Vrienden,
Een interessante case waar ik niet meteen een klinkklaar antwoord op had. Wie er meer over weet: graag! Het zal mij benieuwen.
Meneer A en Mevrouw B zijn getrouwd en wonen dus samen in de gezinswoning. (Die is van haar eigenlijk, maar dat doet er in sé weinig toe, vermoed ik).
Tijdens een kort reisje van A+B zullen de grote kinderen van Meneer A (die overigens daar nog gedomicilieerd zijn) "housesitten" (plantjes bewateren, voor de poes zorgen, de kanariepietjes eten geven etc...)
alles verloopt naar wens, leuk reisje, het huis wordt keurig en netjes teruggevonden. Meneer A doet nog een controlegang door het huis (kwestie van geen lijken in de kasten te vinden) en ontdekt dat het bureau met een hangslot is uitgerust. Iets wat er niet was voor de reis...
Hij vraagt aan zijn eega of ze wzet wat dat is en zij zegt: voor de reis vond ik het nodig dat ik het bureau moest beveiligen en heb ik het dus afgesloten, dat zal ik overigens wel meer doen als ik overdag afwezig ben.
Meneer A is daar tamelijk ontstemd over.
Voor de volledigheid: De kinderen van meneer A hebben nooit of te nimmer iets gedaan wat het minste wantrouwen zou kunnen opwekken.
- Heeft hij een punt dat hij over dit soort ingrepen in het huis toch wel vooraf ingelicht hoort te worden, meer zelfs: dat A en B het daar samen over eens moeten zijn hoe ze kamers of de woning beveiligen?
- Heeft hij op zijn minste recht dan ook een sleutel te hebben van het hangslot in afwezigheid van Mevrouw B?
- Zijn er juridische artikels die hier over handelen?
Graag jullie info, ik wist niet goed of het juridisch hard te maken is. Volgens mij gaat het hier over een vertrouwenskwestie en persoonlijke feeling voor wat je wel of niet zomaar in je eentje doet.
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Het huis is eigendom van mevrouw.
Ik neem aan dat het bureel eveneens eigendom is van mevrouw, net zoals de inhoud van het bureel eigendom is van de vrouw.
In dat geval is het haar volste recht haar eigendom af te sluiten.
Indien in het bureel ook documenten zitten van mijnheer A, dan zou ik hem aanraden zèlf een bureel te kopen waarin zijn eigen documenten zitten, en waarbij hij dan de mogelijkheid heeft om die al of niet af te sluiten;
Ik zie nu echt het probleem niet.
Toen mijn moeder vroeger op verlof ging en de buurvrouw kwam de plantjes water geven, werden ook alle deuren op slot gedaan en vice versa.
Het hoéft niet, maar me dunkt is het ieders volste recht.
Ik neem aan dat het bureel eveneens eigendom is van mevrouw, net zoals de inhoud van het bureel eigendom is van de vrouw.
In dat geval is het haar volste recht haar eigendom af te sluiten.
Indien in het bureel ook documenten zitten van mijnheer A, dan zou ik hem aanraden zèlf een bureel te kopen waarin zijn eigen documenten zitten, en waarbij hij dan de mogelijkheid heeft om die al of niet af te sluiten;
Ik zie nu echt het probleem niet.
Toen mijn moeder vroeger op verlof ging en de buurvrouw kwam de plantjes water geven, werden ook alle deuren op slot gedaan en vice versa.
Het hoéft niet, maar me dunkt is het ieders volste recht.
mariette
-A+B én de kinderen wonen op hetzelfde adres en zijn er ook gedomicilieerd. Dit is hun gezinswoning en is door hen samen bemeubeld.
Ook de documenten, voorwerpen etc. zijn van A+B samen. Dat kan ook niet anders: ze zijn samen getrouwd en voeren samen ook een huishouding.
De vraag is niet of ze de deur op slot MAG doen, tuurlijk mag ze dat.
Ik herhaal nog even de vragen van meneer A.
Kan je daar ook op antwoorden?
