Ik heb destijds via kort geding, op basis van hoogdringendheid ontvankelijk werd verklaard.
Daar het vonnis van de jeugdrechtbank, betreffende de omgangsregeling en de alimentatie van mijn zoontje, toen nog geen jaar oud, niet correct op papier werd gezet door de griffier (zaken die ter zitting zelf waren gezegd en waarvan ook akte van moest worden genomen, maar blijkbaar niet was gebeurd), én het feit dat de omgangsregeling totaal onwerkbaar bleek te zijn.
Mijn ex partner kwam meestal gewoon niet af, maar legde wel telkens klacht neer voor weigeren van recht op persoonlijk contact, en als hij dan eens kwam, dan zocht hij bewust ruzie, en stond hij hier hele cinema's te verkopen, om dan lekker weg te rijden en weer klacht neer te leggen.
De weinige keren dat hij mijn zoontje effectief heeft meegedaan voor een namiddag, kwam ik 's avonds terug thuis met hem, om enkele keren bepaalde zaken vast te stellen die op z'n minst schamel waren, zelfs meer, een duidelijke aanwijzing dat mijn zoontje ofwel constant viel en daardoor blauwe plekken had op de meest onmogelijke plaatsen (zoals een oorschelp die blauw-zwart stond), ofwel de meer voor de hand liggende reden, dat hij zo'n oor niet zomaar kon krijgen...
Ik had beroep aangetekend tegen het vonnis van de jrb, maar ik moest nog maanden wachten tot de inleiding van de zaak.
Doordat mijn ex partner bleef doordoen met onterecht klachten neerleggen, ik ineens niet meer binnen mocht in zijn app, maar hij onze zoon buiten kwam "afgeven", hij zich steeds vreemder en vreemder begon te gedragen, te liegen, was ik bang geworden dat er iets ging gebeuren met mijn zoontje die veel erger nog was dan blauwe plekken...
En vandaar het kortgeding.
De voorzitter in kort geding had een politioneel onderzoek bevolen, waaruit bleek dat het app van mijn ex vuil was, er verschillende "gevaren" waren zoals een verluchtingskoker die was open gedaan en waar een kind in kon vallen, uitgebroken muren met dan in de grond diepe nissen, goed om je voet in te breken, enfin, het was één grote, vuile, slordige boel.
de beschikking van het kort geding op basis van oa het onderzoek, alsook op voorgelegde stukken, was vernietigend maar vooral een bevestiging van hetgeen ik al had ondervonden en gezien bij mijn zoontje.
De omgangsregeling werd als niet meer werkbaar omschreven en de wijze waarop het omgangsrecht werd uitgevoerd het belang van mijn zoon schond/minstens op een ernstige wijze in het gedrang bracht.
Ook het steeds agressief uit de hoek komen had ervoor gezorgd dat de verstandhouding tussen ons helemaal om zeep had geholpen.
Door al bovenstaande werd het omgangsrecht gewijzigd, en mocht het enkel nog bezoek onder toezicht zijn, bij het caw. En dit tot op het ogenblik van een beslissing door de gevatte bodemrechter.
De gevatte bodemrechter, wie is dat precies? De rechter in Hoger beroep of is dat nog iemand anders?
Vier maanden later had ik het tussenarrest van het hoger beroep, waarin men terug het bezoek onder dak bevestigde, dit vooraleer omtrent de grond van de zaak te oordelen.
ook las ik dat mijn ex op "incidenteel beroep", vorderde dit ontvankelijk te verklaren en dat ik een dwangsom moet opgelegd worden van 500 euro per uur, minstens per dag dat ik mijn zoon niet wilde meegeven aan mijn ex CONFORM DE SECUNDAIRE VERBLIJFSREGELING BIJ HEM CONFORM HETGEEN WORDT BEPAALD IN HET TUSSEN TE KOMEN ARREST"
Bovenstaande werd ontvankelijk verklaard in het zelfde tussenarrest.
Ik begrijp het echter niet goed, is het tussen te komen arrest iets anders dan het tussenarrest?
Is het tussen te komen arrest eigenlijk de definitieve uitspraak van het Hof van Beroep?
