Onterven kleinkind

[Darts]

Graag had ik volgende vraag gesteld.

Stel echtpaar is gehuwd volgens wettelijk stelsel, geen kontrakt.
Hebben vier gehuwde kinderen waarvan er één overleden is.
De overledene heeft op haar beurt ook één kind.

Dit kleinkind heeft vermoedelijk recht op het erfdeel van het kind.

Kan het echtpaar dit kleinkind onterven, volledig of slecht gedeeltelijk?
Zoja, hoe gaat men best tewerk?

Dank bij voorbaat.

[wanton]

Een afstammeling die tot de nalatenschap komt heeft steeds recht op een bepaald deel van de erfenis.
Wanneer er vier kinderen zijn , moet de erflater minstens 3/4 gelijkmatig verdelen. Het laatste kwart , daar kan hij vrij over beschikken en eventueel slechts verdelen onder drie.
Het kleinkind komt in de plaats van zijn moeder , die vooroverleden is en het bekomt evenveel als de moeder zou gekregen hebben , door de regel van plaatsvervulling. Het kleinkind heeft alzo minstens recht op 17,25 % (25 % van 75 %) van de erfenis. Eventuele schenkingen - wanneer dan ook- aan sommige kinderen worden meegeteld om dit bedrag te bepalen.
Indien het kleinkind op dat ogenblik minderjarig is , komt de vrederechter tussen om de belangen van het kleinkind te verdedigen en erop toe te zien dat het zijn rechtmatig deel bekomt , al dan niet rekening houdend met een testament.
Dus hoe te werk gaan om een kleinkind te onterven : NIET!!

[wolf2]

Men kan al zijn kinderen en hun plaatsvervangers 'onterven' als men gehuwd is.
Daarvoor is een huwelijkscontract nodig met een verblijvingsbeding 1/1 volle eigendom en men moet er voor zorgen dat er geen eigen goederen zijn (dat laatste is meestal al het geval voor wie gehuwd is in het wettelijk stelsel).

Bij het eerste overlijden gaat alles dan naar de langstlevende.
Maar dan zijn ook de kinderen onterfd en dat is wellicht niet de bedoeling.

[Darts]

Dank voor de snelle antwoorden.

1. Dus, als ik het goed begrijp, de ouders kunnen het kleinkind gedeeltelijk onterven door 1/4 van hun vermogen, roerend en onroerend, te onttrekken aan de wettelijke erfgenamen en dit deel dan bvb te verdelen aan de nog levende kinderen.
Ik neem aan dat dit het eenvoudigst is via testament bij de notaris.

2. Is er ook geen mogelijkheid om bvb een levensverzekering TAK21 of TAK 23 te openen met de levende kinderen als eerste begunstigden bij overlijden. Zo ja, hoe ver kan men daar in gaan. Tot welk deel van zijn vermogen zou men op die manier uit de erfenis kunnen houden.

3. Als de ouders een rekening hebben geopend op gemeenschappelijke naam van de nog levende kinderen, kan het kleinkind op die gestorte bedragen aanspraak maken. Ik vermoed ja.
Hoe zit het met de bedragen die meer dan 3 jaar voor het overlijden van een ouder zijn gestort?

Mvg, Darts.

[wanton]

Antwoord op punt 3 : het speelt geen rol hoelang het geleden is dat de schenkingen of de stortingen op de rekening van de kinderen gebeurd zijn. Er staat geen termijn op om die bedragen te laten meetellen in de verdeling tussen ALLE erfgenamen. Het kan dat dus een deel moet vergoed worden aan het kleinkind.
Waar die termijn van 3 jaar wel voor telt is , dat op het deel dat de kinderen rechtmatig hebben verkregen geen successierechten meer moeten betaald worden.
Zonder mij met familiekwesties te bemoeien vind ik het spijtig dat (groot)ouders eraan denken iemand van hun nazaten te onterven. De wetgever heeft daar dus duidelijk andere ideeën over.

[wolf2]

1. Ik neem aan dat dit het eenvoudigst is via testament bij de notaris.

Een eigenhandig testament volstaat.

2. Tak 26 is ook goed. (m.a.w. het soort LV doet er niet toe).
Ik ken geen % dat als redelijk wordt aangenomen. Wellicht is er wel rechtspraak over te vinden. De 1/2 is wellicht te veel en 1/3 is wellicht redelijk.

3. Zie Wanthon.

[Darts]

Dank voor de antwoorden.

Een kleine reactie op wanthon zijn bedenking.
Het is inderdaad jammer dat men eraan denkt om een nazaat deels of volledig te onterven. De wetgever denkt daar anders over omdat die vooral aan het algemeen belang denkt.
Maar er zijn nazaten die al jaren het kontakt met de familie hebben verbroken. Zelfs niet naar de plechtigheid komen bij het overlijden van een familielid, familieleden die ze veel verdriet hebben aangedaan door zonder enige reden eenzijdig het kontakt volledig te verbreken, maar wel present zijn bij de notaris achteraf.

[wolf2]

Men kan zich de vraag stellen waarom er reservataire erfgenamen zijn.
Ze zijn in elk geval beperkt:
* de echtgenote (maar daar bestaat de echtscheiding)
* de kinderen
* de ouders als er geen kinderen zijn (tenzij men gehuwd is en de eigen goederen aan de echtgenoot laat toekomen).

Het heeft natuurlijk alles te maken met de opvoeding van de kinderen (onvermijdbaar) door de ouders, waaraan gekoppeld een omgekeerde onderhoudsplicht door de kinderen ten behoeve van de ouders.

Zoals U weet is die discussie over de onderhoudsverplichting volop bezig. Leterme I (als het er ooit van komt) wou zelfs de wet wijzigen om Oostende en die andere gemeenten weer in het keurslijf te dwingen.

Een echte politieke kwestie: moet de gemeenschap zorgen voor oma of eerst haar kinderen?

PS er bestaan wel enkele klassiekers: gevallen waarin iemand onwaardig is om te erven. 20 jaar geen contact houden staat daar niet tussen.