Toch eigenaardig dat sommige als ze een boete krijgen alles in vraag stellen, en als ze dan zelf eens de politie nodig hebben, dan horen we juist het tegenovergestelde.
Los ter zijde, maar eerlijk gezegd heb ik geen al te hoge pet meer op van de politie;
Situatie 1
Ik heb slechts éénmaal de politie nodig gehad en dit was toen ik 's nachts op straat overvallen werd in Brussel.
Toen ik aangifte wou gaan doen in het kantoor vlakbij de grote markt, vond men het de moeite niet om mij papieren te laten invullen gezien men er toch niets kon aan doen. Die typische Brusselse fait-divers, weet u wel?
Ben uiteindelijk dan opnieuw in mijn thuisgemeente aangifte gaan doen om de nodige papieren te krijgen om een nieuwe identiteitskaart en rijbewijs te kunnen aanvragen.
Situatie 2
Ik sta dubbel geparkeerd al wachtend op mijn broer die rap een dvd moest binnen steken in de videotheek. Politie spreekt mij aan en wil mij een bekeuring geven. Achter mij staat een wagen met drie Marokkanen die identiek dezelfde fout maken. Ik zeg tegen die agent, waarom geeft u mij een bekeuring en passeerde u gewoon langs de wagen achter mij?
Antwoord: meneer, het is goed voor één keer.
Toont op een andere manier ook de willekeur aan waarvoor ik vrees onder het politiekorps.
Opnieuw, mij gaat het al lang niet meer over de eigenlijke boete zelf. Mij gaat het gewoon om een principe van beëidigde ambtenaren die naar eigen goeddunken kunnen bekeuren.