- Heeft hij een punt dat hij over dit soort ingrepen in het huis toch wel vooraf ingelicht hoort te worden, meer zelfs: dat A en B het daar samen over eens moeten zijn hoe ze kamers of de woning beveiligen?
- Heeft hij op zijn minst recht dan ook een sleutel te hebben van het hangslot in afwezigheid van Mevrouw B?
Enne best eigendomsrecht niet verwarren met woonrecht: dat is een vaak gemaakte fout.
-A+B én de kinderen wonen op hetzelfde adres en zijn er ook gedomicilieerd. Dit is hun gezinswoning en is door hen samen bemeubeld.
Ook de documenten, voorwerpen etc. zijn van A+B samen. Dat kan ook niet anders: ze zijn samen getrouwd en voeren samen ook een huishouding.
De vraag is niet of ze de deur op slot MAG doen, tuurlijk mag ze dat.
Ik herhaal nog even de vragen van meneer A.
Kan je daar ook op antwoorden?
- Heeft hij een punt dat hij over dit soort ingrepen in het huis toch wel vooraf ingelicht hoort te worden, meer zelfs: dat A en B het daar samen over eens moeten zijn hoe ze kamers of de woning beveiligen?
- Heeft hij op zijn minst recht dan ook een sleutel te hebben van het hangslot in afwezigheid van Mevrouw B?
Enne best eigendomsrecht niet verwarren met woonrecht: dat is een vaak gemaakte fout.
Men mag gedomicieerden in een woning geen toegang weigeren tot die woning.
Ik veronderstel dus dat men bedoelt de gehele woning.
Eventueel met uitzondering van praktijkruimten of ruimten waar men een -confidentieel- beroep uitoefent; ik denk bijv. aan dokterspraktijk, apotheek, consultatieruimte advocaat, notariskantoor enz... wanneer die ruimten in de desbetreffende woning gelegen zijn.
Ik veronderstel dus dat men bedoelt de gehele woning.
Eventueel met uitzondering van praktijkruimten of ruimten waar men een -confidentieel- beroep uitoefent; ik denk bijv. aan dokterspraktijk, apotheek, consultatieruimte advocaat, notariskantoor enz... wanneer die ruimten in de desbetreffende woning gelegen zijn.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
precies roharro, wat ik ook dacht. Nu om de zaak niet op de top te drijven, wil meneer A gewoon dat mevrouw B hem in het vervolg gewoon even verwittigt als ze weer eens een kamertje wil afsluiten. Want zelfs mogen de (grote) kinderen wettelijk gezien ook in die kamer.
Lijkt wel een madam blauwbaardverhaal.
Lijkt wel een madam blauwbaardverhaal.
mariette
-A+B én de kinderen wonen op hetzelfde adres en zijn er ook gedomicilieerd. Dit is hun gezinswoning en is door hen samen bemeubeld.
Ook de documenten, voorwerpen etc. zijn van A+B samen. Dat kan ook niet anders: ze zijn samen getrouwd en voeren samen ook een huishouding.
De vraag is niet of ze de deur op slot MAG doen, tuurlijk mag ze dat.
Ik herhaal nog even de vragen van meneer A.
Kan je daar ook op antwoorden?
- Heeft hij een punt dat hij over dit soort ingrepen in het huis toch wel vooraf ingelicht hoort te worden, meer zelfs: dat A en B het daar samen over eens moeten zijn hoe ze kamers of de woning beveiligen?
- Heeft hij op zijn minst recht dan ook een sleutel te hebben van het hangslot in afwezigheid van Mevrouw B?
Enne best eigendomsrecht niet verwarren met woonrecht: dat is een vaak gemaakte fout.
documenten, voorwerpen etc... zijn niet noodzakelijk "gezamenlijk bezit" omdat men gehuwd is.Ook de documenten, voorwerpen etc. zijn van A+B samen. Dat kan ook niet anders: ze zijn samen getrouwd en voeren samen ook een huishouding.
waarom hoeft één der partners ingelicht te worden omdat de andere partner (eigenaar) een bepaald gedeelte van de woning afsluit ? heeft die "huurder" een contract? welk contract?Heeft hij een punt dat hij over dit soort ingrepen in het huis toch wel vooraf ingelicht hoort te worden, meer zelfs: dat A en B het daar samen over eens moeten zijn hoe ze kamers of de woning beveiligen?
