Mijn vrouw stond te wachten na een afrit van de snelweg om voorrang te geven aan het verkeerd op de voorrangsweg die ze kruiste. Er komt iemand achterop gebotst. Mijn vrouw reed in 'n auto van 1997 met meer dan 250.000 op de teller en de achterklep en bumper waren volledig vernield, terwijl de zijkanten ingedeukt waren.
Kortom: duidelijk verhaal lijkt me. Geen twijfel en geen discussie over wie in fout is en totaalverlies.
Daar dacht X [namen niet toegestaan] anders over. Ruim 6 weken hebben ze getreuzeld. Er zijn foto's opgestuurd, er hebben twee experts naar gekeken, etc. Uiteindelijk komt X aanzetten met 'n uitkering van de waarde van het voertuig minus oude schade die wordt beraamd op € 500. Daar ben ik het niet mee eens, aangezien elke auto uit 1997 met 250.000 kilometer op de teller heeft wel wat krasjes en butsjes heeft. Vergelijkbare auto's kosten het bedrag wat X heeft opgegeven als waarde van de auto. Voor de waarde minus € 500, koop je geen enkele vergelijkbare auto. X zou dus de waarde van het voertuig moeten vergoeden en niet aan moeten komen zetten met € 500 minus.
Ook wil X maar 6 dagen derving betalen, terwijl het ondertussen al 6 weken duurt. M.i. zouden ze 6 weken derving moeten betalen, aangezien door hun getreuzel het zo lang duurt en dienen ze over deze periode ook de belasting en de verzekering te vergoeden.
Of zie ik iets over het hoofd? Ik denk er over om naar een advocaat te stappen en de handelswijze en het getreuzel van X eens door de rechter te laten beoordelen.