Beste,
Ik zit met een groot dillema,het gaat over het volgende :
Ik heb met mijn ex vriendin 6 jaar geleden een woning aangekocht,bij de aankoop van de woning heeft de grootmoeder van mijn ex een deel gesponserd,namelijk : 22500 € om mijn toenmalige autolening te vereffenen,en 26500 € voor het voorschot van het huis.
In de aankoopakte is er niets vermeld dat ik iets van die bedragen moet terugbetalen.Het huis is 50/50 gekocht en het resterende bedrag is ook 50/50 geleend bij de bank.
Wel heb ik gedurende de afbetaling van het huis in totaal 8300€ meer afbetaald dan haar,een beetje ter compensatie van de bijdrage van haar grootmoeder.
Bij het beeindigen van de relatie is het huis verkocht,en de 10000€ opbrengst van de woning is ook naar haar gegaan,weer ter compensatie van de bijdrage vd grootmoeder.
Nu eist mijn ex nog 26000 € die van haar kant van de familie naar enerzijds mij is gekomen om mijn autolening te vereffenen,en anderzijds voor het voorschot dat voor ons betaald is.
Zij heeft nu een advocaat ingeschakeld die mij 15 dagen heeft gegeven om met een betalingsoplossing te komen,ofwel maakt zij er een rechtzaak van.
Nu heb ik ook een advocaat geraadpleegd die zegt dat ik hier niets van moet betalen....in tegenstelling,zij zou mij de helft van opbrengst van het huis terug moeten geven
Als ik mijn advocaat mag geloven moet ik het voor de rechtbank laten komen,want hij is er gerust in dat zij geen recht heeft op het geld maar dat ik zelfs recht heb op de helfs van de opbrengst van het huis.Maar zij zegt dat haar advocaat er zeker van is dat zij recht hebben op 26000€.Mijn advocaat weerlegt dit dan weer omdat er nergens op papier staat dat ik dit moet terugbetalen,en aangezien we feitelijk samenwoonden ik hiertoe geen plicht had.
Mijn dillema is nu dus : als ik zelf een betaling kan voorstellen zonder dat de rechtbank er zicht mee moeit,kan ik een voor mij draaglijk voorstel indienen op lange termijn zonder gerechtskosten en interesten,maar moet ik zowieso betalen.Als ik mijn advocaat zijn advies opvolg heb ik kans dat ik het geld niet moet betalen en zelfs nog geld kan terugkrijgen....maar natuurlijk ook kans dat ik verlies en dat de rechter mij een zwaarder betalingsplan oplegt met extra intresten en gerechtskosten.
Mijn vraag is nu wie staat er het sterkst in zijn schoenen?Maak ik effectief kans om voor de rechtbank mijn gelijk te halen of weet mijn advocaat niet goed waarover hij praat?Mij lijkt het zo onrealistisch dat haar advocaat er van overtuigd is dat zij gelijk heeft,en dat mijn advocaat er van overtuigd is dat ik gelijk heb.Daarom dat ik zo onzeker en bang bang om de stap te zetten om dit voor de rechtbank te doen.
Alvast bedankt voor het ongetwijfeld ophelderend antwoord
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
ik veronderstel dat jouw advocaat het wel bij het juiste eind heeft.
Enkele vragen: met welke documenten kan je ex mogelijke schenkingen/ leningen bewijzen? En als er dan al een bewijs is: vermits jullie slechts feitlijk samenwoonden: hoe kan ze bewijzen dat de schenking aan jou was? En als het dan al een schenking aan jou was: een schenking moet je niet terugbetalen, dacht ik. En zo ja: waarom nu pas? En de verkoop en verdeling van het huis is helemaal afgerond?
De advocaat van je ex heeft er natuurlijk een klant bij (kassa kassa) en overtuigt haar graag dat ze dit wel rond krijgen. Wat ook wel klopt voor jouw advocaat. (Dat is het eeuwige probleem: je bent een potentiele klant en vaak leggen advocaten de slaagkansen van een zaak niet echt objectief naast elkaar..)
Maar ik vraag me echt af hoe ze dit alles gaan bewijzen.
