Al 5 jaar gescheiden en ex wilt nu zoon afnemen

mama_17
Topic Starter
Berichten: 5

Al 5 jaar gescheiden en ex wilt nu zoon afnemen

#1 , 27 jan 2014 11:14

Hallo,

Ik ben alleenstaande mama van 1 zoon die nu 9jaar is. Ik ben nu al 5jaar gescheiden en heb co-ouderschap voor onze zoon.
Nu dreigt mijn ex mij om mijn zoon af te nemen omdat ik terug voor even bij mijn ouders ga wonen. Kan dit????

Winston
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Mariette
Berichten: 2507

#2 , 27 jan 2014 11:47

Waarom zou jij niet mogen kiezen waar je gaat wonen, samen met je zoon?

de reden
Berichten: 2938
Juridisch actief: Nee

#3 , 27 jan 2014 11:50

is er hierdoor een grote afstand waarbij die een week naar andere school moet gaan
Deze inlichtingen zijn louter informatief en onder alle voorbehoud. Er kunnen geen rechten aan verbonden worden

Reclame

mama_17
Topic Starter
Berichten: 5

#4 , 27 jan 2014 12:52

Neen helemaal niet, in tegendeel hij woont nog dichter bij de school. En de afstand naar de vader is quasi hetzelfde om zelfs niet te zeggen iets dichter.
Zijn argument is omdat mijn beide ouders roken hij dit niet kunnen vindt dat ik terug naar daar ga wonen omdat dit niet goed is voor zijn gezondheid.
Hij heeft daar zijn eigen kamer, vrienden die in de buurt wonen van 't school,... Ik begrijp het niet. En het is zelfs maar voor tijdelijk! Maar het is al 5 jaar dat hij voor een ja, een nee altijd moeilijk doet. Ik probeer steeds de kerk in het midden te houden en te doen wat goed is voor mijn zoon want hij is het belangerijkste.
Een dom voorbeeld is, ik ga naar een feest met een vriend die ik in jaren niet meer gezien heb, maar dat ik goed ken. Mijn ex ziet en weet dit. Nog geen week later, belt hij mij om mij te zeggen dat als die man nog maar één haar aan onze zoon aankomt hij wat gaat meemaken, mij bedreigen met futuliteiten,...echt gewoon overdreven. Terwijl ik hem zeg, ook al moet ik mij niet meer verantwoorden tegenover hem, dat ik niets met die man heb maar dat het enkel een vriend is, blijft hij steeds maar bedreigen. Ik heb gewoon afgelegd omdat ik zoiets had van: dit hoeft voor mij niet meer!
En zo is dit al 5 jaar aan de hand. Hij heeft ondertussen wel al een relatie gehad met iemand waarmee hij ook een kind heeft maar dat hij niet meer ziet. En zijn aanstaande vriendin moet binnenkort bevallen.
Maar ik wil gewoon weten of ik "juridisch" gezien dan hiermee niet in de fout gaat. Ik dacht van niet, maar met dat alles altijd zo snel en steeds veranderd ben ik niet meer zeker.

LeenW

#5 , 27 jan 2014 13:06

Hij heeft natuurlijk wel een punt, de gezondheid van het kind gaat hierdoor schade lijden. Maar ik heb geen idee of dit juridisch voldoende is om het co-ouderschap te ontzeggen.

Dat het "tijdelijk" is, kan langs 2 kanten spelen. De rechter kan bijvoorbeeld ook redeneren dat het kind "tijdelijk" bij de vader moet gaan wonen.

mama_17
Topic Starter
Berichten: 5

#6 , 27 jan 2014 13:12

Ja indd hij heeft een punt, helemaal mee eens. Maar dat hij daarvoor mijn zoon wilt afnemen vindt ik er wel over.
Mijn ouders weten hoe ik daarover sta en mijn ouders zullen niet roken in het bijzijn van mijn zoon of toch niet in het huis. En vindt dit al super van mijn ouders dat ze dit, terwijl het hun eigen huis is, willen doen.