mariette,
ik heb je verteld dat meneer A en mevrouw B samen hun papieren in het bureau bewaren waar ze ook SAMen de mleubels voor gekocht hebben, en ze zijn wettelijk gehuwd en bewonen samen met de kinderen (gedomicilieerd) hun GEZINSwoning.Dat is de CASE die ik postte.
sla het burgerlijk wetboek er best eens op na.. (best de recente versie...);
dat zou pas geestig zijn: wettige echtgenoten die een huurcontract moeten afsluiten met de echtgenote voor de gezinswoning (zelfs als die van haar is)
ik heb je verteld dat meneer A en mevrouw B samen hun papieren in het bureau bewaren waar ze ook SAMen de mleubels voor gekocht hebben, en ze zijn wettelijk gehuwd en bewonen samen met de kinderen (gedomicilieerd) hun GEZINSwoning.Dat is de CASE die ik postte.
sla het burgerlijk wetboek er best eens op na.. (best de recente versie...);
dat zou pas geestig zijn: wettige echtgenoten die een huurcontract moeten afsluiten met de echtgenote voor de gezinswoning (zelfs als die van haar is)
Mariette, ik heb zo de indruk dat je er alleen maar op uit bent om alles wat eylis zegt te counteren. In dit geval kan ik haar alleen maar bijtreden. Eigendom is van geen belang, zo heeft een eigenaar ook geen recht om zomaar ineens een kamer af te sluiten in een woning die hij verhuurt.
daarom mijn vraag: huurt mijnheer? of woont hij er gewoon?Mariette, ik heb zo de indruk dat je er alleen maar op uit bent om alles wat eylis zegt te counteren. In dit geval kan ik haar alleen maar bijtreden. Eigendom is van geen belang, zo heeft een eigenaar ook geen recht om zomaar ineens een kamer af te sluiten in een woning die hij verhuurt.
Waarom moet de eigenaar van een woning persé alle kamers ter beschikking houden van een inwonende huwelijkspartner?
Als mevrouw er nu redenen voor heeft om haar privacy af te schermen van de volwassen kinderen van de echtgenoot, waarom zou ze dat niet mogen in haar eigen woning? Of wordt ze verplicht om zelf bovenop een kluis te gaan huren om haar privé documenten in op te bergen?
haha, neen, maar ik kan me de situatie wel voorstellen.Misschien ben je Mevrouw B wel
Indien ik zou huwen en mijn echtgenoot trekt hier in,in mijn eigendom, samen met zijn kinderen, dan zou ik toch ook wel het recht opeisen om tijdens mijn afwezigheid mijn privé dingen af te sluiten (ze waren toch samen op verlof? waarom moeten die kinderen in dat bureel kunnen? Stel dat mevrouw B ervan uitgaat dat de kinderen wel eens bepaalde informatie aan hun moeder, mevrouw A willen overbrieven. Iets waar mevrouw B geen zin in heeft. Mag dat nog?)
Ik zie dus ook nergens een verbod op het afsluiten van een kamer van zijn eigen woonst (is dat beter dan 'eigendom'?) bij zijn eigen afwezigheid. Ik doe mijn garage ook altijd op slot als ik op verlof ben... verboten indien ik huw en zijn kinderen komen op het huis passen? waarom?
Zelfs als ze hier zouden gedomicilieerd zijn hoeven ze niet in de garage te kunnen, vermits ze niet geacht worden met mijn auto te rijden, net zoals ze niet verondersteld worden in het bureel te kunnen omdat ze niet geacht worden inzage te hebben in de documenten die daar bewaard worden.
nu zou ik eventueel wel onderscheid maken en vb. aan de echtgenoot zeggen dat hij voor zijn eigen privézaken best een kluis huurt, vermits ik mijn zaken weldegelijk privé wil houden. (toch het volste recht van elke huwelijkspartner neem ik aan? scheiding van goederen?).
vrienden, mariette heeft mijn post gewoon niet goed gelezen....