Ik vermoed dat ze blufpoker spelen om te zien of je meteen met geld over de brug komt.
Anderzijds zou je vanuit je eigen "deontologie" kunnen berekenen wat je effectief van de ex-bomma hebt gekregen, wat je al méér terugbetaald hebt en dat verschil aan haar gewoon terugbetalen.
Aan de bomma wel te verstaan, niet aan je ex
Het is ook een beetje vreemd dat je ex zou procederen voor iets wat haar bomma aan jou gegeven heeft. Voor de bomma lijkt het precies allemaal wel ok, ze zegt zelf niets?
Enkele vragen: met welke documenten kan je ex mogelijke schenkingen/ leningen bewijzen? En als er dan al een bewijs is: vermits jullie slechts feitlijk samenwoonden: hoe kan ze bewijzen dat de schenking aan jou was? En als het dan al een schenking aan jou was: een schenking moet je niet terugbetalen, dacht ik. En zo ja: waarom nu pas? En de verkoop en verdeling van het huis is helemaal afgerond?
De advocaat van je ex heeft er natuurlijk een klant bij (kassa kassa) en overtuigt haar graag dat ze dit wel rond krijgen. Wat ook wel klopt voor jouw advocaat. (Dat is het eeuwige probleem: je bent een potentiele klant en vaak leggen advocaten de slaagkansen van een zaak niet echt objectief naast elkaar..)
Maar ik vraag me echt af hoe ze dit alles gaan bewijzen.
Ik vermoed dat ze blufpoker spelen om te zien of je meteen met geld over de brug komt.
Anderzijds zou je vanuit je eigen "deontologie" kunnen berekenen wat je effectief van de ex-bomma hebt gekregen, wat je al méér terugbetaald hebt en dat verschil aan haar gewoon terugbetalen.
Aan de bomma wel te verstaan, niet aan je ex
Het is ook een beetje vreemd dat je ex zou procederen voor iets wat haar bomma aan jou gegeven heeft. Voor de bomma lijkt het precies allemaal wel ok, ze zegt zelf niets?
Het is zeer moeilijk, zoniet onmogelijk, te voorspellen wat de beslissing van de rechter zal zijn zonder het volledige dossier te kennen. Laat staan op basis van de weinige informatie die je geeft.
Belangrijk zou kunnen zijn hoe de overdracht van het geld van de grootmoeder naar de afbetaling van de lening precies gebeurd is.
Het achterliggende idee van veel rechters is wel de volgende: mensen die gaan samenwonen moeten maar duidelijke en klare afspraken maken. Doen ze dat niet dan worden ze in principe geacht hun bijdrage in het samenwonen (stilzwijgend) dag aan dag geregeld te hebben en moeten ze achteraf niet komen klagen. Alleen als er buitengewone betalingen geweest zijn waardoor de ene zich duidelijk verrijkt ten nadele van de andere kan er van terugbetaling sprake zijn.
Als je dit voor ogen houdt is het geen goed idee de helft van de opbrengst van de woning op te eisen. Je ging ermee akkoord dat de volledige opbrengst naar je ex ging en dat je in de loop van het samenwonen meer betaalde voor de lening. De rechter kan daaruit besluiten dat jullie op die manier (stilzwijgend) akkoord gingen dat zij de opbrengst van de woning volledig kreeg omdat zij meer geïnvesteerd had en dat daarmee de rekeningen m.b.t. de woning afgesloten zijn.
Het geld voor de lening lijkt mij iets anders te zijn. Maar daar zou dus precies moeten geweten zijn hoe dit gegaan is. Men kan daar wel deze bedenking bij hebben: als dit de enige wagen was die jullie hadden dan is die wagen gebruikt voor jullie gezin en is het niet abnormaal dat jullie daar beiden toe bijdroegen.
Belangrijk zou kunnen zijn hoe de overdracht van het geld van de grootmoeder naar de afbetaling van de lening precies gebeurd is.
