Ik en mijn ex hebben een omgangsregeling ( 3dagen om de 14 dagen, van vrijdag tot zondag) voor onze 3 kinderen ( 6j,8j en 10j) Die regeling heb ik onlangs terug laten herzien omwille van de slechte leefomstandigheden die er bij mijn ex man waren = er wordt niet gepoetst, geen vaste schema van eten/slapen, soms gewoon geen eten enkel een pannenkoek op een hele dag, kinderen moesten zelf medicatie innemen en er aan denken het in te nemen, kledij die ik mee gaf en de kinderen hun haar stonk naar honden uitwerpselen en sigaretten, vader en vriendin roken binnen en in de auto, hun kledij kwam ook vaak stuk terug, de dochter haar bed valt uit elkaar, zoon is allergisch voor honden en huisstofmijt en komt na een weekend telkens piepend terug,.... nu werd er na een sociaal onderzoek door de rechtbank beslist om de weekenden en vakantie ter reduceren naar het minnimum ( om de 14 dagen 2 dagen, van zaterdag tot zondag en grote vakantie 2 weken) Tijdens dit sociaal onderzoek hield mijn ex zich terug wat aan de regels waardoor het onderzoek niet veel denderend op leverde ( ex was verwittigd wanneer deze mevrouw op bezoek kwam en hij zorgde ervoor dat dan alles netjes was en alles normaal leek, doch vond men enkel min puntjes zoals : geen beddengoed op de bedden e.d.)
Alles is nu achter de rug, de nieuwe omgangsregeling loopt en mijn ex hervalt terug in het oude. Mijn zoon van 8jaar , die allergisch is en telkens met astma aanval thuiskomt wil niet meer gaan. Laatste keer ben ik naar spoed gegaan voor vaststelling van zijn gezondheid.
Ik heb mijn advocaat om raad gevraagd, die zei dat de rechtbank nog maar net uitspraak heeft gedaan en mij niet gaat verder helpen. Klacht bij de politie? Ze gaan me wandelen sturen ( zegt de advocaat) en als ik een klacht indien dan gaan ze mijn ex op het matje roepen en dat is dat. Bijzondere jeugdzorg heb ik gebeld, die stuurt mij naar CAW en CLB. Deze instanties zeggen dat ze me niet kunnen helpen en dat ik moet proberen communiceren met mijn ex ( hetgeen onmogelijk is want die knikt altijd van ja, lacht me uit in me gezicht en doet er helemaal niks aan...)
Mijn vraag:
1.Wat kan ik doen zodanig dat mijn zoon effectief niet meer hoeft te gaan? Het gaat hier niet over leeftijd of geen zin hebben maar het gaat hier echt over een kind die niet wil gaan omdat hij daar ziek is en ziek terug komt bij mij.
2. Ik moet hem altijd meegeven maar wat gebeurt er als ik aan mijn ex zeg "hij wil niet meer mee en ik verplicht hem niet."
Ben momenteel radeloos want mijn 3 kinderen ondergaan bij mijn ex echt een hel als ze gaan en ik als moeder sta aan de zijlijn en word van hier naar daar gestuurd maar niemand kan me helpen. Heb het gevoel dat er eerst iets ergs met de kinderen moet gebeuren vooraleer men ingrijpt.
3. Is er een mogelijkheid waardoor er iemand kan gaan kijken bij mijn ex zonder op voorhand te verwittigen?
mvg marianne