Hey,hier ben ik nog een keer.
Kort samengevat,de maandag had ik nog een goed gesprek met mijn "ex" man,kreeg hij de vraag of hij iemand anders had,en ik kreeg daar een negatief antwoord op.De zaterdag komen de kids onverwachts bij hem thuis en mogen ze kennismaken met zijn nieuwe vriendin.Heel het weekend is hij bij haar blijven slapen.
Nu komt het,volgens mijn zoon kende hij haar dus de maandag nog niet "live",blijft hij daar een paar dagen nadien slapen,ik mijn ogen is zij een hoer en hij een hoerenlopen,maar bon.
Nu waren de kids vorige week bij hem,is "madam" de vrijdagavond aangekomen,en heeft gezellig gezinnetje gespeeld met mijn kids,die tot voor een week nog niet van haar bestaan afwisten.Mijn "ex" is op zondagmorgen gaan tennissen,en heeft de kids de hele voormiddag alleen gelaten ?
Los van dat de kids het moeilijk hadden met heel de sitatie,is dit niet toch te gek voor woorden,het zijn examens,hoe kunnen die kinderen zich concentreren.
En het laatste wat ik hoor:in MIJN week,papa gaat met ??? naar de kerstmarkt in Duitsland,en hij heeft aan alletwee gevraagd op ze meegingen.Mijn zoon heeft zich kunnen redden door zijn examens,geen tijd.Mijn dochter heeft geen examens,wil wel met haar papa,en daar heb ik ook geen problemen mee,maar toch niet met iemand die hij en de kinderen nauwelijks kennen.
Ze zijn 17 ,ik weet,ik kan zeggen dat ze niet het buitenland mogen,maar is het alle miserie waard voor een maand of 10?
Het gaat mij vooral om de emotionele situatie,hij beseft echt niet wat hij zijn bloedeigen kinderen aandoet,of zie ik dat helemaal verkeerd????
Bedankt om mijn hart eens te laten luchten.
Groetjes
ps:en we zijn dus gewoon "eventjes" uit elkaar,er is nog niets getekend.Dat eventjes is voor mij nu definitief,ik wil geen "gebruikte" man terug,maar er is zelfs nog geen verdeling van de meubels,dus zit zij in mijn kasten?Om gek van te worden
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Juist. En wat was nu precies de vraag ?Bedankt om mijn hart eens te laten luchten.
Buiten de politiek correcte krijtlijnen durven denken is per definitie reactionair. Kortom, kritisch nadenken is rechts geworden. Dat is niet echt een compliment voor links" : Mia Doornaert in De Standaard
-
Franciscus
- Berichten: 39737
- Juridisch actief: Nee
Geen noch een contract in authentieke akte voor notaris noch een beslissing (vrede)rechter wat voorlopige maatregelen betreft kan u en dus ook hij doen wat men wil.
Er is geen wettelijke overeenkomst die ook maar iets verbied of gebied tussen partijen.
Dus de gewone regel geldt ouders beslissen bij niet akkoord tussen ouders naar vrederechter.
Trouwens u reageert nogal emotioneel, wat natuurlijk mag maar op basis van de weinige info iemand een hoer noemen....
Er is geen wettelijke overeenkomst die ook maar iets verbied of gebied tussen partijen.
Dus de gewone regel geldt ouders beslissen bij niet akkoord tussen ouders naar vrederechter.
Trouwens u reageert nogal emotioneel, wat natuurlijk mag maar op basis van de weinige info iemand een hoer noemen....
Je zou voor minder emotioneel reageren,je kinderen zien "afzien",en er niets kunnen aan doen.Tot januari was mijn ex de "bijna" perfecte vader en man,maar nu,waarschijnlijk door verdriet is hij zot geworden,terwijl er hem van alle kanten hulp aanboden werd,maar nee,hij had dat niet nodig.
