, als de vader (overigens heel menselijk en begrijpbaar) op één hoop worden gesmeten,
verspelen jullie beiden belangrijke latere kansen voor het kind...
De meningen over het geweld zijn overigens onverdeeld, en het zou voor u duidelijk moeten zijn dat;
u daarin juridisch beschermd bent.
En dat is op dit ogenblik inderdaad het belangrijkste!
Maar gebeurt dit effectief?
Mensen die de poging wagen om zich in jouw schoenen te plaatsen, bekijken uw problemen met andere ogen.
En proberen u vervolgens hun mening weer te geven, vanuit hun ervaringen, hun buikgevoelens of hun vermeende kennis.
Deze meningen zijn tevens louter gebaseerd op wat u hier kwijt wil aangaande de problemen.
Vervolgens worden ze door jou gelezen en geïnterpreteerd vanuit een acute probleem-situatie...
Wellicht zijn er een boel vragen die hier onbeantwoord blijven, waarover uzelf ook nog niet hebt nagedacht.
Reacties kunnen dan cru overkomen, net omdat sommige reacties geplaatst worden vanuit een verondersteld antwoord (al dan niet foutief)
U kan welbepaalde details gaan uitvergroten, om uw juridisch gelijk te kunnen aantonen.
Wat in een acute probleem-situatie voor de hand kan liggen.
Maar u zou ook kunnen trachten de reacties die hier worden gegeven te doorgronden.
En mss worden we daar dan met zijn allen wat slimmer van.
Mijn inziens zijn de reacties verdeeld tussen:
Enerzijds van ouders die u juridisch op uw rechten willen wijzen,
anderzijds van ouders die u willen waarschuwen dat er een onderscheid dient gemaakt te worden tussen:
de onmin van de scheiding, en het ouderschap.
Waar deze zowel door u, als de vader (overigens heel menselijk en begrijpbaar) op één hoop worden gesmeten,
verspelen jullie beiden belangrijke latere kansen voor het kind...
De meningen over het geweld zijn overigens onverdeeld, en het zou voor u duidelijk moeten zijn dat;
u daarin juridisch beschermd bent.
En dat is op dit ogenblik inderdaad het belangrijkste!
Laatst gewijzigd door lucgescheiden op 01 nov 2011 01:44, 1 keer totaal gewijzigd.
Handige documenten voor Personenrecht
ik meen dat lucgescheiden hier idd de zaken goed omschrijft. Perceptie, inschatting, referentie, buikgevoel, ... het is allemaal van tel. Ik heb het gevoel dat draadstarter EN de vader in nood zijn en dat er een voedingsbodem aan omstandigheden zijn die tot drama's kunnen leiden. maar ik sta ook stil bij het feit dat, gezien de situatie en al het positieve dat nog moet komen, een oplossing MOET komen. Deze mensen kunnen dat niet alleen! De geboorte van dit kind is slechts een klein deel en moment van de problematiek, maar moglijks kan dat ook aangewend worden om de zaak te deblokkeren.
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
neen, helaas neen, buikgevoel en perceptie tellen hier niet meer. Als je cases zoals deze leest moet je hoedanook de feiten lezen zoals ze er staan...de man heeft feiten gepleegd en recidiveert bovendien na herhaalde waarschuwingen. De man is veroordeeld...en hij blijft hetzelfde gedrag vertonen, zelfs tov ziekenhuispersoneel... Daar is maar één conclusie te maken: Hij heeft een ernstig pathologisch probleem. en dat moet je niet veroordelen (want wie zijn wij) maar dan moet de Zwanger de juiste raad geven en niet palaveren rond "uitlokken" en dat soort gevaarlijke meningen. Wat dat zijn het meningen.
Zwanger moet nu effecient ageren, samen met de hulpvberlening om in de eerste plaats haarzelf en het kind in veiligheid te brengen. En de vader moet dringend in therapie, en dan spreken we niet van psychotherapie, maar zeer waarschijnlijk psychiatrie.
