Met alle respect, maar ik ben daarmee niet akkoord.
En het zo vanzelfsprekend vinden zoals je laat uitschijnen schokt mij een beetje.
Ik ga er vanuit dat het kind niets misdaan heeft en het daardoor bijgevolg ook niet gesanctioneerd mag worden. Een uitsluiting is een tuchtstraf die in eerste plaats wel nog altijd op de leerling zelf slaat. Het ontneemt die leerling zijn recht op onderwijs in die school. Door te straffen op het gedrag van een volwassenen waarop het geen controle of invloed heeft zou volgens mij deontologische verkeerd zijn. Ik zou deze mening ook verdedigen als dit binnen mijn school ooit aan de orde zou zijn. Of ik daarin gelijk heb of niet, laat ik in het midden, maar ik vind het wel een interessante vraag. Ikzelf interpreteer het stukje in het decreet over het niet meer mogen achterhouden van rapport of getuigenschrift wegen openstaande schoolrekeningen in de zelfde categorie als het kind niet straffen voor de daden van zijn of haar ouders.
Misschien leg ik de vraag eens voor aan Klasse?
Sorry voor het offtopic gaan.
Met alle respect, maar u maakt van deze juridische discussie een filosofische discussie. Of het moreel correct is om kinderen te straffen voor het gedrag van ouders, lijkt mij meer iets voor een ander forum
Uiteraard alleen bij ernstige feiten en als laatste redmiddel, maar schadelijk gedrag van de ouders kan wel degelijk gevolgen hebben. In uw voorbeeld gaat het over financiële schade die de ouders aan de school berokkenen. Dat is iets anders dan mijn voorbeeld, waar een vader door zijn scheldpartijen en wangedrag aan de schoolpoort de goede opvoeding van andere kinderen in gevaar brengt.