-
Franciscus
- Berichten: 39737
- Juridisch actief: Nee
Mijn professioneel advies voor wat het waard is, misschien dat u ook gebruik kan maken van de aangeboden hulp. Kwestie om de zaak eens neutraal te bekijken.
Ik heb zo verschillende personen in een negatieve spiraal weten gaan ( en hun omgeving met hen) omdat ze een bepaalde situatie niet aankonden.
Ik heb zo verschillende personen in een negatieve spiraal weten gaan ( en hun omgeving met hen) omdat ze een bepaalde situatie niet aankonden.
Bedankt,maar dat is juist probleem,mijn ex man wil van geen hulp weten:geen dokter,geen pycholoog,geen bemiddelaar bij scheiding,er heeft niemand zaken met "onze problemen".En dat is het spijtige van heel de zaak,door serieuze klappen die wij het voorbije jaar gekregen hebben,zijn we er onderdoor gegaan.Ik heb mijn trots opzij gezet,en neem alle hulp aan die ze mij bieden.Maatschappelijk werkster van mijn werk,psycholoog,regelmatig babbeltje gaan doen met de huisarts,alle beetje helpen.
Maar het gedrag van de laatste 14 dagen van mijn man is echt niet normaal,de kinderen lijden eronder,en als je een beetje logisch nadenkt is dit echt niet normaal.Eigenlijk heb ik medelijden met hem,maar ik heb genoeg mijn hand uitgestoken om hulp te bieden,ik vrees alleen,dat dit op de een of andere manier toch verkeerd zal aflopen,maar daarvoor draag ik dan wel geen verantwoordelijkheid meer.Ik ben bezig een een heel diepe put te kruipen,en sta er nu voor de kinderen.
Zou het een goed idee zijn om met een van zijn vrienden of eventueel zijn broer contact op te nemen,of toch maar beter niet?Ik weet het niet meer hoor,ik herken hem echt niet meer terug.
Maar het gedrag van de laatste 14 dagen van mijn man is echt niet normaal,de kinderen lijden eronder,en als je een beetje logisch nadenkt is dit echt niet normaal.Eigenlijk heb ik medelijden met hem,maar ik heb genoeg mijn hand uitgestoken om hulp te bieden,ik vrees alleen,dat dit op de een of andere manier toch verkeerd zal aflopen,maar daarvoor draag ik dan wel geen verantwoordelijkheid meer.Ik ben bezig een een heel diepe put te kruipen,en sta er nu voor de kinderen.
Zou het een goed idee zijn om met een van zijn vrienden of eventueel zijn broer contact op te nemen,of toch maar beter niet?Ik weet het niet meer hoor,ik herken hem echt niet meer terug.
@ pebbles,
definitief uit elkaar gaan brengt een berg emoties met zich mee....om maar te zeggen: neen, je bent niet gek geworden
Het belangrijkste is nu dat je je zeker niet laat leiden door emoties, maar dat je je goed voorbereidt op de vele praktische zaken die er staan aan te komen.
Althans, als het dit is wat je wilt natuurlijk...
Weet je eigenlijk wel wat je wilt en waarom je dat wilt?
Veel sterkte en succes,
definitief uit elkaar gaan brengt een berg emoties met zich mee....om maar te zeggen: neen, je bent niet gek geworden
Het belangrijkste is nu dat je je zeker niet laat leiden door emoties, maar dat je je goed voorbereidt op de vele praktische zaken die er staan aan te komen.
Althans, als het dit is wat je wilt natuurlijk...
Weet je eigenlijk wel wat je wilt en waarom je dat wilt?
Veel sterkte en succes,
Wat ik wil(de),ik wil(de) mijn "gewone,normale" leven van voor 10 januari terug.Toen stond heel onze wereld op zijn kop (zoon 4 weken in coma),en vanaf dan was het het ene na andere vooral medische problemen.
Ik wil(de) niet scheiden,we gingen tijdelijk uit elkaar,omdat het ons allemaal teveel werd,daarom zit ik nu ook op een duur gemeubeld appartement.
