#4 , 15 dec 2013 09:54
@ franciscus - dat is nu inderdaad altijd het probleem dat zulke zaken pas aan het licht komen eens de kinderen dan bij een ouder zijn en dit meestal altijd tijdens het weekend is als niemand bereikbaar is.
Het probleem is dat iedereen er een andere mening op nahoudt. Gisteren is het één en ander uitgekomen wat het zoontje al die tijd heeft opgekropt. Hij heeft aan zijn mama al meerdere malen te kennen gegeven dat hij liever bij ons zou wonen. Hoe klein hij ook is (9 jaar), hij beseft heel goed dat de mama verkeerd bezig is. Zijn enige schrik is dat hij zijn mama zou pijn doen. Maar hij zou liever de regeling die nu loopt, omgekeerd zien. Bij ons, en 1 weekend op de 2 naar mama en de helft van de vakanties. Hij heeft schrik dat mama en haar vriend toch weer zullen samen komen en hij dagelijks met schrik thuis rondloopt.
Wij hebben de beslissing genomen om deze avond het vonnis te volgen en hem naar huis te brengen MAAR als mama daar niet is hem terug mee te nemen en naar de politie van hun woonplaats te gaan. Onze wijkagent is op de hoogte gebracht, die werd gisteren gecontacteerd. Krijgen we vandaag nog van de mama een ander adres door, dan wordt de confrontatie aangegaan en zal ze kleur moeten bekennen. Maandag wordt dan sowieso contact opgenomen met het parket dienst jeugd om klacht neer te leggen en de bal aan het rollen te brengen. School wordt ook verwittigd en er zal met het CLB contact worden opgenomen. Het probleem is dat wij alleen het verhaal van het zoontje hebben en als we nu klacht neerleggen, en tegen dat iedereen wordt verhoord kan het weeral een heel ander verhaal zijn, zijn de plooien ginder al weer gladgestreken. We zijn heel voorzichtig geworden in deze zaken, ervaring uit het verleden hebben ons doen inzien dat het ondanks bewijzen het in België als papa nog steeds heel moeilijk is om iets gedaan te krijgen. Mijn man is tot in het Hof van Beroep moeten gaan om een degelijke omgangsregeling te krijgen voor zijn zoontje.
We hebben aan het zoontje gezegd dat we ons best zullen doen maar niets kunnen beloven. In het verleden hadden we ook een belofte gedaan dat hij bij ons zou mogen wonen en dat is dan ook verkeerd gelopen ondanks de vele bewijzen van verwaarlozing en mishandeling. De vriend heeft een voorwaardelijke straf voor partnergeweld en jammer genoeg heeft er niemand na dit laatste incident klacht tegen hem neergelegd, waarschijnlijk onder druk van dochter en mama, waardoor hij zijn straf ontloopt en wat ons doet vermoeden dat de mama deze stok achter de deur houdt om terug te keren om hem onder de knoet te kunnen houden.