Indien ja, dan komt het erop neer dat, mocht ik de verblijfsregeling die bepaald is in de definitieve uitspraak, niet respecteren, men mij dwangsommen zal opleggen! maw, telkens mijn ex klacht neerlegt, terwijl hij hier nooit is geweest, en er blijkbaar geen enkele manier is waarop IK kan bewijzen dat hij steeds zomaar klacht neerlegt! Melding doen, daar ben je niks mee.
Dus reeds op basis van onterechte klachten, krijg ik een sanctie opgelegd, voor het geval ik zogezegd zou blijven weigeren om mijn zoon mee te geven, terwijl dit pure leugens zijn!! Er moet toch iets zijn dat ik kan doen hiertegen want anders ben ik in de kortste keren bedolven onder de dwangsommen door de onterechte klachten die hij gaat neerleggen!!
Verder zegt men ook hier in dit tussenarrest, dat er eerst contactherstel moet gebeuren via het caw, vooraleer omtrent de grond van de zaak te oordelen. Uitstel naar zeven maanden later.
Dit wordt nog eens uitgesteld omdat de bezoeken onder toezicht nog maar net zijn opgestart, en dus is het weer naar 4 maanden later uitgesteld, meer bepaald gisteren...
En nu komt het bizarre van de dingen die sinds vrijdagavond zijn begonnen, en waar ik totaal geen enkele logische verklaring voor kan vinden.
Het begint met de besluiten die ik per mail ontvang van mijn advocaat, besluiten van de tegenpartij op onze besluiten van een jaar ervoor!
Daarin staat te lezen dat de zaak gisteren, in het belang van mijn zoon én mijn ex, moest weerhouden worden minstens voor secundaire verblijfsregeling.
Ik wist totaal niet waarom dit zo plots en onverwachts werd gezegd, want tot op heden zijn er nog maar zeven bezoekjes onder toezicht geweest, de beginfase zeg maar.
En men spreekt over een het stopzetten van de bezoeken onder dak én over een secundaire verblijfsregeling die ze tevens dezelfde dag, willen toegekend krijgen...
Na alles te hebben doorgenomen, werd het me duidelijk dat de tegenpartij de bezoeken onder dak, opgelegd door én kort geding, én hof van beroep, direct wilden stop zetten en dit omdat ze leugenachtig beweren dat het overzicht van de zeven bezoekjes met datum en tijdstip van het CAW, (wat zij echter omschrijven als zijnde de" verslaggeving waaruit duidelijk blijkt dat er geen enkele contra-indicatie werd vastgesteld voor een secundair verblijf van mijn zoon bij mijn ex)"
Er bleek ook dat ze voor de tweede keer een incidenteel hoger beroep deden,dit betr de werkbaarheid van de allereerste verblijfsregeling, nl de regeling die door de jeugdrechtbank verkeerd werd opgenomen in hun vonnis.
Ditmaal beweren ze, weer leugenachtig, dat er in het verslag van het politioneel onderzoek destijds, ook geen enkele contra-indicatie waren voor een secundair verblijfsrecht! Integendeel, het kwam er op neer dat zijn app eigenlijk perfect was bevonden, volledig ingericht en aangepast aan het verblijven van twee kinderen, (zijnde onze zoon en zijn dochter die veel ouder is), alle comfort is aanwezig, kortom, dikke leugens en zonder scrupules, dit steeds terwijl ze onophoudelijk de ene valse beschuldiging na de andere aan mijn adres afschieten, alles is mijn schuld, ik ben degene die niets anders doet dan liegen, bedriegen en opzettelijk alles in het werk stel om mijn zoon weg te houden van mijn ex...
Dan zie ik dat de verblijfsregeling waarover gesproken wordt, blijkbaar een regeling is die mijn ex heeft bepaald, in functie van hoe het in zijn kraam past. En dat blijkt een verblijf te zijn van mijn zoon bij hem, om de twee weken, van de zaterdag tot de zondag, én ook nog eens een koppeling van een dwangsom die mij moet opgelegd worden, per keer dat ik (nog maar eens), de secundaire verblijfsregeling niet naleef...
