Hallo,
Ik ben een 48 jarige man en al 25 jaar getrouwd. De laatste jaren is mijn huwelijk steeds moeilijker en moeilijker aan het worden omwille van verschillende redenen. Beide van mijn nog studerende kinderen (zoon van 16 en dochter van 22 jaar), hebben me (ik heb met beide van hen een heel goede relatie) al laten verstaan dat een scheiding voor hen geen probleem zou zijn (vreemd om dit van je eigen kinderen te moeten horen). Ik ben toch altijd in ons huwelijk blijven geloven en heb reeds voorgesteld aan mijn vrouw om eens met een relatie therapeut te gaan praten teneinde ons huwelijk uit de sloop te halen (mijn ouders zijn zelf gescheiden geweest en heb hierdoor toch niet zo’n makelijke jeugd gehad). Ze wou hier niet aan mee werken.
Toch heb ik (dmv extra studies) in de loop der jaren een mooie carriere kunnen uitbouwen in de IT sector, financieel hebben we het vrij goed voor mekaar. Mijn vrouw is echter een 5 tal jaar geleden voor het eerst werkloos geworden, heeft dan nog een paar jaar als interim steeds aan de bak geweest, maar is al sinds mid 2013 werkloos. Ik had er altijd op aangedrongen dat ze toch maar een opleiding zou volgen om terug aan de slag te geraken omdat ik vind dat tegenwoordig 1 inkomen niet de nodige zekerheid biedt om onze kinderen te kunnen laten studeren (dochter zit nu in haar laatste jaar op de universiteit, zoon zal zeer waarschijnlijk met hogere studies beginnen op 18 jaar).
Na 2 jaar werkloosheid is mijn vrouw verplicht geweest een job aan te nemen van de RVA (begin oktober 2015) waar ze 2 weken geleden (na anderhalve maand dus) omwille van ‘niet gemotiveerd’ ontslagen is. Dit gaf natuurlijk weer de nodige discussie’s, ...
Ik denk er dus sterk aan om toch maar voor een scheiding te gaan en wou via deze weg eens weten hoe hieraan het best te beginnen. Mijn vrouw zegt, in een kwade bui, ook altijd dat een scheiding voor haar geen probleem zou zijn maar ik ben er nog niet toe gekomen om dit rustig met haar te bespreken. Persoonlijk zie ik een scheiding liever niet gebeuren (vooral omwille van de kinderen) maar ik zie geen andere oplossing. Moest het echter zover komen , zou ik dit op een deftige manier willen afhandelen (ben echt niet op een vechtscheiding uit ) maar weet begot niet waar eerst raad te vragen. Moet ik direct naar een advokaat stappen ? Partnerbegeleiding (alhoewel ik denk dat mijn vrouw hieraan niet zal willen meewerken) ?