Ik ben acht maand zwanger van men eerste dochter.
Na veel problemen met de "vader" van het kindje, oa. totaal geen intresse tonen, werkloos zijn en het niet nodig vinden van werk te gaan zoeken, verslaafd zijn aan spelletjes, parasiteren enz, heb ik de beslissing genomen om mijn ex vriend dus de deur te wijzen (toen ik zes maanden zwanger was).
Er is hierna een zware ruzie geweest op MSN waaruit blijkt dat hij alles toegeeft. Ook met zijn zuster is dit gebeurd. Ik heb de chatlogs opgeslagen op mijn pc.
Nadat ik hem de deur heb gewezen zegt hij opeens verantwoordelijk te willen zijn voor ZIJN kind, en valt hij me lastig met smsjes, zen familie valt me lastig en dit tot er een interventie van de politie is geweest.
Ik ben niet van plan om mijn kind in handen van die man te geven omdat hij niet in staat is om voor zichzelf te zorgen, laat staan voor een kindje. Hij woont nog bij zijn ouders, kan niet koken, wassen en plassen, kortom een huishouden bestieren.
Hij zit al in een rechtzaak, tegen zijn vorige vriendin, die exact dezelfde problemen heeft gehad met hem, nu al bijna twee jaar bezig maar waar hij wel vaderschapserkenning heeft erdoor gekregen (heeft dat kindje vier uur om de twee weken).
Gisteren heb ik een brief van zijn advocaat ontvangen waaruit blijkt dat hij alleen maar aan zijn belangen denkt, maw, zijn emotionele toestand en waar zijn advocaat dus vraagt voor een bemiddelingspoging.
Ik wil met hem niets meer te maken hebben, hij heeft geen vaderschapserkenning, en ik wil ook niet dat hij mijn kind bevuild wordt met zijn idee?n over "opvoeding".
Kan iemand me raad geven hierover?
Ik wil gewoon niet dat hij ook maar enig recht heeft over dat kindje...