nalatenschap - onroerend goed in Frankrijk - stiefkinderen

[Desi P]

Mijn echtgenoot heeft 2 kinderen uit een vorig huwelijk. Ikzelf heb geen kinderen. In 2007 kochten wij gezamenlijk een woning in Frankrijk. Binnen enkele jaren zullen wij deze verbouwen met eigen gelden van mij (na verkoop van een eigen woning, gekocht en betaald met eigen middelen en gelden uit erfenis, voor ons huwelijk). Wij zijn getrouwd onder het Belgisch wettelijk stelsel, zonder huwelijkscontract.

In geval van mijn overlijden erft mijn echtgenoot deze woning in Frankrijk: geen probleem. In geval van zijn vooroverlijden erf ik als langstlevende echtgenoot minder dan volgens het Belgische recht: nl: 1/4 van 1/2 van het huis in volle eigendom (of, wanneer er een testament is, wat er is, maar dat kan steeds worden betwist, 2/4 want er zijn 2 kinderen (sommigen zeggen 3/4 ???) in vruchtgebruik (van 1/2 van het huis uiteraard)). Igv stiefkinderen is er in elk geval geen volledig vruchtgebruik op de gezamenlijke gezinswoning zoals in België. Ook bij testament kan geen volledig vruchtgebruik worden toegekend want strijdig met de Franse wet.

Stel: de Franse woning is aangekocht voor 200000 eur. Ik doe een inbreng eigen vermogen voor de verbouwingswerken van 100000 eur. Bij overlijden wordt de gezamenlijke gezinswoning in Frankrijk geschat op 280000 eur. En hier de vragen:
(1) Hoe zal dan de verdeling van de nalatenschap gebeuren, rekening houdend met de Franse wetgeving tav stiefouders (met en zonder testament)?
(2) Hoe bewijs ik de inbreng van mijnentwege? Schulderkentenis? Kan in Frankrijk de inbreng in een onroerend goed bewezen worden op deze manier (ergens las ik dat inbreng enkel kan bewezen worden bij notariële aankoopakte, hetgeen zou betekenen dat inbreng achteraf gedaan niet kan bewezen worden???) Is een schulderkentenis voldoende bewijs of kan die worden betwist door de stiefkinderen? Kunnen zij gevraagd worden voor een notaris mijn inbreng te erkennen op het moment dat ik die doe?
(3) Wordt bij de wedersamenstelling van de vermogens en de verrekeningen mijn inbreng van de nalatenschap afgetrokken of valt die buiten de nalatenschap: maw is de berekening: 280000 eur - 100000 eur (inbreng) /2 = 90000 eur nalatenschap (of 280000 /2= 140000 eur nalatenschap waarop ik een vordering van 100000 eur zou kunnen doen gelden?
(4) Kunnen wij ons huwelijksrecht aanpassen zodat de gehele gezinswoning naar de langstlevende ouder gaat? (Inderdaad de notaris is het beding van aanwas vergeten op te nemen in de notariële akte)

Dank u!

[69_Shorty_69]

Ik denk persoonlijk da ge beter alles laat registreren via notaris in Frankrijk, ander land andere wetten.

Je kan op deze weg ervoor zorgen dat je van het deel van je echtgenoot het vruchtgebruik blijft genieten tot je sterft of door gezondheidsredenen dient geplaatst te worden in een rusthuis.
Dat de eventuele verkoop pas kan geschieden na jou overlijden.

In principe als jij sterft gaat jou deel naar andere directe familieleden daar je zelf geen kinderen weet ik niet of dit dan rechtstreeks naar stiefkinderen gaat, voor de veiligheid hen opgeven als wettige erfgenamen (of adoptie als stiefouder is ook mogelijk tegenwoordig).

Je kan best met je echtgenoot overleggen hoe je dit wilt regelen en dat ter plaatse in orde gaan brengen, desnoods gekoppeld aan een week vakantie...

[Desi P]

Zoals ik al heb aangehaald bestaat het vruchtgebruik in Frankrijk niet voor de langstlevende echtgenoot zoals in België. Dus 'alles registreren in Frankrijk' heeft geen zin: de Franse wet laat geen volledig vruchtgebruik toe igv stiefkinderen. Wanneer ik overlijd voor mijn echtgenoot is er geen probleem: hij is dan erfgenaam (en zijn kinderen erven van hem...).

[69_Shorty_69]

Jah als er geen mogelijkheid is dmv wet en testament, kunt ge nog enkel hopen dat hij zijn deel aan u wegschenkt bij leven, mijn raad is, ter plaatse horen bij een advocaat in Frankrijk als ge redelijk wa Frans kunt geen probleem anders moet je nog een tolk inschakelen ook.

Zoals eerder gezegd, het is een ander land dus bijgevolg andere wetten.... en ik weet niet in hoeverre erfrecht Europees geregeld wordt

[wanton]

Desi , waar ben je gedomicilieerd? Als er iemand overlijdt als belgisch inwoner , valt alles in de erfenis volgens belgische wetgeving. Voor een Belgische ingezetene is zijn nalatenschap samengesteld uit zijn wereldwijd vermogen. In dat geval wordt de nalatenschap verdeeld volgens de belgische wet. Alleen als je in Frankrijk woont , geschiedt één en ande rvolgens de Franse wet.

[Desi P]

@ Toet-anch-Amon: er is een verschil tussen het openvallen van de nalatenschap en de regels qua erfrecht (vereffening/verdeling) die op de nalatenschap van toepassing zijn. Een onroerend goed in Frankrijk gelegen, valt, qua erfrecht, steeds onder de Franse wetgeving, ook indien de eigenaar een buitenlander/Belg is die niet in Frankrijk gedomicilieerd is op het ogenblik van zijn overlijden. Van deze wetsbepaling mag men niet afwijken. Men kan dus niet bepalen, bij testament, dat de Belgische wetgeving erop van toepassing zal zijn, in dat geval hadden we het probleem al lang opgelost door bij testament te bepalen dat de Belgische regels tav de langstlevende echtgenoot van toepassing zouden zijn. Dit is een regel uit het Franse recht die weinig buitenlanders met onroerende eigendommen in Frankrijk kennen. Het Belgische recht verwijst trouwens ook naar 'de plaats van de ligging van het goed', igv onroerende goederen, om te bepalen welke regels van verdeling erop van toepassing zijn na overlijden.