Schenking van schoonouders, wat bij scheiding.

[PAPA EN ZOON]

Dit gaat over men nieuwe vriendin, zij stelt de vraag:

In 2008 hebben mijn schoonouders ons 4000 euro geschonken, op onze gemeenschappelijke spaarboek. Dit geld zou bedoeld geweest zijn om de inrit te betalen volgens mijn ex.
Nu bij de verdeling eist hij de helft van het bedrag van de aanleg van de inrit terug aan mij. de inrit is betaald met geld van ons zichtrekening 3600 euro.

klop dit ???

[roharro]

Indien het geld aan beiden werd geschonken moet er niets vereffend worden.

[wanton]

Indien er documenten bestaan dat de schenking aan beiden gedaan werd , moet zij niets terugbetalen.
Indien er niets op papier staat , mag hij idd die 4000 € opeisen voor de verdeling.

[PAPA EN ZOON]

Misschien , handig om bij te vermelden , de grond is afzonderlijk op de huwelijksakte staat dat bij een scheiding de grond terug naar de man gaat, bij de schattingsverslagen is de grond steeds van het bedrag afgetrokken dus vragen we ons nu af of hij de oprit wel kan terug eisen , bij de huur waarde te bepalen is de grond er ook niet bij betrokken

[octopus]

ik vrees eerder dat, indien er een huwelijkscontract is dat gemeenschap van aanwinsten beschrijft, dit bedrag aan beiden toekomt, of het nu aan de man of de vrouw is gegeven die al dan niet aangetrouwd was. Dit betekent dat elk recht heeft op de helft ervan. Hij kan niet het volledige bedrag terugeisen. Indien dat geld in de gemeenschappelijke woning is gestopt, dan is de woning van beiden en steekt die geldsom in de woning, en kan ze bijgevolg niet, ook niet voor de helft teruggevorderd worden.

[lucgescheiden]

Indien geen bewijs van handgift van rond dezelfde datum, dan ontbreekt voor de eiser elke bewijskracht.
Tenzij de gift geschiedde na de goedkeuring van bankgiften.

Indien dit bewijs toch zou geleverd worden; dan kan aangetoond worden dat
gemeenschappelijk vermogen in de grond werd gestoken, dewelke
reeds aan tegenpartij werd toegewezen en daardoor vereffend.
Waardoor de gemeenschap deze 3600 euro kan terugvorderen van de eiser.
In dat geval kan de eiser slechts 400 euro terugeisen van het gemeenschappelijke vermogen.

Dit alles uiteraard afhankelijk van wat het huwelijkscontract verder bepaalt.

Uw vriendin, indien zij inmiddels verder kan met haar leven, kan mijn inziens,
de tegenpartij rustig enkele jaren laten sudderen op dit pitje,
om nadien een herschatting aan te vragen van de te verdelen woning, afhankelijk van wat de woningprijzen doen.

Indien de eiser contractueel reeds eigenaar wordt van de grond, en
de registratiekosten bij openbare verkoop 9% hoger liggen dan, de 1% bij het uit onverdeeldheid treden,
zal hij uw vriendin wensen uit te kopen.

Vroeg of laat zal hij dus zijn eis van 1800 euro, gaan afwegen tegen de stijgende woningprijzen, en
de daarmee gepaard gaande stijgende overname prijs bij herschatting....

U snapt wellicht het prentje?

[wanton]

U snapt wellicht het prentje?

Neen , eigenlijk niet.
Indien nergens geakteerd werd dat de schenking aan beide partners geschiedde , moet dit als een schenking aan één persoon gezien worden. Voor de goederen verdeeld worden , kan dus deze begunstigde het bedrag van 4000 € vooraf opnemen als behorende tot het eigen vermogen. Zelfs bij een huwelijkscontract ' algehele gemeenschap' kan bepaald worden dat een schenking buiten die gemeenschap blijft.
Zoals ik één en ander begrijp , zal dus die 4000 € moeten boven komen.

[lucgescheiden]

U schrijft dat slechts de helft wordt geëist, daarmede geeft de eiser alvast toe dat het een schenking betrof aan de gemeenschap.

Van de 4000 euro wordt dus slechts de oprit opgeëist zijnde 3600 euro.
De helft daarvan bedraagt slechts 1800 euro als ik nog enigzins kan rekenen.

Wanneer de gift op een gemeenschappelijke rekening werd gezet, zijn de intresten hierop ook gemeenschappelijk.
Het zal voor de eiser dus zeer moeilijk zijn om aan te tonen dat de oprit specifiek vanuit deze gift werd betaald, en
bijvoorbeeld niet vanuit intresten, of ander gemeenschappelijk inkomen.
Bovendien zou de eiser niet alleen aantonen dat hij deze meerwaarde reeds met de terugname van de grond verkreeg.
maar de rechtbank zal zijn eis in dit geval tevens verwerpen als ingebracht in gezinskosten verschillend van de nog te verdelen eigendom.
M.a.w. de eiser zal bod vangen!

