Lucke: en toch schrijft de wet het volgende voor: verblijfsco-ouderschap moet in principe toegestaan worden door een rechter als één van de ouders er om vraagt, als hij het niet toestaat moet er in elk geval een zeer grondige reden voor zijn (té grote afstand, drank, drugs en verwaarlozing etc...)
De rechter had dus in zijn vonnis mbt je verblijfsregeling pertinent moeten verantwoorden en helder omschrijven waarom hij dit NIET toestaat.
Als hij dat NIET doet is er een procedurefout gemaakt en kan daartegen geprocedeerd worden....
@eylis.. dit is toch echt om te lachen... "de wet schrijft voor"..."daartegen geprocedeerd worden".... om te beginnen zijn er in België al bijna 30.000 "geregistreerde" klachten wegens niet respecteren van omgangsregeling....daar wordt een peulschil van doorgestuurd naar het parket en nog is een peulschil daarvan krijgt OOIT een gevolg...
In dat klimaat..kom jij af met ..."de wet schrijft voor" en "daartegen geprocedeerd worden".... wel er zijn er zelf die zo ver gaan dat zelfs een gevangenis straf niet eens soelaas brengt.... ze brengen er 99% van de keren niks van terecht omdat ze niet de moeite doen om ECHT te zoeken naar oplossingen en in ALLE gevallen is het niks waard wat ze beslissen of oordelen... alleen met mensen die elkaar respecteren.en communiceren in belang van de kinderen..maar die moeten in de eerste plaats al niet via de JRB passeren ..die kunnen dat eigenlijk beter zonder.
....Zeer frustrerend allemaal, vooral omdat wij machteloos staan!
Heeft er iemand dit ook meegemaakt of enige ervaring mee?...
jullie zijn niet alleen, zelfs wat hier op het forum komt is een fractie van de miserie die door JRB wordt veroorzaakt...initieel door de ouders...maar als één van de ouders zo dom is van dat SPEL aan te gaan...heeft de andere geen keuze van daar mee in te gaan...de Jeugdrechters die ECHT in het BELANG van de kinderen oordelen..zijn zo schaars en worden zo belast met werk dat ze uiteindelijk ook weer moeilijk hun werk goed kunnen doen.... het SYSTEEM is gewoon zo verknoeid als maar kan. Het is maar zo sterk als de zwakste schakel. En er zitten vele zwakke schakels. Ik heb bijna alles al meegemaakt.. Burgerlijk / Correctioneel / Protectioneel /...noem maar op... zelf na als die jaren (7) heeft hulpverlening het opgegeven en een vraag gesteld om met iets NIEUWS te beginnen omdat zij geen oplossing kunnen bieden in de huidige en aanslepende context.
je mag nog de allerbeste Jeugdrechter hebben, de Procureur met het gezondste verstand, de kinderpsycholoog die het hele oudervervreemdings_spel doorpikt.... dan nog doet men niks als één van de ouders resoluut de situatie frustreert, de kinderen gebruikt en misbruikt en afspraken en zelfs gerechterlijke uitspraken en wetten naast zich neerlegt... MEN DOET NIKS! En dan zijn alle hoop, inspanningen, stressvolle en pijnlijke momenten voor niks geweest. Je staat idd machteloos... als je alles zomaar laat gebeuren.... actie is nodig! En die actie wordt dan toch nog tegen je gebruikt...
Hou gewoon het gezond verstand...de kinderen en hun zorg...dat en alleen dat is waar jullie je moeten op focussen...
Waak er over dat die mensjes de nodige zorg, liefde en ondersteuning krijgen opdat ze het ooit zelf kunnen doen voor hun kinderen. Hoe klein of weinig die tijd ook mag zijn...zelfs al keren de kinderen zich tegen jullie.... hoe hard of pijnlijk dat ook klinkt. Al de rest is gewoon GELD, COMMERCE, POLITIEK, MACHT,..... BULLSHIT!
oprecht sterkte toegewenst!