ik probeer een regeling uit te denken die wel eens efficient zou kunnen zijn bij alimentatieregeling van +18 jarigen.
Lees dus eerst goed de case. Ik probeer op deze specifieke situatie een antwoord te bedenken dat 100% sluitend is een ook werkt.
A+B (gescheiden) hebben een (minderjarig) kind C. Vonnis bepaalt 50/50 verblijfsregeling, géén alimentatieplicht en samen financieren van de biezondere kosten (goed omschreven in het vonnis.
(minderjarig) kind C gaat jarenlang week om week naar elke ouder. Dat loopt wel ongeveer goed. Maar ouder B probeert zoveel mogelijk met de (v)echtscheidingstruken van de foor nogal creatief om te gaan met de biezondere kosten.
Op een gegeven moment is kind C meerderjarig en beslist het om bij ouder B te verblijven.
Hier komt mijn voorstel:
- Ouder A berekent in een eerste fase wat een ruime alimentatie voor 90% verblijf van het minderjarige kind bij ouder B zou moeten betekenen. (gebruikt bijvoorbeeld de onderhoudscalculator en rondt het bedrag mooi ,naar boven toe.
-Ouder A verwittigt de kinderbijslag van verhuis en duidt meerderjarig kind aan om de bijdrage te ontvangen.
- Ouder A verwittigt ouder B én het kind dat alimentatie maandelijks op rekening van het kind gestort zal worden. Dat ook kinderbijslag naar de meerderjarige zal gaan.
-Ouder A nodigt kind uit om 3 maal per maand (mag ook meer natuurlijk) op bezoek te komen én om van de gelegenheid ook gebruik te make om verslag uit te brengen van zijn/haar studies en de rekeningen te overlopen van biezondere kosten van die maand (mét betalingsbewijzen) en deze rekeningen ook te vereffenen. Tegelijk ook een manier om toch bewust het contact aan te houden...
Waarom deze opzet? meerderjarige C bespreekt zelf met ouder A zijn uitgaven (schoolfacturen, speciale medische kosten, transport ed..) Meerderjarige C bespreekt dan zelf met ouder B welke andere "dagelijkse" kosten hij van de kinderalimentatie moet betalen: GSM-gebruik, hobby en kleding.
Mogelijk gedoe mbt centen wordt dan veel meer ontzenuwd.
Natuurlijk is het mogelijk dat ouder B de rechtzaak weer aanvat om de alimentatieregeling te herzien, maar ik denk dat in een eerste fase deze oplossing kan en mag.
Mijn vraag: zijn er duidelijk wettelijke argumenten die verbieden (of het onmogelijk maken) dat kinderalimentatie vanaf meerderjarigheid aan het kind zelf gestort zou worden?
Deze regeling is bij me opgekomen doordat ik me herinner dat toen ik meerderjarig werd, ik mijn kleding, biezondere medische kosten en schoolkosten ed zelf betaalde en daarna maandelijks met mijn ouders de facturen overliep en terugbetaald kreeg. Dus waarom zou ouder A gewoon niet rechtstreeks alle kosten met kind C kunnen regelen en kind C met ouder B afspreken waarvoor hij de dagelijkse alimentatie moet gebruiken.
Graag dus de wettelijke argumenten die deze regeling onmogelijk maken
