1) Om het lichtzinnig procederen te vermijden is er toch de mogelijkheid van het tergend geding. Indien de toepassing hiervan tekort schiet moet men de magistratuur hieromtrent eens aanpakken.
En wie gaat de magistratuur eens aanpakken? Zelf ben ik bereid om hier werk van te maken, maar zie ook
http://www.juridischforum.be/forum/view ... 0070#40070 Zie o.a. wat blauw en rood gekleurd is. Bovendien als je de volledige draad leest merk je dat er een voorbeeld van tergend en roekeloos geding inzit
2) Misschien kan men de advocatuur verplichten op voorhand een duidelijke kostenraming op papier te zetten.
Stel Je hebt een gebroken been en je vraagt aan de arts “wat kost een gebroken been dokter?” De artsen zullen als ze willen een foldertje kunnen overhandigen xx euro als je minderjarig bent, xxx als je tussen de 18 en 60 en xxx na je 60é alles inbegrepen.
Stel je stelt de volgende vraag dokter, ik heb hoofdpijn, wat zal je me kosten?
Bij advocaten gaat het om geschillen tussen partijen. Je gaat geen advocaat in heel het land vinden om een vaste prijs te zetten om een geschil OP TE LOSSEN (dit is nog iets anders dan een uitspraak). In familierecht kan men net zolang procederen tot je familiekapitaal erdoor zit, daarna is het gedaan.
3) Ik ben absoluut voor het verplichten van voorschotten die de werkelijkheid benaderen. Een rechtzoekende moet op elk moment van de procedure weten wat de kosten zijn. Ook zou men voor dat men moet beslissen in beroep te gaan de volledige afrekening van eerste aanleg moeten kennen.
De werkman wordt vaak betaald als het werk goed gedaan is. Waarom zou dat voor een advocaat anders moeten zijn?
RR