co-ouderschap - het ongelijke evenwicht der geslachten :-(

[tnt007]

Beide ouders bezitten het co-ouderschap (vonnis). De kinderen zijn wel bij de moeder ingeschreven, lees niet bij mij . Na 1.5 jaar vechtscheiding zou ik ze in mijn weken in de grote vakantie naar het buitenland willen meenemen om mijn broer te bezoeken. Uiteraard heb ik dit meegedeeld aan de moeder en deze zag dit niet zitten. Kortom ik ben gebeiteld aan men ex, ook al dacht ik dat ik er van af was. De illusie van de man

Ik was van mening dat elke ouder zijn kind mocht opvoeden naar zijn best vermogen en dat daar nu ook éénmaal vakantie bij hoort, hoe naïef kan je zijn . Kortom ik kan ne kids ID aanvragen omdat ik co-ouderschap heb, maar de andere ouder (lees degene waarbij de kinderen staan ingeschreven krijgt de codes toegestuurd om de kids ID pas te activeren. Dus je betaalt 25 voor 2 kids ID-passen en je kan er niks meedoen. Iemand suggesties?

Ik wist niet dat scheiden zo verdomd moeilijk was en dat je er zo veel tijd en energie moet insteken en dan zwijg ik nog van de gerechtskosten en advocaat kosten

Je kan toch niet voor het minste naar het gerecht stappen maar co-ouderschap is toch eigenlijk maar een lege doos

[eylis]

Leg aan de moeder vriendelijk de huidige wetgeving uit: co-ouderschap heeft u sowieso beiden samen met evenveel rechten en plichten, (dwz: ouderlijke autoriteit mbt de kinderen) ook zonder vonnis en ongeacht waar de kinderen gedomicilieerd zijn en welke verbijfsregeling en of er verblijfsco-ouderschap gevonnist is door de rechtbank. Dat wil zeggen dat u tijdens uw verblijfstijd (dat de kinderen bij u zijn)hun tijdsbesteding invult zoals u dat als vader wil doen. De moeder heeft daar geen zaken mee (tenzij u zeer gevaarlijke/ongezonde dingen gaat doen natuurlijk :-)Wil u dus op vakantie met de kids, dan is dat uw recht. En het getuigt van wil tot samenwerken dat u de moeder daarvan ook op de hoogte stelde. Officiele papieren, zoals SISkaart en IDkaart horen bij het kind en niet aan de moeder. Zij moeten dus steeds meegegeven worden. Indien ze weigert dit mee te geven aan de kinderen tijdens uw verblijfstijd is dit een misdrijf (verhinderen goed verloop co-ouderschap en de practische afspraken die daar bij horen)waarvoor ze vervolgd kan worden. Rechters kunnen daar niet mee lachen. Laat haar dat vriendelijk weten. Vertel haar ook dat als ze dit niet gelooft, ze gewoon aan een deskundige persoon vraagt of het klopt wat u zegt. Co-ouderschap is géén lege doos. Maar je moet laten weten aan de andere ouder dat je wéét wat jouw en haar rechten en plichten zijn. Bijkbaar snapt ze het nog niet al te goed.

[Bluemoon76]

Je kan een papieren identiteitsbewijs laten afdrukken op de gemeente, dat zou volstaan voor landen van de Europese unie (behalve van Litouwen, Roemenië en Slovakije )

Een paspoort kan je zo alleen aanvragen (je kinderen moeten uiteraard wel aanwezig zijn) juist opletten dat het land dat je wil bezoeken geen toestemming vraagt van de andere ouder.

Ik ben zo met mijn dochter naar Egypte geweest, mijn ex zag dat ook niet zitten maar zoals hierboven al vermeld doe je in jou tijd met de kinderen wat jij wilt.

[Franciscus]

Stel duidelijk dat bij weigering u niet zal nalaten in kortgeding naar de (familie)rechtbank te gaan.
Ik ken een case waar de rechter per onmiddellijk de ophaling van de documenten vorderde.

[Madeliefje35]

Op volgende website lees je het volgende :

http://www.jeugdrecht.be/?action=artike ... rtikel=323" onclick="window.open(this.href);return false;

KIDS-ID HOORT BIJ HET KIND

De Kids-ID is een document dat bij het kind hoort en eigendom is van het kind. Het reist dus mee met het kind, van de ene naar de andere ouder. In heel wat situaties beschikken de kinderen over een Kids-ID maar weigert de ene ouder het af te geven aan de andere ouder bij een vertrek naar het buitenland. Bij vechtscheidingen wordt de Kids-ID als wapen of pestmiddel ingezet om de andere ouder in een lastig parket te brengen. Wat kan er in dat geval gebeuren? Als praten (eventueel via een bemiddelingsproces) geen oplossing biedt, is de enige mogelijkheid om via een kortgedingprocedure door de rechter de afgifte laten bevelen. Het bevel tot afgifte kan eventueel ook gekoppeld worden aan de betaling van een dwangsom, als financieel drukkingsmiddel.(2)

De ex van mijn vriend weigerde ook om de kids-id mee te geven. Uiteindelijk is hij naar het vredegerecht gegaan om via minnelijke schikking zijn gelijk te halen. (gratis )
Zo heeft hij nu een vonnis en kan hij een klacht neerleggen bij de politie, indien zij het vonnis niet volgt door de kaarten niet mee te geven.

[joppe_superheld]

Ik kan niet begrijpen dat een ouder zoiets doet. Als je kind iets overkomt en het heeft de nodige documenten niet bij? Ik heb een speciaal heen en weer schriftje met voorziene zakjes om deze in te steken. Ik geef ze zelfs aan de Creche.

In elk geval ben jij hier in je recht. De documenten moeten mee gegeven worden. In jou tijd met je kind ben je vrij om te gaan en staan waar je wil, samen met je kind. Zolang het maar op tijd terug is.

[duma]

Je kan wél voor het minste naar het gerecht stappen als dat de enige manier is om aan de tegenpartij duidelijk te maken dat zij niets méér is dan jij. Alle ouders hebben gelijke rechten en soms zijn er personen die denken dat omdat ze borsten hebben dat ze méér rechten hebben. Niet dus.
Verder heeft iedereen hier gelijk: de KidsID hoort bij het kind. Dus ook als jij die nu aanvraagt, geef je die best telkens terug mee. Net als de SIS kaart, kaarten voor hospitalisatie. Dat wordt hier steeds heen en weer gegeven.

Vraag hem dus aan en als ze hem weigert te geven, stuurt u een AS met daarin kort uw verhaal: Ik ga op reis met de kinderen, ik heb een Kids ID aangevraagd, deze is bij jou toegekomen+ codes. Jij weigert die te geven. hoort bij het kind. Indien de Kids ID niet volgende keer wordt mee gegeven naar het kind, onderneem ik verdere stappen. Wij haar maar op hetgeen eylis al zei.

Wie niet horen wil, moet voelen.

[tnt007]

Allemaal bedankt voor jullie positieve reacties

dit is een geruststellende gedachte