En hij zal geen keus hebben: het gerecht zal hem voor de keuze stellen: de poet in of behandeling. En even een voorspelling: als hij zich laat behandelen, zal hij zelfs medicatie voorgeschreven krijgen: dit gaat niet over stemmingswisselingen, maar ernstig gestoord gedrag. Dat komt vanzelf niet goed....
Zwanger moet nu effecient ageren, samen met de hulpvberlening om in de eerste plaats haarzelf en het kind in veiligheid te brengen. En de vader moet dringend in therapie, en dan spreken we niet van psychotherapie, maar zeer waarschijnlijk psychiatrie.
En hij zal geen keus hebben: het gerecht zal hem voor de keuze stellen: de poet in of behandeling. En even een voorspelling: als hij zich laat behandelen, zal hij zelfs medicatie voorgeschreven krijgen: dit gaat niet over stemmingswisselingen, maar ernstig gestoord gedrag. Dat komt vanzelf niet goed....
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
eylis indien u meent een correcte diagnose te kunnen stellen over een vader die u nog nooit gesproken hebt,
dan kan u met uw conclusies online fortuinen verdienen.
Let er daarbij dan wel op; dat ook u, een wettelijke hulpverplichting hebt, om een medemens in nood te helpen.
Alleen al voor het constateren van deze nood, doch niets te ondernemen; bent u strafbaar.
En dan spreken we nog niet eens over: de Belgische Federatie van Psychologen, die wellicht graag haar graantje zal meepikken.
Maar de grootste uitdaging die u hier voor uzelf weglegt, is een vervolg te schrijven aan uw conclusie.
M.a.w. vertel poster ineens hoe de toekomst eruit zal zien, voor haar, de rest van haar kinderen en het ongeboren kind.
Alsook dat van de vader(als u dat niet te gevaarlijk lijkt)
Of komt dat wél vanzelf goed???
dan kan u met uw conclusies online fortuinen verdienen.
Let er daarbij dan wel op; dat ook u, een wettelijke hulpverplichting hebt, om een medemens in nood te helpen.
Alleen al voor het constateren van deze nood, doch niets te ondernemen; bent u strafbaar.
En dan spreken we nog niet eens over: de Belgische Federatie van Psychologen, die wellicht graag haar graantje zal meepikken.
Maar de grootste uitdaging die u hier voor uzelf weglegt, is een vervolg te schrijven aan uw conclusie.
M.a.w. vertel poster ineens hoe de toekomst eruit zal zien, voor haar, de rest van haar kinderen en het ongeboren kind.
Alsook dat van de vader(als u dat niet te gevaarlijk lijkt)
Of komt dat wél vanzelf goed???
Handige documenten voor Personenrecht
lees mijn post grondig: de vader is duidelijk in ernstige psyische nood en moet dus geholpen worden. Ik stel géén diagnose,(gaat dit over ernstige border-line, psychose, ODD? Ik zou het niet weten, ik ben géén arts) Maar hij vertoont wel herhaaldelijk ernstig grensoverschrijdend gedrag, is daarvoor veroordeeld is én recidiveert nog steeds(cfr tov het ziekenhuispersoneel). Dat is objectief feitelijk en duidelijk.
Dit is een neerwaartse spiraal die deze mens niet meer zelf kan oplossen. Daarvoor kan hij behandeld worden.
Dat is geen schande, dat is hulp bieden aan een mens in psychische nood, beste Luc. Zowel aan de mama als aan de vader. Een Constructieve tip die voorkomt dat er erger gebeurt... Dus ja, ik geef de raad dat er dringend hulp gezocht moet worden voor de vader omdat hij een (te bepalen) probleem heeft waardoor hij in stress-situaties grensoverschrijdend reageert en daardoor zijn omgeving én zichzelf in gevaar brengt.
