Schenking aan minderjarigen

[JanDG]

Mijn schoonmoeder wil een schenking doen aan haar 2 kinden ( waaronder mijn echtgenote) , en 4 kleinkinderen ( waaronder onze 2 kinderen). De schenking een grond, 2 stukken bouwgrond en 2 stukken landbouwgrond allen aan elkaar grenzend. Ze gaat zelf nog de inkomsten van de grond ontvangen zolang ze leeft. Grond kan niet verkocht worden zolang ze leeft.
Kinderen zijn alle 4 minderjarig. Kan ze dit doen zonder akkoord van beide ouders van de kinderen. maw kan ze dit doen zonder mijn uitdrukkelijk akkoord? Mijn echtgenote, dochter van, en ikzelf zijn gehuwd in wettelijk stelsel. Wie zal na overlijden kunnen beslissen aan wie de grond zal verpacht worden? Wat als 1 van de kleinkinderen na overlijden en bij meerderjarigheid zijn deel wil verkopen, kan dit en wat kunnen de problemen dan zijn. 1 van de 4 kinderen is over 6 maand meerderjarig en heeft nu reeds vermeld zo snel mogelijk aan de kassa te willen passeren om een wereldreis te maken.
Mijn vragen en opmerkingen werden door familienotaris slecht onthaald en er ontstond wrevel. De nieuwe afspraken werden, door notaris, gemaakt tijdens mijn werkuren om mij op die manier van de gespreken te weren. Ik wil niet beweren dat de notaris onwettelijke dingen doet maar ik twijfel dat de verstrekte info en stappen wel 100% de meest geschikte zijn voor iedereen.
Graag enige reactie.

[jojan]

Een grootouder kan voor een kleinkind een schenking aanvaarden. Dus ja dat kan zonder het uitdrukkelijke akkoord van de ouders.
Na het overlijden van de schoonmoeder zullen alle eigenaars samen moeten beslissen aan wie de grond verpacht wordt.
De wet zegt ook dat niemand in onverdeeldheid hoeft te blijven - elke eigenaar kan zijn stukje (ook een naakte eigendom kan verkocht worden - maar het vruchtgebruik moet behouden blijven) verkopen (aan andere eigenaars of aan een derde) - dit kan via de rechtbank afgedwongen worden.

[JanDG]

Dit kan dus ook als we van mening zijn dat dit niet de goede manier is van doen?
Deze schenking gaat dus in onverdeeldheid naar 6 personen waarvan we, zelfs de grootmoeder, nu al duidelijk weten dat er over 1 jaar zeker een probleem zal komen met 1 van de kleinkinderen.
Die gaat zijn deel zeker verkopen. Als we niet wensen dat dit naar derden gaat zijn we dan verplicht hem zelf uit te kopen.

[wanton]

Wat gaat dat opbrengen? Wie is geïnteresseerd in een stuk blote eigendom , dat hij waarschijnlijk met anderen moet delen? U zegt zelf dat de grond niet kan verkocht zolang schoonmoeder leeft , want zij houdt het vruchtgebruik. In principe kan een blote eigendom verkocht worden. Maar het is niet aan te raden. Grootmoeder kan wel akkoord gaan om mee te verkopen , maar zij zal ,og een groot deel van de waarde op zak steken. Reis uitstellen?

[jojan]

Als er al geintresseerde kopers zouden zijn zullen dat waarschijnlijk de andere eigenaars zijn, maar zoals wanton zegt de waarde van een blote eigendom is erg klein. Ik bezit zelf via een erfenis 1/4e van een klein stuk landbouwgrond - als ik dat al verkocht zou krijgen kan ik er misschien eens een paar weekjes me op reis - eventueel 1 maand met een tentje, maar zeker geen wereldreis.

[j.demoor]

‘Ze gaat zelf nog de inkomsten van de grond ontvangen zolang ze leeft’ houdt in dat de grond geschonken wordt met behoud van vruchtgebruik,zodat de begunstigden er blote eigenaar van zijn.

“Art.935.Een schenking aan een niet ontvoogde minderjarige...gedaan, moet worden aangenomen door zijn voogd...Nochtans kunnen de vader en de moeder van de...minderjarige, of...de schenking voor hem aannemen.”(Burgerlijk Wetboek=B.W.).

“Art.617.Het vruchtgebruik eindigt: Door de dood van de vruchtgebruiker...“(B.W.). Door schoonmoeders dood worden de blote eigenaars van rechtswege volle eigenaar en treden zij in de plaats van de oorspronkelijke verpachter.

‘Het vruchtgebruik,ofschoon een verbrokkeling van het eigendomsrecht,schept geen onverdeeld zakelijk recht met de blote eigendom,dienvolgens heeft de vruchtgebruiker tegen de blote eigenaar geen rechtsvordering tot verdeling of licitatie van het met vruchtgebruik bezwaard goed‘(Cass. 2 december 1880,Pas. 1881,I,72).

Verkoop om uit onverdeeldheid te treden kan dus de vruchtgebruiker zijn vruchtgebruik niet ontnemen zo lang hij leeft.