Nu alle vragen waar ik maar geen enkel logisch antwoord op vind, daar alles wat er plots vrijdagavond begon, steeds blijft doorgaan en dit tot op een punt dat ik niet meer kan vatten hoe dit alles mogelijk is, of dit allemaal zomaar kan, en na de zitting van gisteren, hoe die is verlopen en wat ik daar heb gezien en gehoord, ben ik echt overtuigd dat er dingen gebeuren, die niet mogen, partijdigheid, verzwegen onderlinge afspraken, noem maar op.
Na alles wat ik hierboven heb geschreven, nl dat én in kort geding, én in Hoger beroep, enkel bezoek onder toezicht mag voor mijn ex, en dit op basis van de ernstige feiten die hij heeft gepleegd en op elk vlak een gevaar was voor mijn zoontje, is het denk ik duidelijk dat hij een groot probleem is en dat hij zich moet houden aan wat hem opgelegd werd, zolang het moet en op de manier waarop het moet.
En nu DE grote vraag:
Tijdens de zitting van gisteren, was het opvallend hoe de advocaat van mijn ex quasi constant het woord had, terwijl wij die gewoon niet kregen. Elke poging om iets te zeggen werd direct de kop ingedrukt, zoals de rechter die mij zei dat ik hem niks moest vertellen over dit en dat die onlangs was voorgevallen in het caw! Als er een voorval was geweest, dan zullen zij hem wel een verslag daarvan opsturen (dit terwijl hij heel goed weet dat het caw geen inhoudelijke verslagen mag maken! Ze hebben beroepsgeheim!
Nu, zowel mijn advocaat als ik waren ervan overtuigd dat wat mijn ex van de rechtbank eiste en ook eiste om dezelfde dag daar de goedkeuring voor krijgen, dit, terwijl hij de bezoeken onder dak na zeven keer zelf had stopgezet omdat hij het beu was.
onmogelijk dat de rechter, dezelfde rechter die vier maanden eerder dit had opgelegd in zijn tussenarrest, akkoord zou gaan met de verblijfsregeling van onze zoon, die hij, ZONDER MIJ HIEROVER ZELFS OVER AAN TE SPREKEN, had opgemaakt, laat staan dat ik hiermee akkoord was.
En dit dan nog nadat mijn ex de bezoeken zomaar was gestopt, omdat hij het puur tijdverlies vond, het beu was.
Hij ging gewoon geen recht meer hebben om zijn zoon nog te zien hierdoor, dacht ik...
MAAR: niets was minder waar, want ik keek naar de rechter, zag én hoorde dat hij tegen de griffier zei:" aanvaarden hé"...
En had het niet geweest dat wij nog geen antwoord hadden kunnen geven op hun besluiten, omdat ze die opzettelijk pas vrijdagavond laat hadden doorgemaild, en wij wel het recht hebben dit te doen waardoor we uitstel kregen tot volgende week woendsdag, dan had de rechter gisteren effectief de eisen van mijn ex aanvaard, en dit ondanks alles wat ik hierboven heb geschreven...
Onze antwoorden? het uitstel daarvoor moest hij wel geven omdat we daar recht op hadden. Maar voor de rest zullen die antwoorden zelfs nooit bekeken worden, want de rechter heeft gisteren al besloten wat hij ging uitspreken, hij zal het volgende woensdag dan ook effectief zo uitspreken...
Eender wie die mij kan zeggen hoe zoiets mogelijk is, zelfs of dit wettelijk wel mag, een definitieve uitspraak doen volledig in het voordeel van mijn ex, volledig NIET IN HET BELANG VAN MIJN ZOON, MAAR ECHT HET ERGSTE EN MEEST ONVERANTWOORDE UITSPREEKT WAT MIJN KIND BETREFT, een uitspraak doen die alles wat door onderzoeken werd bewezen opeens van geen tel meer is, wat in kort geding werd uitgesproken volledig negeert, én zelfs zijn eigen uitspraak van vier maanden ervoor ook blijkbaar opeens nutteloos vind.
Wat kan ik hier tegen doen? Dit kan toch niet zomaar?
Ik kan gewoon niet geloven dat hij zomaar eender wat kan uitspreken en beslissen, alles wat mijn ex eist aanvaard, en wat mij betreft, is het alsof ik niet eens besta!
Wat moet ik doen, naar wie of naar waar kan ik gaan om dit volledig absurde gedoe te stoppen???