en wat daarna moet en zal gebeuren? Wel eerst die stap van behandeling en veiligheid waarborgen (zoals Franciscus ook aanraadde) en daarna hersteltherapie. Daar kunnen wij geen raad in geven. Maar ik weet wel, als je de bestaande hulpverleningsprojecten aanspreekt: slachtofferbejegening etc... dat daar bekwame professionals zijn die hiermee om kunnen gaan. Binnen ziekenhuizen is er ook een dienst die zich bezighouden met de complexiteit van deze problematiek binnen de famillie van de patient .(partners van patienten met psychische problemen)
dus neen, dit komt niet vanzelf goed en al helemaal niet door een goed gesprek of samen met een bemiddelaar de scheiding en het omgaan met de kinderen bespreken en wat water in de wijn te doen....
dit gaat echt veel verder dan een gewone vechtscheiding of hoog opgelopen emoties...
dit gaat over een mens in nood die o.m. geweld pleegt omdat zijn psychische toestand ernstig verstoord is.
En in dat geval moet er profesionnele hulp geboden worden én juridische bescherming gegeven.
Dus waar heb je het over dat ik een wettelijke hulpverplichting heb om een medemens in nood te helpen? enne... dat ik strafbaar zou zijn omdat ik dan niet geef?...?
Dit is een neerwaartse spiraal die deze mens niet meer zelf kan oplossen. Daarvoor kan hij behandeld worden.
Dat is geen schande, dat is hulp bieden aan een mens in psychische nood, beste Luc. Zowel aan de mama als aan de vader. Een Constructieve tip die voorkomt dat er erger gebeurt... Dus ja, ik geef de raad dat er dringend hulp gezocht moet worden voor de vader omdat hij een (te bepalen) probleem heeft waardoor hij in stress-situaties grensoverschrijdend reageert en daardoor zijn omgeving én zichzelf in gevaar brengt.
en wat daarna moet en zal gebeuren? Wel eerst die stap van behandeling en veiligheid waarborgen (zoals Franciscus ook aanraadde) en daarna hersteltherapie. Daar kunnen wij geen raad in geven. Maar ik weet wel, als je de bestaande hulpverleningsprojecten aanspreekt: slachtofferbejegening etc... dat daar bekwame professionals zijn die hiermee om kunnen gaan. Binnen ziekenhuizen is er ook een dienst die zich bezighouden met de complexiteit van deze problematiek binnen de famillie van de patient .(partners van patienten met psychische problemen)
dus neen, dit komt niet vanzelf goed en al helemaal niet door een goed gesprek of samen met een bemiddelaar de scheiding en het omgaan met de kinderen bespreken en wat water in de wijn te doen....
dit gaat echt veel verder dan een gewone vechtscheiding of hoog opgelopen emoties...
dit gaat over een mens in nood die o.m. geweld pleegt omdat zijn psychische toestand ernstig verstoord is.
En in dat geval moet er profesionnele hulp geboden worden én juridische bescherming gegeven.
Dus waar heb je het over dat ik een wettelijke hulpverplichting heb om een medemens in nood te helpen? enne... dat ik strafbaar zou zijn omdat ik dan niet geef?...?
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
"En de vader moet dringend in therapie, en dan spreken we niet van psychotherapie, maar zeer waarschijnlijk psychiatrie.
En hij zal geen keus hebben: het gerecht zal hem voor de keuze stellen: de poet in of behandeling. En even een voorspelling: als hij zich laat behandelen, zal hij zelfs medicatie voorgeschreven krijgen"
Eylis, ik meen dat u er goed aan zou doen, om eens naar de cijfers te kijken inzake psychiatrie in België:
http://www.zorg-en-gezondheid.be/v2_def ... x?id=21853" onclick="window.open(this.href);return false;
en vervolgens eens een gesprek te hebben met iemand die op één van de vele 'gesloten zalen' werkt.
Mss komt u dan tot de vaststelling dat vele van de 'patienten' normaal functioneerden binnen onze maatschappij tot:
zij in de omstandigheid terecht kwamen van, wat u pleegt te noemen: een 'gewone' vechtscheiding.
In vele gevallen hangt hun levenskwaliteit nog enkel af van: wat psychiaters de volgende dag aan chemicaliën zullen experimenteren.
