Frustratie met uitspraak jeugdrechtbank

[fafifournik]

Wil iemend mij het volgende verklaren, want ik begrijp het niet:

Kennis van mij is gescheiden met EOT waar ze afspreken samen voor de opvoeding van het kind te zorgen in de best mogelijke omstandigheden. Beide wonen in het centrum van de stad, en hun kind gaat dan ook naar een school die centraal gelegen is en waar ze beiden zeer tevreden over zijn.
De vader vindt een nieuwe vriendin en gaat buiten het stadscentrum wonen. Nu zijn 1ste kind 6jaar wordt en schoolplichtig, wenst hij het naar een school te brengen die dichter op zijn weg naar het werk ligt. (Totaal verschil in afstand minder dan 1km, maar wel aan de buitenrand van de stad)
Gezien er echter leerproblemen zijn, en de huidige school een overgangsklas kan aanbieden in een omgeving die het kind kent, stelt de moeder dat dit beter zou zijn in het belang van het kind. De school die de vader verkiest brengt voor haar ook problemen met langere verplaatsing, minder opvang...
Vader gaat niet akkoord en stapt naar de jeugdrechtbank om zijn kind naar de school van zijn keuze te laten gaan.
De moeder is verplicht een advocaat te nemen terwijl dit financieel niet echt kan. Op de rechtbank wordt door de rechter gesproken over een geschil 'die zaak over een half uurtje'. Na pleidooi van de advocaat van de vader, stemt de procureur onmiddellijk in met de argumentatie over de afstand en verloren tijd. Naar de argumentatie van de verdediging wordt quasi niet geluisterd.
Uitspraak na 3 weken: Kind moet naar de school gekozen door de vader. Argumentatie van de rechter: praktische voordelen. Verdediging van de moeder was niet gegrond.

Deze uitspraak maakt dat een kind terecht komt in een school die het niet kent, op een niveau die het niet aankan, en dus hoogstwaarschijnlijk niet alleen een verloren jaar, maar ook nog de nodige frustraties op school en deze mogelijks voor de rest van zijn leven zal meedragen. Proficiat meneer de rechter!

En ik die dacht dat de jeugdrechtbanken er waren om in het belang van het kind te oordelen en niet in het voordeel van een of andere ouder. Blijkbaar is het in Belgie meer zaak om het nodige geld te hebben en een grote mond om de rechters te overtuigen, dan gezond verstand. Of is het de verwachting van de rechter dat de moeder in beroep zal gaan, zodat iedereen (rechters en advocaten!) er financieel nog eens beter van wordt? Je zou het beginnen vermoeden...

Wat als het kind inderdaad problemen heeft op de nieuwe school, gefrustreerd wordt, en slechte resultaten haalt? Kan dan de jeugdrechter aansprakelijk gesteld worden wegens het nemen van een verkeerde beslissing?

Mijn geloof in de opRECHTheid en het gezond verstand van ons Belgisch systeem is hierbij behoorlijk gedaald tot ver beneden het nulpunt...

Kan iemand me zeggen waar iemand in dit geval met zijn problemen naar toe kan? Hoe kan de moeder reageren zonder financieel gepluimd te worden? Alle informatie en steun die ik kan doorgeven aan de moeder is welkom, want ik weet het niet meer...

een vriend.

[roderidder]

Kan dan de jeugdrechter aansprakelijk gesteld worden wegens het nemen van een verkeerde beslissing?

Uiteraard. Maar wie ga je daar voor bijhalen om daarover te beslissen?
Zo is er in Belgie zo nog nooit een jeugdrechter veroordeeld.

Ooit wel eens een bijna gepensioneerde Kinderrechter (Nerdeland) voor de TV gezien die verklaarde in haar carriere nog nooit een fout te hebben gemaakt.


Gelet het parket zo ook nog nooit een jeugdrechter heeft gedagvaard om om die manier een signaal aan de maatschappij te geven mogen we er vanuit gaan dat ook het parket vind dat ze goed werken*

Kan iemand me zeggen waar iemand in dit geval met zijn problemen naar toe kan? Hoe kan de moeder reageren zonder financieel gepluimd te worden? Alle informatie en steun die ik kan doorgeven aan de moeder is welkom, want ik weet het niet meer...

Ik vrees als praten niet helpt dat er weinig keus zal overblijven en daar heeft het alles van weg. Men kan gelukkig in hoger beroep gaan als de moeder zich niet kan berusten in het vonnis, maar met de argumenten die je hier aanhaalt zal men het daar m.i. niet halen. Mogelijks is dit wel zo mocht blijken dat de eerste de behaalde schoolresultaten wijzen op een verloren schooljaar, maar dan moet men die zaak nu reeds aanhangig maken omdat het enige tijd duurt eer er een uitspraak in beroep is. De straat op waarbij je niemand hinderd is het allerlaatste middel dat niet verboden is in een democratie.



RR


* opmerking: In de omgekeerde richting ken ik wel één case waar een lid van het OM door serieus op zijn vingers is getikt en overigens ontslag heeft gekregen -dit handelde wel om een privé zaak van de magistraat zelfen telt bijgevolg niet echt mee-