#3 , 30 mei 2016 10:54
Het probleem in deze situatie is dat er er geen wettelijk afdwingbare regeling is en het antwoord op alle vragen dus is: je moet samen overeen komen en iedereen heeft altijd evenveel rechten.
Wat ze best doet:
1) probeer inderdaad te praten en te zien waar de papa heen wil. Best kom je onderling overeen hoe het nu verder moet. Die regeling laat je dan ook homologeren door de rechtbank.
2) als hij om de een of andere reden voet bij stuk houdt en weigert om onderling een nieuwer regeling (met o.m. alimentatie) af te spreken: Stuur hem een AS waarin je verwijst naar de bilocatie-regeling zonder alimentatie die al loopt sinds xx/xx/xxxx en die jullie onderling overeen gekomen waren bij bemiddelaar X. Dat die regeling al sinds dan zonder problemen verloop, dat de papa nu heeft laten blijken dat hij deze regeling niet meer zitten, dat na pogingen langs jouw kant om er onderling overeen te komen en samen een nieuwe regeling uit te werken je spijtig genoeg moet vaststellen dat hij hiertoe niet bereid is. Dat je bij deze hem een laatste maal vraagt om samen een regeling uit te werken die voor beide ouders ok is en deze regeling te laten homologeren. Dat indien papa hier heen gehoord aan geeft, je met spijt in het hart, zeker gezien de goede verstandhouding de afgelopen jaren, genoodzaakt zal zijn verdere stappen te ondernemen om een regeling te bekomen waar alle partijen zich aan moeten houden, want dat het voor jou niet haalbaar is, en al zeker niet voor de kinderen, om in deze situatie te zitten waarin er geen regeling vaststaat.
3) Als het AS zijn ogen niet opent, stap naar de familierechtbank. Vraag om vonnis die de huidige regeling weerspiegelt en vraag alimentatie geld.