Deze chemie moet er louter voor zorgen dat deze mensen handelbaar en verzorgbaar blijven.
Treinbestuurders zetten hun ruitenwissers aan wanneer zij in de buurt van deze instellingen passeren....
De vraag naar de oorzaak van hun 'niet-functioneren', wordt allang niet meer gesteld.
En kinderen gaan in het beste geval nog één of twee maal per jaar naar hun ouder 'kijken'.
Wat u hier als 'hulp bieden' ziet, verhoogt enkel het risico dat, het ongeboren kind, in
een gelijkaardige situatie terecht komt, van louter kijken naar de tweede ouder.
Wellicht zal u het gevaar van uitgesproken meningen, net iets anders willen inschatten met deze kennis.
En hij zal geen keus hebben: het gerecht zal hem voor de keuze stellen: de poet in of behandeling. En even een voorspelling: als hij zich laat behandelen, zal hij zelfs medicatie voorgeschreven krijgen"
Eylis, ik meen dat u er goed aan zou doen, om eens naar de cijfers te kijken inzake psychiatrie in België:
http://www.zorg-en-gezondheid.be/v2_def ... x?id=21853" onclick="window.open(this.href);return false;
en vervolgens eens een gesprek te hebben met iemand die op één van de vele 'gesloten zalen' werkt.
Mss komt u dan tot de vaststelling dat vele van de 'patienten' normaal functioneerden binnen onze maatschappij tot:
zij in de omstandigheid terecht kwamen van, wat u pleegt te noemen: een 'gewone' vechtscheiding.
In vele gevallen hangt hun levenskwaliteit nog enkel af van: wat psychiaters de volgende dag aan chemicaliën zullen experimenteren.
Deze chemie moet er louter voor zorgen dat deze mensen handelbaar en verzorgbaar blijven.
Treinbestuurders zetten hun ruitenwissers aan wanneer zij in de buurt van deze instellingen passeren....
De vraag naar de oorzaak van hun 'niet-functioneren', wordt allang niet meer gesteld.
En kinderen gaan in het beste geval nog één of twee maal per jaar naar hun ouder 'kijken'.
Wat u hier als 'hulp bieden' ziet, verhoogt enkel het risico dat, het ongeboren kind, in
een gelijkaardige situatie terecht komt, van louter kijken naar de tweede ouder.
Wellicht zal u het gevaar van uitgesproken meningen, net iets anders willen inschatten met deze kennis.
Laatst gewijzigd door lucgescheiden op 01 nov 2011 01:53, 1 keer totaal gewijzigd.
Handige documenten voor Personenrecht
beste luc, ik spreek niet van opsluiten in de psychiatrie....?Waar lees je dat?
Maar van psychiatrische behandeling.
Weet je wat dit wil zeggen?
Dat de vader therapie krijgt van een psychiater (lees arts) ipv van een psycholoog.
En waarom? Een psychiater zal en mag een diagnose stellen (hij is de enige die dat overigens echt KAN)
en een daaraan aangepaste behandeling, waar ook medicatie zijn rol in speelt als dat medisch nodig is.
Goeie grutten, waar lees je dat zeg, dat hij in een instelling opgesloten moet worden???
Maar van psychiatrische behandeling.
Weet je wat dit wil zeggen?
Dat de vader therapie krijgt van een psychiater (lees arts) ipv van een psycholoog.
En waarom? Een psychiater zal en mag een diagnose stellen (hij is de enige die dat overigens echt KAN)
en een daaraan aangepaste behandeling, waar ook medicatie zijn rol in speelt als dat medisch nodig is.
Goeie grutten, waar lees je dat zeg, dat hij in een instelling opgesloten moet worden???
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
"En hij zal geen keus hebben: het gerecht zal hem voor de keuze stellen: de poet in of behandeling."
