Ik kan u daar zeker in bijtreden Duma. Alle mogelijke risico's gaan uitsluiten is ook niet echt bevorderlijk voor de verstandhouding voor beide partijen. E lijkt me inderdaad ook allesbehalve praktisch. De mogelijkheid om bij vrees voor ouderontvoering zoiets bekomen via de rechter is dan ook afdoende.Als er vrees is voor ouderontvoering, kan dit aan de rechter gevraagd worden en zal er in het vonnis vermeld worden dat de kinderen niet naar het buitenland mogen zonder uitdrukkelijk toestemming van ouder X of ouder Y of ouder X en Y.
Persoonlijk, in 'normale' omstandigheden, zou ik het nooit willen. Zowel mijn man, als zijn ex, hebben geen zin om de een aan de ander toestemming te vragen voor iets. Als wij op een dag beslissen dat we naar de Efteling gaan, dan doen we dat. Stel je voor, dat je dan zou moeten bellen: Kan je eens snel een toestemming komen brengen? Ze zou nogal lachen, denk ik. Maar goed, dat is dus onder normale omstandigheden, zoals ik al zei.
Voor TS lijkt het mij best dat ze er gewoon onderling proberen uit te komen, d.m.v. een wissel van week.
