#13 , 09 feb 2015 11:58
Beste
Het correcte antwoord is dat er discussie is over dit punt. Een vonnis kan dus verschillen van rechter tot rechter.
De rechter kan de gevorderde vergoeding dus steeds herleiden.
2.6. Het feit dat de geïntimeerden gehouden zijn tot betaling van een verbrekingsvergoeding, belet niet dat eveneens een wederverhuringsvergoeding kan verschuldigd zijn. De verbrekingsvergoeding enerzijds en de wederverhuringsvergoeding anderzijds dekken immers een verschillende schade. De eerste vergoeding dekt de schade ingevolge de voortijdige beëindiging van de huurovereenkomst. De wederverhuringsvergoeding daarentegen vergoedt de verhuurder voor het verlies aan huurgelden gedurende de periode die nodig is om een nieuwe huurder te zoeken. De appellante verduidelijkt echter niet binnen welke termijn de woning opnieuw werd verhuurd. Nochtans was het perfect mogelijk om daarover de nodige informatie te verstrekken. De geïntimeerden verlieten de woning al op 1 januari 2009, ondertussen zijn er meer dan twee jaar verstreken. Gelet op de ligging ((...) te 9000 Gent), zal de woning ongetwijfeld niet lang hebben leeggestaan.
Rekening houdend met het feit dat aan de appellante toch een minimale tijdspanne zal nodig gehad hebben om het appartement opnieuw verhuurklaar te maken en om een nieuwe huurder te vinden, maar bij gebrek aan verdere gegevens, dient de door de appellante gevraagde vergoeding dan ook in billijkheid te worden herleid tot slechts één maand huur of 397,60 euro.