Na vorige en dit weekend,ga ik direct akkoord met de scheiding,ik wil geen "gebruikte" man terug,al zit hij op zijn knieen voor mij.
(wat ik deze zomer ook gedaan heb,gesmeekt heb ik,om mee te gaan naar de dokter,om te zeggen dat het echt niet goed met mij ging,hoe ik thuis was,want zoals de dokter zegt er zijn twee "pebbles",de stoere,kan de wereld aan,voor de buitenwereld,maar thuis de verschillelijk bange Pebbels,met huilbuien,angstaanvallen enz)
Maar ik wil niet dat hij de kinderen voor blok zet,zij moeten maar alles pikken,ze blijft daar slapen,hij laat ze met hen alleen als hij gaat tennissen,samen naar de kerstmarkt.De kinderen willen dingen met hun vader doen,en daar heb ik absoluut geen probleem mee.Wel dat er iemand al bijna ik de echtelijke woning woont,waar er nog heel veel van mij ligt,misschien slaapt ze zelfs in mijn slaapkleed,ofnee,dat zal niet nodig zijn
Ik wil(de) niet scheiden,we gingen tijdelijk uit elkaar,omdat het ons allemaal teveel werd,daarom zit ik nu ook op een duur gemeubeld appartement.
Na vorige en dit weekend,ga ik direct akkoord met de scheiding,ik wil geen "gebruikte" man terug,al zit hij op zijn knieen voor mij.
(wat ik deze zomer ook gedaan heb,gesmeekt heb ik,om mee te gaan naar de dokter,om te zeggen dat het echt niet goed met mij ging,hoe ik thuis was,want zoals de dokter zegt er zijn twee "pebbles",de stoere,kan de wereld aan,voor de buitenwereld,maar thuis de verschillelijk bange Pebbels,met huilbuien,angstaanvallen enz)
Maar ik wil niet dat hij de kinderen voor blok zet,zij moeten maar alles pikken,ze blijft daar slapen,hij laat ze met hen alleen als hij gaat tennissen,samen naar de kerstmarkt.De kinderen willen dingen met hun vader doen,en daar heb ik absoluut geen probleem mee.Wel dat er iemand al bijna ik de echtelijke woning woont,waar er nog heel veel van mij ligt,misschien slaapt ze zelfs in mijn slaapkleed,ofnee,dat zal niet nodig zijn
Kan u mij, met alle respect voor uw tragische situatie overigens, het begrip "gebruikte" man nader definieren ? Wij zijn "herlaadbaar" en zoals een herlaadbare batterij gooi je die niet zomaar weg..... Na vorige en dit weekend,ga ik direct akkoord met de scheiding,ik wil geen "gebruikte" man terug,al zit hij op zijn knieen voor mij.
Buiten de politiek correcte krijtlijnen durven denken is per definitie reactionair. Kortom, kritisch nadenken is rechts geworden. Dat is niet echt een compliment voor links" : Mia Doornaert in De Standaard
Beste John,
Als je de maandag tegen je vrouw zegt dat je niemand anders hebt,en dit effectief zo was,en de vrijdag,echt de eerste keer dat ze elkaar gezien hebben blijven ze al slapen,wel dan keert mijn maag,bij het idee alleen al.
Ik ben misschien ouderwets,maar eens op een ander "gezeten",wil ik hem echt niet meer terug.Zelf beseft hij blijkbaar ook nog niet wat hij allemaal aan het aanvangen is,als ik de kinderen mag geloven.
Hij woont in een groot,mooi,modern huis,heeft een mooie auto,zij heeft niets,natuurlijk dat ze graag bij hem komt,en neen,ik ben niet jaloers.
Ik kan erin komen dat je op iemand anders verliefd zou worden,dat dit stilaan groeit,en ze uiteindelijk in bed belanden,en bij elkaar blijven logeren,daar zou ik nog begrip voor kunnen hebben,maar dit is gewoon te gek voor woorden.
