Dit is ivm een situatie van een goede vriend van mij:
Een vriend van mij heeft een kindje met iemand. Dit kindje is ondertussen een 3-tal jaar en nu zijn ze uit elkaar gegaan. Ze waren nooit officieel samenwonend, gehuwd. Ze woonden gewoon op hetzelfde adres. Het domicilieadres van het kindje stond daar ook.
De mama van het kindje gaat terug naar haar moeder gaan wonen en die vriend blijft echter nog gedomicilieerd in die woning waar ze woonden. Die woning is echter niet geschikt om een kind in op te voeden (ongeschiktheid inzake woninghuur, al is het niet vastgesteld). Das ook de reden waarom het kindje meestal bij de grootouders vertoefde tot nu toe.
Aangezien de mama nu terug bji haar moeder gaat wonen en mijn maat dit niet kan (bij zijn moeder, althans niet officieel), had ik een aantal vraagjes:
Op vlak van co-ouderschap vraag ik me af of hij dit kan krijgen in zijn situatie. Hij woont immers in een ongeschikte of onbewoonbare woning en zit momenteel niet in een goede financiële situatie.
Zij zit echter in hetzelfde schuitje, met dat verschil dat zijn officieel bij haar moeder zal intrekken en hij zal er echter alleen voor staan.
Kan hij, indien zijn moeder daarmee akkoord gaat, ook co-ouderschap aanvragen en wanneer hij het kindje heeft, dat hij het dan af en toe bij zijn moeder laat (als hij moet werken of naar de avondles en zo)? Want de mama van het kindje woont immers ook niet alleen, maar bij haar moeder.
Ik vraag dit, omdat ik een beetje de indruk heb dat de ouders van mijn maat en hijzelf er teveel vertrouwen in hebben dat alles zal blijven gaan zoals het nu is. Nu is het zo dat het kindje enkele dagen in de week bij de ouders van mijn maat is. Maar nu ze uit elkaar zijn ben ik bang dat mijn maat te weinig recht zal op zich nemen, en als hij over een half jaar een gezonde woning heeft en alles wat beter gaat, hij de kans niet meer zal krijgen om alsnog het kindje evenveel bij hem te hebben.
Want de opvoeding bij zijn schoonfamilie is ondermaats. Laat het ons zo stellen, dat het kindje dan eigenlijk quasi geen opvoeding krijgt. Dit in tegenstelling tot de opvoeding die mijn maat zijn ouders het kind meegeven.
Het is nu eenmaal zo, maar wat vinden jullie de beste oplossing? Kan hij gewoon werken met allimentatie en af en toe bezoeksrecht (om dan later het volledige co-ouderschap op zich te nemen), of is het beter dat hij nu al op zijn strepen staat? Want hij weent nu al dat hij zijn dochter zal verliezen aan de schoonouders. En de grootste bezorgdheid is nog die slechte opvoeding. Niet van de mama van het kind, maar van de ex-schoonouders.
Groetjes,