LeenW

#7 , 27 jan 2014 13:22

Ja indd hij heeft een punt, helemaal mee eens. Maar dat hij daarvoor mijn zoon wilt afnemen vindt ik er wel over.
Mijn ouders weten hoe ik daarover sta en mijn ouders zullen niet roken in het bijzijn van mijn zoon of toch niet in het huis. En vindt dit al super van mijn ouders dat ze dit, terwijl het hun eigen huis is, willen doen.
Dat lijkt mij een redelijke compromis. Als de ouders buiten gaan roken, mag er geen probleem zijn

mama_17
Topic Starter
Berichten: 5

#8 , 27 jan 2014 13:33

En ipv van mij appart te nemen om te spreken. Neen dan doet hij dit in het bijzijn van onze zoon. Schreeuwt hij, bedreigd hij mij en kleineert mij in het bijzijn van onze zoon. Dan belemmert hij mij dat ik vertrek met de wagen omdat ik dit niet hoefde te pikken. Mijn zoon heeft zijn gezicht omgedraaid zodat we het niet zouden zien dat hij aan het huilen was. Ik ben uiteindelijk voort gereden en iets verder gestopt om mijn zoon te kunnen troosten en vast te nemen. Ik heb "sorry" tegen mijn zoon gezegd en ook "dat dit niet zijn schuld is en dat het ook niet had mogen gebeuren waar hij bijstond". Dat heeft mij zo gekwetst en kwaad gemaakt tegelijkertijd dat ik vindt dat dit niet meer kan. Hij is te ver gegaan. Dat hij niet akkoord is met iets of boos is of maakt niet uit wat, dat hij dit dan zegt tegen mij maar niet in het bijzijn van onze zoon. Het is al erg genoeg voor hem dat zijn ouders gescheiden zijn, dat hij dit niet nog bij moet meemaken.

Franciscus
Berichten: 39720
Juridisch actief: Nee

#9 , 27 jan 2014 17:00

Staat in het vonnis waar u MOET wonen? Ik denk het niet.
Alleen dat 'partijen hun adres moeten kenbaar maken aan elkaar'
Verder wie moet halen en brengen ... als de afstand ongeveer gelijk blijft zal de rechter dat zeker niet in aanmerking nemen.
Zijn uw ouders veroordeeld voor bepaalde feiten ...? neen wel dan mag u daar wonen en jullie zoon ook.
Feit dat ze roken maakt niets uit .... dat ze bereid zijn niet in huis te roken voor hun kleinkind id een pluspunt.

Indien een van de ouders niet akkoord gaat met de beslissing van de andere geeft wel het recht naar de rechtbank te stappen.
Mogelijk is het inschakelen van een bemiddelaar een pluspunt ... persoonlijk zou ik het doen want indien andere partij niet wil meewerken is dat een duidelijk minpunt.
http://www.juridat.be/bemiddeling/" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.voba.be/page.aspx?pId=2041&m ... mIdd=0&lid" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.bemiddelingvlaanderen.be/" onclick="window.open(this.href);return false;
Verder het bedreigen, beledigen van iemand en zeker het beletten om weg te gaan zijn mogelijk wel strafbare handelingen... vooral het laatste ...
Dat is op zijn minst psychische zo niet fysieke bedreiging en is zo wie zo een IFG zaak.
Ga naar politie en doe aangifte van dit feit. Op deze wijze is er een opbouw van feiten - vader zal eveneens door IFG consulent bij politie worden uitgenodigd en de kracht en krijtlijnen van wat kan en wat niet uitgelegd krijgen EN de mogelijke gevolgen die er zijn indien niet binnen de krijtlijnen wordt gelopen.
DOE AANGIFTE.
http://www.juridischforum.be/forum/view ... 89&t=46358" onclick="window.open(this.href);return false;

mama_17
Topic Starter
Berichten: 5

#10 , 28 jan 2014 11:29

Dank u zeer voor de info. Ik ga dit doen en er verder mee gaan want dit kan gewoon niet meer.

Franciscus
Berichten: 39720
Juridisch actief: Nee

#11 , 28 jan 2014 15:05

Net in een andere topic geschreven maar hier ook bruikbaar.
Wat ik regelmatig schrijf is dat u (vanaf het begin) een tijdslijn opstelt met daarop alle feiten.
U kan hier kolommen maken met alle (strafbare feiten)- alle incidenten bij over en weer - alle niet op tijd betalingen enz enz ...uiteraard met datum en uur en plaats.
Deze techniek is redelijk eenvoudig en in een rekenvel te verwerken.
En tegenover de rechtbank kan met zo'n rekenvellen een serieuze verdediging opbouwen gezien chronologisch alle feiten met actie en reactie mooi op papier staan.

Ik ben het nu aan het doen voor een Vereniging van mede-eigenaars tgo hun syndicus. Alle gegevens die ik vind beslissingen AV - brieven Syndicus - afrekeningen - indexverhogingen enz enz ... 8_)

Terug naar “Archief”