Nu terug het totaal prentje. Hoe langer de onmin rond dit, in verhouding tot de waarde van de woning, kleine bedrag aansleept;
hoe groter de kans dat de waarde van het eigendom inmiddels stijgt.
Uw vriendin kan dus een herschatting aanvragen van zodra het verschil in waarde, het bedrag van 1800 euro overschrijdt.
Op deze manier zou zij dus beter af zijn door; de eiser enige tijd zijn stelling te laten aanhouden.

[octopus]

@ wanton/ Het is bij mijn weten toch zo dat, bij een huwelijk met gemeenschap van aanwinsten alles wat niet als "handgift aan één der partners, of voorschot op erfenis aan een partner wordt geschonken, deel uitmaakt van de gemeenschap.
Indien dus niet kan bewezen worden dat het om een handgift gaat of een voorschot op erfenis, dan behoort het geschonken bedrag aan de gemeenschap. Er moet bij mijn weten nooit geschreven worden dat het aan beide partners geschonken wordt.

[lucgescheiden]

Mocht ik de vriendin zijn, ik zou alvast de tegeneis stellen dat:
de kosten van de oprit dienen terugbetaald aan het gemeenschappelijke vermogen, gezien
een verarming door investering in het persoonlijk vermogen van de eiser, met name de grond.

Het gaat er in deze zaken, mijn inziens, niet over wie gelijk heeft.
Wel over wie gelijk krijgt, en dit wordt geoordeeld door een rechtbank die 9 van de 10 niet uit vermogensspecialisten bestaat!

[wanton]

Idd , behoort tot de gemeenschap wat niet bewezen is tot één der eigen vermogens te behoren. Dus de begunstigde zal moeten bewijzen dat het van zijn ouders komt. Het is dan van hem als er nergens geschreven staat dat het aan beiden werd geschonken.

Luc zegt :
Wel over wie gelijk krijgt, en dit wordt geoordeeld door een rechtbank die 9 van de 10 niet uit vermogensspecialisten bestaat!

Ge zoudt er toch wel eens kunnen van verschieten hoe goed men daar het huwelijksvermogensrecht kent!!

[lucgescheiden]

In eigen vereffening en verdeling ervaar ik dat totaal anders.
Ik sta enkel verbaasd hoe de rechtbank het de tegenpartij telkens toelaat om haar verklaringen te wijzigen, louter om vermoedens te stellen die door mij dan weerom dienen weerlegd te worden.
Ik verschiet dan ook absoluut niet dat; een procedure van vereffening en verdeling meer dan zeven jaren kan aanslepen, zoals velen hier komen melden...

Na bijna twee jaren, dat een notaris met ruim een kwart eeuw ervaring zich over de notarisstaat heeft gebogen, diende ik als volslagen leek, inmiddels een beroepsprocedure te starten om zijn fouten te herstellen.
Tot hiertoe verwierp de rechtbank slechts 1/2 van de eisen die gesteld werden door tegenpartij, waar de debatten nog moeten beginnen...
( Deels te danken aan het juridisch inzicht dat, o.a. u, me hier kon bieden, waarvoor uiteraard mijn dank! )

Wanneer u geen tegeneisen stelt, wordt er verondersteld dat je akkoord gaat met wat tegenpartij eist.
In dat geval helpt de rechtbank u met uitgestreken gezicht in de armoede, dit ondanks al hun huwelijksvermogenkennis.
Voor u rest de overtuiging dat: de rechtbank zich enkel liet paaien door de tegenpartij, gezien de wetteksten.

De moeilijkste opdracht blijkt er overigens in te bestaan om je eigen advocaat te overtuigen, zodat deze zou pleiten wat je vraagt.
In de meeste gevallen blijken deze heren geen ervaring te hebben met de desbetreffende wetgeving,
in andere gevallen verliezen zij het zicht op het totale prentje, door zich te concentreren op de technische details van de deelaspecten.
Bovendien blijkt dat wanneer de advocaat aan de overzijde, de onbeschermde titel specialist huwelijksvermogenrecht op zijn kantoor afficheert, dat uw advocaat behoorlijk weigerachtig wordt inzake uw verdediging, wat één en ander mag verklaren, mijn inziens.

[octopus]

ook al kan je bewijzen dat het van je ouders komt, indien het niet als handgift, of als voorschot op erfenis beschreven staat, behoort het de gemeenschap toe, ook al kan je probleemloos aantonen dat het van je ouders komt. (wel te verstaan voor gekregen gelden of goederen sedert het huwelijk werd aangegaan)

[wanton]

Een bericht vb. een rekeninguittreksel waarop de storting vanwege de ouders opstaat , is voldoende als bewijs. Er hoeft geen bijkomend document opgesteld te worden. Men dient enkel - met alle beschikbare middelen - de orosprong van het geld te bewijzen.

[lucgescheiden]

Zeker in dit specifieke geval; speelt ook de aanwending een rol.
Eiser zou enerzijds zijn gift hebben geïnvesteerd in de oprit, en deze reeds verkregen hebben door toewijzing vanuit het huwelijkscontract.
Anderzijds zou hij deze gift nogmaals terugvorderen van het gemeenschappelijke vermogen.
Mijn inziens, kan je dezelfde gelden moeilijk tot twee maal toe terugnemen, niet?