Als je de maandag tegen je vrouw zegt dat je niemand anders hebt,en dit effectief zo was,en de vrijdag,echt de eerste keer dat ze elkaar gezien hebben blijven ze al slapen,wel dan keert mijn maag,bij het idee alleen al.
Ik ben misschien ouderwets,maar eens op een ander "gezeten",wil ik hem echt niet meer terug.Zelf beseft hij blijkbaar ook nog niet wat hij allemaal aan het aanvangen is,als ik de kinderen mag geloven.
Hij woont in een groot,mooi,modern huis,heeft een mooie auto,zij heeft niets,natuurlijk dat ze graag bij hem komt,en neen,ik ben niet jaloers.
Ik kan erin komen dat je op iemand anders verliefd zou worden,dat dit stilaan groeit,en ze uiteindelijk in bed belanden,en bij elkaar blijven logeren,daar zou ik nog begrip voor kunnen hebben,maar dit is gewoon te gek voor woorden.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Beste Pebbles,
Wat u toch zou moeten opvallen in uw eigen verhaal: dat u
- te raden gaat bij respectievelijk uw maatschappelijk werkster, psycholoog en huisarts,
- meent in te zien dat uw echtgenoot te trots is om raad te vragen,
- het bent die apart ging wonen.
Moeten we dan begrijpen dat;
de raad die u van deze professionals mocht ontvangen; u heeft aangezet om apart te gaan wonen?
Of m.a.w. u zou hen aangeven: jullie huwelijk te willen redden, waarop
zij u zouden hebben aangeraden: om jullie probleem te ontvluchten?
Dit zou pas te gek voor woorden zijn, mijn inziens, daar het net
de gevolgen van deze raad zijn, waarover u hier komt klagen...
Wat u toch zou moeten opvallen in uw eigen verhaal: dat u
- te raden gaat bij respectievelijk uw maatschappelijk werkster, psycholoog en huisarts,
- meent in te zien dat uw echtgenoot te trots is om raad te vragen,
- het bent die apart ging wonen.
Moeten we dan begrijpen dat;
de raad die u van deze professionals mocht ontvangen; u heeft aangezet om apart te gaan wonen?
Of m.a.w. u zou hen aangeven: jullie huwelijk te willen redden, waarop
zij u zouden hebben aangeraden: om jullie probleem te ontvluchten?
Dit zou pas te gek voor woorden zijn, mijn inziens, daar het net
de gevolgen van deze raad zijn, waarover u hier komt klagen...
Handige documenten voor Personenrecht
Ik ben misschien ouderwets,maar eens op een ander "gezeten",wil ik hem echt niet meer terug.Zelf beseft hij blijkbaar ook nog niet wat hij allemaal aan het aanvangen is,als ik de kinderen mag geloven
Sorry maar ik had begrepen dat u in het belang van de kinderen dacht , misschien deze wat minder betrekken bij jullie relatie problemen en de tijd die u heeft positief aan hen besteden . Lijkt mij allesins de eerlijkste optie voor de kids .
Sorry maar ik had begrepen dat u in het belang van de kinderen dacht , misschien deze wat minder betrekken bij jullie relatie problemen en de tijd die u heeft positief aan hen besteden . Lijkt mij allesins de eerlijkste optie voor de kids .
pebbles, wat je overkomt is traumatische ervaring. Er gebeureen allerlei dingen die je niet kan plaatsen en waarvoor je geenr egferentipunten hebt in je vorige ervaringen. Je kan het dus voorlopig ook niet oplossen; De vader gedraagt zich op een manier die je niet herkent en alles is aan het veranderen. Voor zover ik je mail kan inschatten, denk ik dat hij een beetje aan het freeweehlen is en de bloemn buitenzet. Dat is heel kwetsend en al zeker al ie er eigenlijk niet opnelijk over durft te praten. hij weet waarschijnlijk zelf wel dat ie op een rollercoaster zit en is misschien wel een beetje beschaamd.