Het achterliggende idee van veel rechters is wel de volgende: mensen die gaan samenwonen moeten maar duidelijke en klare afspraken maken. Doen ze dat niet dan worden ze in principe geacht hun bijdrage in het samenwonen (stilzwijgend) dag aan dag geregeld te hebben en moeten ze achteraf niet komen klagen. Alleen als er buitengewone betalingen geweest zijn waardoor de ene zich duidelijk verrijkt ten nadele van de andere kan er van terugbetaling sprake zijn.
Als je dit voor ogen houdt is het geen goed idee de helft van de opbrengst van de woning op te eisen. Je ging ermee akkoord dat de volledige opbrengst naar je ex ging en dat je in de loop van het samenwonen meer betaalde voor de lening. De rechter kan daaruit besluiten dat jullie op die manier (stilzwijgend) akkoord gingen dat zij de opbrengst van de woning volledig kreeg omdat zij meer geïnvesteerd had en dat daarmee de rekeningen m.b.t. de woning afgesloten zijn.
Het geld voor de lening lijkt mij iets anders te zijn. Maar daar zou dus precies moeten geweten zijn hoe dit gegaan is. Men kan daar wel deze bedenking bij hebben: als dit de enige wagen was die jullie hadden dan is die wagen gebruikt voor jullie gezin en is het niet abnormaal dat jullie daar beiden toe bijdroegen.
scorpioen: kantnotering: bij een feitelijke samenwoning zonder kinderen bestaat er - dacht ik - niet echt zoiets als een gezinswagen. Ieder veplaatst zich met zijn eigen vervoersmiddelen naar zijn werk/afspraken. Als de ene kiest dat met de bus te doen is daarom de auto van de andere niet ineens de gezinswagen. Bij gezin met kinderen kan je dat wel redeneeren.
Zoals je zei: feitelijke samenwoning begin en stop je met goede afspraken want wettelijk zijn er geen. Ik vermoed ook dat bij een rechtspraak gezegd gaat worden:
Les concubins dépassent la loi, la loi dépasse les concubins...
Zoals je zei: feitelijke samenwoning begin en stop je met goede afspraken want wettelijk zijn er geen. Ik vermoed ook dat bij een rechtspraak gezegd gaat worden:
Les concubins dépassent la loi, la loi dépasse les concubins...
Dat is al lang verleden tijd.Les concubins dépassent la loi, la loi dépasse les concubins...
Het gemeen recht is van toepassing. Samenwonenden kunnen goederen in onverdeeldheid hebben. Zij kunnen vorderen uit onverdeeldheid te treden. De ene kan zich verrijkt hebben ten kosten van de ander en een vordering op grond van verrijking zonder oorzaak is mogelijk.
Maar scorpoen, het huis is al lang in overeenstemming verdeeld? ....dus daar kan niet op terug gekomen worden. En bij feitelijk samenwonenden is een goed het bezit van degene die de factuur heeft en de verzekering betaalde. De auto is Géén goed in onverdeeldheid. (een huis bijvoorbeeld wel, maar dat is dan ook notarieel beschreven)
En verrijking ten koste van de ander zonder oorzaak? Voor een auto? Er bestaat géén transparante boekhouding/documentatie waaruit blijkt dat de auto gekocht is met middelen die TIJDENS de relatie vergaaard zijn.
Caki kan wel bewijzen dat hij de auto verzekerde, wegentaks betaalde en vermoedelijk benzine tankte. Ik denk niet dat de rechter zich mee gaat willen/kunnen bezighouden om uit te puzzelen of er mbt een auto sprake is van persoonlijke verrijking bij een koppel dat feitelijk samenleefde.
Hij zal zéér waarschijnlijk zeggen: u had afspraken moeten maken en als je die niet maakt dan is een goed van diegene die het gekocht heeft.
Nu bevestig je caki in zijn angst dat er redelijkerwijs méér argumenten zijn om aan te nemen dat de advocaat tegenpartij méér kansen heeft om de zaak te winnen, dan dat de advocaat van caki adviseert dat het zo'n vaart niet zal lopen.
Blufpoker van de tegenpartij is mijn advies: eens zien of hij dokt: dan hebben we dat goed geprobeerd
En verrijking ten koste van de ander zonder oorzaak? Voor een auto? Er bestaat géén transparante boekhouding/documentatie waaruit blijkt dat de auto gekocht is met middelen die TIJDENS de relatie vergaaard zijn.
