kort gezegd: echtscheiding is een overmachtsituatie waar geen kruid tegen gewassen is en waar een beding dat de verhuurder bovenmatig bevoordeelt ( zoals vergoeding van enigerlei aard of de vertrekkende partner verplichten zich borg te stellen voor een pand waar hij of zij geen belang meer bij heeft) met zeer korte metten terecht door een vrederechter met de grond gelijk zal gemaakt worden. Het zal mogelijks de verhuurder in kwestie nog extra kosten door mogelijke RPV en gerechtskosten.
Hier ben je helemaal verkeerd, door de clausule in te lassen wordt het contract terug evenwichtig want zoals jij het voorstelt draagt de verhuurder alle lasten en krijgt de huurder alle baten. Lasten van de verhuurder zijn zoals eerder beschreven: een partij minder om kosten te verhalen (in deze zaak is het de minder solvabele huurder die vertrekt, maar het kan ook omgekeerd), administratie voor het contract aan te passen, de administratie voor de waarborg aan te passen, nieuwe plaatsbeschrijving als de overblijvende huurder dit vraagt, registratie van het contract ...enz.) De huurder die vertrekt is vrijgesteld van alle contractuele verplichtingen en als verhuurder moet je dan maar verder doen met de partij die overblijft (solvabiliteit maakt dan opeens niets meer uit).
Je bent ook mis door aan te halen dat rechtspraak voorrang heeft op contractuele bepalingen. Als je een overeenkomst maakt en de verbintenis gaat niet rechtstreeks in tegen een wet, dan komt er helemaal geen rechtspraak aan te pas. De rechtspraak wordt immers gebruikt als er specificatie nodig is, zoals een contract waarin er
niets beschreven staat over de procedure die gevolgd moet worden bij schrapping uit de overeenkomst.
Het zou anders zijn als ik geschreven had dat de huurder onder geen enkel beding overmacht kan inroepen, of als ik in de clausule had opgenomen dat als een van de partijen geschrapt wordt, de andere automatisch volgt. Dit zijn immers dingen die rechtstreeks tegen een wet ingaan en daarom automatisch nietig zijn. Door dat de wet niets bepaald over schrapping uit het huurcontract, zijn partijen dus vrij daarin zelf overeenkomsten te maken. Ze moeten wel billijk zijn uiteraard anders gaat de rechter ze ook verwerpen.
Een huurcontract is geen opsomming van wetten, je bent vrij om overeenkomsten te maken in contract, het moet
alleen binnen een wettelijke omkadering. Als je immers geen afspraken mag maken in een overeenkomst dan kan je even goed het adres en huurprijs op het burgerlijk wetboek zetten en dat tezamen aftekenen .
. Alles is al geregeld, inclusief een afspraak bij de bank voor het veranderen van de huurwaarborg.