Voorlopig heb je gekozen om even ergens anders te verblijven. Niemand moet daar zijn opinie over geven of dat nu fout of goed is en wat voor effect dat dat kan hebben; Je probeert te functioneren in een snel veranderende situatie.
nu zijn er twee kanten aan deze zaak: Enerzijds de practisch juridische. en anderzijds de sociaal-psychologische. Daar moet je momenteel even onderscheid tussen maken. als je met derden of met je man over de practische kant van de zaken praat moet je proberen zo neutraal mogelijk te doen (ik weet het dat is aartsmoeilijk, want je bent terecht boos) Dus grove woorden even schrappen, echt waar: want als je die gebruikt blokkeert elk gesprek met wie dan ook (kijk maar naar de reacties hier op het forum)
Technisch juridisch kan je dus gaan bekijken wat de verschillende opties zijn. hier op het forum zijn een aantal threads mbt deze materie waar je nogal wat info kan vinden.
Probeer deze zaken te bespreken met een objectief persoon. Je kan ook konreet vragen stellen hier; daar krijg je zeker antwoorden op.
Antwoorden op Emotioneel-psychologische zaken krijg je best van professionals. hier op het forum krijg je vooral opninies wat het psychologisch/emotionele aspect betreft; en de vraag is of persoonlijke opinies je op dit ogenlik verder helpen. Elke poster antwoordt vanuit zijn ervaringen op je mail (en die telt maar enige lijnen) dus stap naar hulpverleners die je kunnen helpen dit voor jezelf op een rijtje te zetten. Het kan je helpen om even je prioriteiten uit te stippelen en daaraan gekoppeld hoe je deze situatie kan tegemoetkomen en aanpakken. hij of zij kent ook tehnieken en hulpmiddelen om jezelf mentaal te sterken.
Maar zoals Hendrik zegt: neen, je bent niet gek geworden
Het belangrijkste is nu dat je je niet laat leiden door emoties, maar dat je je goed voorbereidt op de vele praktische zaken die er staan aan te komen.
Wat betekent: juridisch-technisch je informeren over de verschillende mogelijkheden en pistes; én emotioneel-psychologisch even hulp zoeken om met je emoties overweg te kunnnen.
Als ik je een persoonlijk voorgevoel mag vertellen (ik heb het al vaker in dit soort situaties zien gebeuren) Het is niet ondenkbaar dat je man tijdens zijn "uitstapje" ineens met de voeten pardoes op de grond beland en inziet dat hij zijn dierbaren op het spel zet voor een voorbijgaande wilde roes (die helemaal zo geweldig niet is...). Wellicht zal hij dat ook niet durven zeggen aan jou.
Op dat ogenblik vat je hem bij zijn kraag om samen naar de hulpverlener te stappen om dit door te praten. Hij zal openlijk moeten durven vertellen wat hem overkomen is en dat kan werken als een catarsis voor jullie beiden. zelfs als jullie beslissen hierna niet meer samen door het leven te gaan.
Voorlopig heb je gekozen om even ergens anders te verblijven. Niemand moet daar zijn opinie over geven of dat nu fout of goed is en wat voor effect dat dat kan hebben; Je probeert te functioneren in een snel veranderende situatie.
nu zijn er twee kanten aan deze zaak: Enerzijds de practisch juridische. en anderzijds de sociaal-psychologische. Daar moet je momenteel even onderscheid tussen maken. als je met derden of met je man over de practische kant van de zaken praat moet je proberen zo neutraal mogelijk te doen (ik weet het dat is aartsmoeilijk, want je bent terecht boos) Dus grove woorden even schrappen, echt waar: want als je die gebruikt blokkeert elk gesprek met wie dan ook (kijk maar naar de reacties hier op het forum)
Technisch juridisch kan je dus gaan bekijken wat de verschillende opties zijn. hier op het forum zijn een aantal threads mbt deze materie waar je nogal wat info kan vinden.