Caki kan wel bewijzen dat hij de auto verzekerde, wegentaks betaalde en vermoedelijk benzine tankte. Ik denk niet dat de rechter zich mee gaat willen/kunnen bezighouden om uit te puzzelen of er mbt een auto sprake is van persoonlijke verrijking bij een koppel dat feitelijk samenleefde.
Hij zal zéér waarschijnlijk zeggen: u had afspraken moeten maken en als je die niet maakt dan is een goed van diegene die het gekocht heeft.
Nu bevestig je caki in zijn angst dat er redelijkerwijs méér argumenten zijn om aan te nemen dat de advocaat tegenpartij méér kansen heeft om de zaak te winnen, dan dat de advocaat van caki adviseert dat het zo'n vaart niet zal lopen.
Blufpoker van de tegenpartij is mijn advies: eens zien of hij dokt: dan hebben we dat goed geprobeerd
Dat is niet mijn bedoeling. Wat het geld voor de auto betreft schreef ik dat meer informatie nodig is.Nu bevestig je caki in zijn angst dat er redelijkerwijs méér argumenten zijn om aan te nemen dat de advocaat tegenpartij méér kansen heeft om de zaak te winnen, dan dat de advocaat van caki adviseert dat het zo'n vaart niet zal lopen.
Ik reageerde in mijn laatste posting enkel op uw quote "les concubins ..."
ok scorpio, maar de oude napoleontische wet over het concubinaat wordt nog steeds aangehaald om te verduidelijken dat er wel grondige verschillen in rechten zijn tussen wettelijke partners en feitelijk samenwonenden
over naar caki, zoals ik in mijn eerste reply vroeg:
-> met welke documenten kan je ex mogelijke schenkingen/ leningen bewijzen? En als er dan al een bewijs is: hoe kan ze bewijzen dat de schenking aan jou was? En als het dan al een schenking aan jou was: een schenking moet je niet terugbetalen, dacht ik. En zo ja: waarom nu pas?
Enne, heeft de bomma ook gereclameerd?
over naar caki, zoals ik in mijn eerste reply vroeg:
-> met welke documenten kan je ex mogelijke schenkingen/ leningen bewijzen? En als er dan al een bewijs is: hoe kan ze bewijzen dat de schenking aan jou was? En als het dan al een schenking aan jou was: een schenking moet je niet terugbetalen, dacht ik. En zo ja: waarom nu pas?
Enne, heeft de bomma ook gereclameerd?
Alvast bedankt voor de reacties iedreen
Mijn ex heeft volgende papieren :
Overschrijving van de grootmoeder van 60 000 € naar haar rekening
Overschrijving van 22 500 € van haar rekening naar mijn rekening
Overschrijving van 26 000 € van haar rekening naar de notaris
Een blad waarop staat dat de opbrengst van het huis naar haar rekening gaat met mijn handtekening op
Dat is dus alles....nergens een verklaring van terugbetaling ofzo.
Mijn ex heeft volgende papieren :
Overschrijving van de grootmoeder van 60 000 € naar haar rekening
Overschrijving van 22 500 € van haar rekening naar mijn rekening
Overschrijving van 26 000 € van haar rekening naar de notaris
Een blad waarop staat dat de opbrengst van het huis naar haar rekening gaat met mijn handtekening op
Dat is dus alles....nergens een verklaring van terugbetaling ofzo.
M.i. is er een realistische kans dat een rechter als volgt oordeelt:
- geld van het huis is voor ex; verder kan zij van die 26.000 niets terugvorderen
- ex bewijst niet dat overeengekomen werd dat jij die 22.500 moet terugbetalen, dus die krijgt ze niet.
Maar niet iedere rechter zal zo oordelen, .... Het blijft dus jammer genoeg onvoorspelbaar.
Geen enkele advocaat kan voorspellen wat een rechter hierin zal oordelen.
- geld van het huis is voor ex; verder kan zij van die 26.000 niets terugvorderen
- ex bewijst niet dat overeengekomen werd dat jij die 22.500 moet terugbetalen, dus die krijgt ze niet.