U beweert geen arts te zijn,
u hebt de vader wellicht nog nooit gezien of gesproken,
blijkt de gevolgen van een 'gewone' vechtscheiding te onderschatten voor betrokkenen,
en niet te beseffen waartoe uw 'hulp bieden' kan leiden.
Mijn inziens gaat u daarmede net iets te kort door de bocht.
Denkt u dat een vader die: nu reeds, tot gewelddaden komt, daarmede
duidelijk aangevende van: nu reeds, onrechtvaardig te worden behandeld.
Dat deze vader dan dergelijke veroordeling lijdzaam zal ondergaan???
Wel mocht de rechtbank tot een dergelijk vonnis komen, dan vrees ik eerder voor een familiedrama...
Ook al kan ik me daarbij, mss louter baseren op 'mijn' gevaarlijke mening.
Maar mss dat politie-statistieken een beter zicht bieden op de omstandigheden, die
normaliter vooraf gaan aan dergelijke drama's.
U beweert geen arts te zijn,
u hebt de vader wellicht nog nooit gezien of gesproken,
blijkt de gevolgen van een 'gewone' vechtscheiding te onderschatten voor betrokkenen,
en niet te beseffen waartoe uw 'hulp bieden' kan leiden.
Mijn inziens gaat u daarmede net iets te kort door de bocht.
Denkt u dat een vader die: nu reeds, tot gewelddaden komt, daarmede
duidelijk aangevende van: nu reeds, onrechtvaardig te worden behandeld.
Dat deze vader dan dergelijke veroordeling lijdzaam zal ondergaan???
Wel mocht de rechtbank tot een dergelijk vonnis komen, dan vrees ik eerder voor een familiedrama...
Ook al kan ik me daarbij, mss louter baseren op 'mijn' gevaarlijke mening.
Maar mss dat politie-statistieken een beter zicht bieden op de omstandigheden, die
normaliter vooraf gaan aan dergelijke drama's.
Handige documenten voor Personenrecht
en dat is?....dit gaat echt veel verder dan een gewone vechtscheiding of hoog opgelopen emoties...
dit gaat over een mens in nood die o.m. geweld pleegt omdat zijn psychische toestand ernstig verstoord is.
En in dat geval moet er profesionnele hulp geboden worden én juridische bescherming gegeven...
wat houdt die juridische bescherming in?
idd, beide mensen zijn in nood! maar hebben ook en gemeenschappelijke verantwoordelijkheid: de zorg van een kind! Vrede tussen beide ouders is een betrachting die de eerste bekommernis zou moeten zijn van de maatschappij en "z'n" instanties.....Dus waar heb je het over dat ik een wettelijke hulpverplichting heb om een medemens in nood te helpen?
Zeg me nu is hoe dat zou kunnen plaatshebben en welke middelen daarvoor worden aangewend?
los van wat topicstarter moet doormaken, maar ik probeer te doorgronden vanuit welk perspectief men deze situaties bekijkt en met welke middelen men die "wil" voorkomen / behandelen / bestrijden?
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Momentje, ik zal eerst even mijn glazen bol wegkoppen...
De standaard oplossing van onze maatschappij:
1. We laten op de vader een labelke kleven met de tekst: GEWELDENAAR, waarbij we uiteraard de omstandigheden wijselijk zullen verzwijgen.
2. Vervolgens laten we, door iemand die een hoop ronkende medische termen meent te mogen gebruiken, een extra labelke aanbrengen, met de tekst: WAARSCHUWING: ZWARE PSYCHISCHE NODEN
3. Met behulp van deze twee labelkes, is de rechtbank best bereid om de vader een grote sticker op zijn voorhoofd te kleven, met ofwel de tekst: VERSTOTEN UIT ONZE SAMENLEVING - OMGANGSVERBOD MET BEHANDELING en/of OPSLUITING
Daarmede zal de vader de volgende tien jaren wettelijk verhinderd worden om; zijn verantwoordelijkheid als vader op te nemen.
Na die tien jaren, rekent onze maatschappij erop dat hij een gebroken man zal zijn, die er helemaal onderdoor gegaan is, of
dat hij, onder invloed van anti-depressiva zijn ouderschap uit zijn hoofd heeft verbannen.