Probeer deze zaken te bespreken met een objectief persoon. Je kan ook konreet vragen stellen hier; daar krijg je zeker antwoorden op.
Antwoorden op Emotioneel-psychologische zaken krijg je best van professionals. hier op het forum krijg je vooral opninies wat het psychologisch/emotionele aspect betreft; en de vraag is of persoonlijke opinies je op dit ogenlik verder helpen. Elke poster antwoordt vanuit zijn ervaringen op je mail (en die telt maar enige lijnen) dus stap naar hulpverleners die je kunnen helpen dit voor jezelf op een rijtje te zetten. Het kan je helpen om even je prioriteiten uit te stippelen en daaraan gekoppeld hoe je deze situatie kan tegemoetkomen en aanpakken. hij of zij kent ook tehnieken en hulpmiddelen om jezelf mentaal te sterken.
Maar zoals Hendrik zegt: neen, je bent niet gek geworden
Het belangrijkste is nu dat je je niet laat leiden door emoties, maar dat je je goed voorbereidt op de vele praktische zaken die er staan aan te komen.
Wat betekent: juridisch-technisch je informeren over de verschillende mogelijkheden en pistes; én emotioneel-psychologisch even hulp zoeken om met je emoties overweg te kunnnen.
Als ik je een persoonlijk voorgevoel mag vertellen (ik heb het al vaker in dit soort situaties zien gebeuren) Het is niet ondenkbaar dat je man tijdens zijn "uitstapje" ineens met de voeten pardoes op de grond beland en inziet dat hij zijn dierbaren op het spel zet voor een voorbijgaande wilde roes (die helemaal zo geweldig niet is...). Wellicht zal hij dat ook niet durven zeggen aan jou.
Op dat ogenblik vat je hem bij zijn kraag om samen naar de hulpverlener te stappen om dit door te praten. Hij zal openlijk moeten durven vertellen wat hem overkomen is en dat kan werken als een catarsis voor jullie beiden. zelfs als jullie beslissen hierna niet meer samen door het leven te gaan.
Beste Eylis,
bedankt voor de uitvoerige mail.Inderdaad,ooit zal hij wel weer met zijn pootjes op de grond komen.
En ja,het kwetst enorm dat hij de kinderen voor een voldongen feit zet,geen voorbereiding,enkel "ze is hier en ze blijft hier heel het weekend",het was gewoon zo,dat is niet een vader die aan zijn kinderen denkt,maar enkel aan zichzelf
.
Kreeg dan deze morgen,toen ik voor de tiende keer belde voor ons huwelijkscontract,en waarvan ik intussen nu bij de notaris zelf een copie opgevraagd heb,te horen dat onze dochter het zo leuk gevonden had dit weekend,dat kind wilde bij haar papa zijn,met niemand anders erbij.En nee,ik ben niet jaloers,ik wil alleen dat de kinderen goed opgevangen worden,onze dochter is gehandicapt,en kan alles niet zo goed plaatsen.
Pff,hopelijk is 2012 een beter jaar hoor.
Groetjes,
bedankt voor de uitvoerige mail.Inderdaad,ooit zal hij wel weer met zijn pootjes op de grond komen.
En ja,het kwetst enorm dat hij de kinderen voor een voldongen feit zet,geen voorbereiding,enkel "ze is hier en ze blijft hier heel het weekend",het was gewoon zo,dat is niet een vader die aan zijn kinderen denkt,maar enkel aan zichzelf
.
Kreeg dan deze morgen,toen ik voor de tiende keer belde voor ons huwelijkscontract,en waarvan ik intussen nu bij de notaris zelf een copie opgevraagd heb,te horen dat onze dochter het zo leuk gevonden had dit weekend,dat kind wilde bij haar papa zijn,met niemand anders erbij.En nee,ik ben niet jaloers,ik wil alleen dat de kinderen goed opgevangen worden,onze dochter is gehandicapt,en kan alles niet zo goed plaatsen.
Pff,hopelijk is 2012 een beter jaar hoor.
Groetjes,