Maar niet iedere rechter zal zo oordelen, .... Het blijft dus jammer genoeg onvoorspelbaar.
Geen enkele advocaat kan voorspellen wat een rechter hierin zal oordelen.
en nog iets heel belangrijk:
wat staat er als vermelding bij die storting van je ex (26 000 euro) naar jouw rekening? Gift? Lening? of niets?
Ik denk echt dat ze nog géén halve poot heeft om op te staan... Een storting van een bedrag (waar administratief totaal géén link wordt gelegd tussen aankoop huis, auto of een keukenmesje) is wat hetis: zomaar een geldstorting; en daar kan achteraf wel allerlei over gezegd worden, maar niets bewezen.
Ik vermoed echt dat je ex dmv een advocaat druk wil uitoefenen om je zoveel mogelijk te laten betalen.
Betaal gewoon aan je ex de centjes die ze je gegeven heeft voor de auto: vermeld bij de storting: terugbeteling voorschot auto.
en daarmee is de kous af. De zaak van het huis is immers al afgehandeld.
wat staat er als vermelding bij die storting van je ex (26 000 euro) naar jouw rekening? Gift? Lening? of niets?
Ik denk echt dat ze nog géén halve poot heeft om op te staan... Een storting van een bedrag (waar administratief totaal géén link wordt gelegd tussen aankoop huis, auto of een keukenmesje) is wat hetis: zomaar een geldstorting; en daar kan achteraf wel allerlei over gezegd worden, maar niets bewezen.
Ik vermoed echt dat je ex dmv een advocaat druk wil uitoefenen om je zoveel mogelijk te laten betalen.
Betaal gewoon aan je ex de centjes die ze je gegeven heeft voor de auto: vermeld bij de storting: terugbeteling voorschot auto.
en daarmee is de kous af. De zaak van het huis is immers al afgehandeld.
Het initiatief moet van je tegenpartij komen die je moet dagvaarden. Je kan ook afspreken vrijwillig voor de rechtbank te verschijnen. Dan moet de verliezende partij de dagvaardingskosten (200 à 300 euro ?) niet dragen.Duurt het eigenlijk lang vooraleer zoiets voor de rechter komt?
Ik kan dus niet weten of je tegenpartij gaat dagvaarden en wanneer. Ze kan hiermee nog wel enkele jaren wachten.
Eenmaal gedagvaard reken dan ongeveer één jaar tot je een vonnis hebt. Dit is een beetje afhankelijk van de doorlooptijd van een zaak in de rechtbank die de zaak zal moeten behandelen, dus van de plaatselijke omstandigheden. Ik denk wel dat op de meeste rechtbanken in Vlaanderen de pleitdatum niet later dan één jaar na de inleiding van de zaak is. In die tijd worden dan de conclusies gemaakt en neergelegd.
Bedankt voor de info,
Hier even een copy/paste van de overschrijvingen :
Overschrijving op rekening 775-......... van (naam) mededeling : geld voor autolening 22 500€
Overschrijving op rekening 733-......... van (makelaar) mededeling : 10% voorschot van huis 26 500€
Dus nergens een melding van lening,gift of eventuele terugbetaling te vinden.
Zij heeft trouwens zelf voorgesteld om het geld te geven omdat we anders nooit een lening zouden krijgen,anders had ik hiermee nooit ingestemd.
Alles is mondeling afgesproken en nooit heb ik iets op papier gezet dat ik dit zou terugbetalen,omdat ik ook weet dat dit voor mij onmogelijk is.
Hier even een copy/paste van de overschrijvingen :
Overschrijving op rekening 775-......... van (naam) mededeling : geld voor autolening 22 500€
Overschrijving op rekening 733-......... van (makelaar) mededeling : 10% voorschot van huis 26 500€
Dus nergens een melding van lening,gift of eventuele terugbetaling te vinden.
Zij heeft trouwens zelf voorgesteld om het geld te geven omdat we anders nooit een lening zouden krijgen,anders had ik hiermee nooit ingestemd.
Alles is mondeling afgesproken en nooit heb ik iets op papier gezet dat ik dit zou terugbetalen,omdat ik ook weet dat dit voor mij onmogelijk is.