Ik herhaal het nog een keer:
Meneer A en Mevrouw B hebben in hun gezinswoning een bureau waar ze samen hun administratie, papieren enz... bewaren. Dit bureau is dus niet van mevrouw B. Het is van hen beiden... De meubels ook. De documenten die betrekking hebben op de kinderen bevinden zich ook in dat bureau...
De vraag was dus of Mevrouw B best zoiets vooraf besprak met haar echtgenoot in DIT GEVAL
(niet in dat van mariette zoals zij het vertelt, maar in DIT geval
Wel het goede nieuws: ik heb de wettelijke context en uitleg van Roharro aan Meneer A uitgelegd. En die heeft het met zijn vrouw besproken. Die begreep op basis van die uitleg METEEN dat ze dat dus best vooraf had besproken met haar echtgenoot. Wat hij overigens ook zou toegestaan hebben. Ze had dat eigenlijk nogal impulsief besloten voor het beste.
Mevrouw B snapt goed dat ze daarmee nogal cru een motie van wantrouwen heeft gesteld met deze aktie ZONDER dat vooraf te bespreken (en het is bovendien wettelijk aanvechtbaar...) Ze heeft dus ook aan de kinderen (die zo goed voor haar spulletjes hebben gezorgd ook gezegd dat het haar bedoeling niet was het te kwetsen en de excuses zijn aanvaard/
Eind goed al goed, Meneer A en Mevrouw B zijn het helemaal eens en hebben besloten de beveiliging van hun woning altijd samen te bespreken.
Enne waarom loopt het hier goed af? Ze hebben er over gepraat...
- A begrijpt dat B eerder impulsief handelde, maar met goede bedoelingen
-B begrijpt dat ze ongewild (en ook wel omdat ze niet goed het verband tussen eigendomsrecht en bewonersrecht kende) het vertrouwen van haar echtgenoot én dat van hun kinderen schond.(want ja dat zijn ze intussen wel na al die tijd: haar stiefkinderen)
...de combinatie tussen Communicatie en kennis: een magische sleutel tot verstandhouding...
Ik herhaal het nog een keer:
Meneer A en Mevrouw B hebben in hun gezinswoning een bureau waar ze samen hun administratie, papieren enz... bewaren. Dit bureau is dus niet van mevrouw B. Het is van hen beiden... De meubels ook. De documenten die betrekking hebben op de kinderen bevinden zich ook in dat bureau...
De vraag was dus of Mevrouw B best zoiets vooraf besprak met haar echtgenoot in DIT GEVAL
(niet in dat van mariette zoals zij het vertelt, maar in DIT geval Wel het goede nieuws: ik heb de wettelijke context en uitleg van Roharro aan Meneer A uitgelegd. En die heeft het met zijn vrouw besproken. Die begreep op basis van die uitleg METEEN dat ze dat dus best vooraf had besproken met haar echtgenoot. Wat hij overigens ook zou toegestaan hebben. Ze had dat eigenlijk nogal impulsief besloten voor het beste.
Mevrouw B snapt goed dat ze daarmee nogal cru een motie van wantrouwen heeft gesteld met deze aktie ZONDER dat vooraf te bespreken (en het is bovendien wettelijk aanvechtbaar...) Ze heeft dus ook aan de kinderen (die zo goed voor haar spulletjes hebben gezorgd
ook gezegd dat het haar bedoeling niet was het te kwetsen en de excuses zijn aanvaard/ Eind goed al goed, Meneer A en Mevrouw B zijn het helemaal eens en hebben besloten de beveiliging van hun woning altijd samen te bespreken.
Enne waarom loopt het hier goed af? Ze hebben er over gepraat...
- A begrijpt dat B eerder impulsief handelde, maar met goede bedoelingen
-B begrijpt dat ze ongewild (en ook wel omdat ze niet goed het verband tussen eigendomsrecht en bewonersrecht kende) het vertrouwen van haar echtgenoot én dat van hun kinderen schond.(want ja dat zijn ze intussen wel na al die tijd: haar stiefkinderen)
...de combinatie tussen Communicatie en kennis: een magische sleutel tot verstandhouding...