Daarmede 'verlost' onze maatschappij het kind van een 'ernstig pathologisch probleem'.
En daarmede hebt u terzelfdertijd alle antwoorden op uw vragen omtrent de middelen van voorkomen/behandelen/bestrijden.
Zeg nu zelf, toch een knap uitgeDOKTERder oplossing?
Tja, u hebt gelijk, er zitten een paar kleine eindjes aan los:
Het zou inderdaad kunnen dat de vader een heel, heel goede ouder is, die de laatste twee maanden louter door wanhoop werd gedreven tot enige geweldaden. Idd mss louter uit liefde voor zijn kind...
Maar ach, dat is toch allemaal niet zo belangrijk zeker, dat is nu éénmaal het risico dat het ouderschap met zich meebrengt.
Wat zegt u? dat de vader dat op voorhand wist? tja, maar daar hoeft het kind zich over tien jaren toch geen zorgen om te maken zeker!
Jaja de tekst van die labelkes blijft de rest van zijn leven zichtbaar, idd hij is daar enigzins door getekend, maar ja wat wil je?
Hij heeft zelf mee gekozen voor dit rechtstelsel he!
P.S.
Alle personages in dit verhaal zijn verzonnen, overeenkomsten met bestaande personen en situaties berusten op zuiver toeval....
De standaard oplossing van onze maatschappij:
1. We laten op de vader een labelke kleven met de tekst: GEWELDENAAR, waarbij we uiteraard de omstandigheden wijselijk zullen verzwijgen.
2. Vervolgens laten we, door iemand die een hoop ronkende medische termen meent te mogen gebruiken, een extra labelke aanbrengen, met de tekst: WAARSCHUWING: ZWARE PSYCHISCHE NODEN
3. Met behulp van deze twee labelkes, is de rechtbank best bereid om de vader een grote sticker op zijn voorhoofd te kleven, met ofwel de tekst: VERSTOTEN UIT ONZE SAMENLEVING - OMGANGSVERBOD MET BEHANDELING en/of OPSLUITING
Daarmede zal de vader de volgende tien jaren wettelijk verhinderd worden om; zijn verantwoordelijkheid als vader op te nemen.
Na die tien jaren, rekent onze maatschappij erop dat hij een gebroken man zal zijn, die er helemaal onderdoor gegaan is, of
dat hij, onder invloed van anti-depressiva zijn ouderschap uit zijn hoofd heeft verbannen.
Daarmede 'verlost' onze maatschappij het kind van een 'ernstig pathologisch probleem'.
En daarmede hebt u terzelfdertijd alle antwoorden op uw vragen omtrent de middelen van voorkomen/behandelen/bestrijden.
Zeg nu zelf, toch een knap uitgeDOKTERder oplossing?
Tja, u hebt gelijk, er zitten een paar kleine eindjes aan los:
Het zou inderdaad kunnen dat de vader een heel, heel goede ouder is, die de laatste twee maanden louter door wanhoop werd gedreven tot enige geweldaden. Idd mss louter uit liefde voor zijn kind...
Maar ach, dat is toch allemaal niet zo belangrijk zeker, dat is nu éénmaal het risico dat het ouderschap met zich meebrengt.
Wat zegt u? dat de vader dat op voorhand wist? tja, maar daar hoeft het kind zich over tien jaren toch geen zorgen om te maken zeker!
Jaja de tekst van die labelkes blijft de rest van zijn leven zichtbaar, idd hij is daar enigzins door getekend, maar ja wat wil je?
Hij heeft zelf mee gekozen voor dit rechtstelsel he!
P.S.
Alle personages in dit verhaal zijn verzonnen, overeenkomsten met bestaande personen en situaties berusten op zuiver toeval....
Handige documenten voor Personenrecht
en ......Alle personages in dit verhaal zijn verzonnen, overeenkomsten met bestaande personen en situaties berusten op zuiver toeval....
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein