Hoe kosten delen?

[Soraya_Solange]

Wij zijn een samengesteld gezin met 3 kinderen.
Kind a van hem uit vorige relatie, fiscaal co ouderschap, volgens vonnis alle kosten te delen en kindergeld wordt gestort op gemeenschappelijke rekening op naam van beiden ouders en wordt gespaardten behoeve van kind.
Kind b uit mijn vorige relatie, kindergeld voor mij en alimentatie, van dit alles betaal ik zoveel mogelijk alle kosten van kind.
Kind c is ons gemeenschappelijk kind.
De problemen qua overeenkomen situeren zich bij kind a. Het co ouderschap van in het vonnis wordt flexibel uitgevoerd omwille de afstand school-werk (40a50km) meestal dus weekenden, vrije momenten, vakanties bij ons. Dus door de week verblijft kind a van maandag ochtend tot vrijdagavond bij de moeder tijdens school. Voor vakanties wordt de regeling uit het vonnis gehanteerd.
Alle kosten worden gedeeld en daar is nu discussie over. Moeder laat de kosten van de dokter delen, de volle pot. Bijvoorbeeld dokter €25 dus wij moeten eerst €12,5 betalen, wanneer zij zin heeft om het bedrag terug te trekken van het ziekenfonds dan stort ze na aftrek van het remgeld ons deel terug. Dit is toch een absurde manier van werken? Ze neemt "alle kosten delen" dus heel strak en letterlijk. Wat is hier de normale werkwijze die een rechter ook zou volgen?
Opvangkosten gebonden aan school zijn ook te delen MAAR de keuze van de flexibele omgangsregeling komt van moeder en kind. Kind is door de week bij de moeder op hun verzoek, gaat naar de opvang en wij krijgen de rekening. Natuurlijk is hier ook discussie over want als kind volgens vonnis bij ons zou zijn dan zou kind nooit naar de opvang moeten of uiterst zelden. Hoe los je nu zoiets op?
Onlangs zijn er grote kosten voor kind gemaakt: osteopathie, dieettherapie, psychotherapie... Moeder heeft ons nooit gevraagd of wij dat goed vinden, ze stuurt de rekeningen gewoon door om ons de helft te doen betalen. Kan dit zomaar? Er zijn 2 consulaties geweest bij een psycholoog, zonder betrekking van vader erbij, geen info, niks. Nu stuurt de psycholoog een aangetekende brief waarin vader toestemming moet geven voor voortzetting van de therapie maar ondertussen heeft hij nooit ingestemd met de 2 andere consulaties.
De vader weigert deze dan ook te betalen wegens geen instemming gevraagd en van de dietist gaat hij al helemaal niet akkoord want voor ons is het niets wat een meerwaarde kan bieden of nodig is.
De moeder van het kind dreigt dan verdere stappen te nemen wegens het niet betalen en blijft voet bij stuk houden dat "alle kosten te delen zijn" Kan zij zomaar op eigen houtje al deze kosten maken?
Naar de toekomst toe zullen deze discussies dus blijven. Hoe kan dit opgelost worden? Ook is het niet meer relevant dat het kindergeld van kind a wordt gespaard (terwijl het net kostendekkend zou kunnen zijn zonder discussie maar zal moeder niet willen) want de draagkacht van ons gezin met kind b en kind c is anders waarvan wij wel het kindergeld aan het gezinsbudget toevoegen.
Is in dit geval een vast bedrag aan alimentatie niet voordeliger, maar dan vallen al die speciale therapies waarschijnlijk ook nog eens exclusief alimentatie? Er moet een regeling worden gevonden waarin moeder beseft dat ze niet meer het voordeel mag hebben om zomaar grote kosten te maken en gewoon maar facturen doorsturen.

[eylis]

je vraagt bij de mutualitiet wat de remgelden zijn voor dokterskosten ( en tandarts en specialist ) en betaalt daar de helft van terug. Psycholoog en dietist màg je terugbetalen als je dat wenst, maar is niet verplicht. Want dit zijn geen medische kosten. De moeder begaat bovendien de ernstige fout de vader niet te betrekken in opvoedkundige beslissingen. Dan zou samen afgesproken kunnen worden bij de psycholoog en ekeken worden waarom er een dietist nodig is. (persoonlijk vind ik een dietist bij een kind een beetje vreemd omdat toch de ouders zouden moeten instaan wat een kind eet...) Maar goed: de moeder zou de vader minstens moeten ionlichten WAAROM dit nodig is. als de vader de kosten van dietist en psycholoog niet betaalt maakt hij geen fout tegen het vonnis. Moeder kan en mag geen biezondere kosten maken zonder daarover overleg te plegen. Om een voorbeeld te geven: een brilmontuur is uiteraard nodig, maar je kan een montuur aanschaffen van 200 euro en 1 van 2000 euro. Daarom dient dat overleg. Moeder kan niet ééneijdig beslissen dat het lontuur van 2000 euro aangeschaft wordt....Wees dis niet ongerust. Laat de moeder vriendelijk weten dat ze zich best ter dege bij een professioneel raadsman informeert over de exacte betekenis van "biezonder kosten". Typ in onze zoekmotor (van dit forum) ook eens deze zoekterm in: er zijn regelmatig posts en vragen mbt tot deze materie. en er worden vaak goede natwoorden op gegeven.

[Soraya_Solange]

In het vonnis staat: Beiden partijen betalen elk de helft van de kosten die gedaan worden voor de opvoeding, levensonderhoud en studies evenals voor de gewone en buitengewone koten van geneeskundige verzorging en tandheelkundige verzorging, alle bijzondere schoolkosten.

Maar zoals ik begrijp uit u post dan is het altijd mits instemming, akkoord en overleg? Daar begaat zij de fout? We hebben al aangetekend laten weten dat we niet willen bijdragen in deze kosten omdat ze zonder onze instemming hebben plaats gevonden. Maar ze blijft ze doorrekenen en aangetekend opsturen in haar andere kostenplaatje. En inderdaad het klopt wat u zegt, dietist doet moeder om aan haar "schoonheidsideaal" te voldoen, 2 kg licht overgewicht op 10 jaar, toch belachelijk voor woorden? Daaruit zijn volgens ons ook de onzekere, angstige gevoelens gekomen waarvoor moeder dan nu een psychologe voor inschakelt. Het heeft soms zelfs een ziekelijk karakter maar dat ga ik u besparen. Opvoedingsnormen verschillen nu eenmaal maar om te doen wat ze wilt en dan facturen doorschuiven, dat gaat er wel wat over, toch?

[Soraya_Solange]

Ohja welke rechtbank is bevoegd indien hiervan een procedure komt? Want het is een akte van bij de notaris.
Zal ze ook niet in haar eigen vingers snijden indien rechter vraagt hoe de verblijfsregeling verloopt? Moeder en kind willen maandag-vrijdag bij mama, weekends+vrije momenten zoveel mogelijk bij papa. Echter staat nog altijd co ouderschap vrijdag-vrijdag in de akte. Reden die moeder (en kind volgt moeder hierin) aangeeft te ver rijden tot school 40a50km en vader werkt veel, ik stiefmama ben niet goed genoeg om ervoor te zorgen want ik ben de echte ouder niet, ik zorg wel voor de andere 2 kids door de week, werk speciaal minder voor de kinderen dus in principe kan kind hier altijd terrecht maar wij hebben dat wel willen respecteren in belang van kind haar mening zo ver dat zij een mening kan/mag hebben op 10 jaar??. Of zal de rechter hier dan ook aan willen sleutelen? Wij hebben het nooit willen veranderen omdat als kind ouder is dan vindt ze die 40 km misschien helemaal niet meer belangrijk.

[eylis]

het is natuurlijk zo dat dringende noodzakelijke kosten niet persé voorafgegaan worden door een overleg.Een voorbeeld: opname in het ziekenhuis met een appendicitis gebeurt gewoon meteen. Maar op dat ogenblik verwittigt de moeder sowieso toch wel de vader dat hun kind dringend opgenomen wordt. De schoolfactuur is ook zo'n vaste kost die voor zichzelf spreekt en geen specifiek overleg vereist. Maar als het kind bvb. een PC nodig heeft voor school: kan er ovdr gepraat worden wélke dat dit wordt. Een tweedehands of een Laptop? In gevallen van discussie betaalt de andere ouder dan de helft van wat een "betaalbare" PC moet kosten. Met deze methode leren vrolijk spenderende ouders wel af om meteen het duurste aan te schaffen (onder het mom, de andere ouder moet de helft terugbetalen) en dan zal het overleg wel weer op gang komen. Enne laat de kleine bij jullie maar flink ravotten en rennen. als er wat overgewicht is op die leeftijd wil dat vooral zeggen dat het kind in verhouding tot de voeding niet genoeg beweegt. Succes!

Wat de opvang van je stiefkind betreft: de vader kan en mag perfect beslissen de zorg en opvang van zijn kind binnen zijn omgangstijd door zijn partner (jou dus) te laten gebeuren. Daar heeft de moeder niets op aan te merken. Er kan enkele een procedure komen (mbt. tot de bizondere kosten) als de moeder die zelf opstart bij de rechtbank. En dat is de familierechtbank. Is de akte van de notairs gehomologeerd toen bij de rechtbank? Maar de moeder kan het feit dat de vader een aantal zaken niet zomaar betaalt; eigenlijk niet aanvechten. Want niet alles valt onder de noemer biezondere kosten. en het overleg is een regel die ze niet respecteert.