nadelige gevolgen van gemeenschap volledig voor echtgenoot

[Calakoné]

Mijn grootouders zijn in het jaar 1948 getrouwd met een huwelijkscontract dat zegt dat ze een contract met elk een eigen vermogen en een deel gemeenschap.
Er wordt eveneens bedongen dat bij de dood van een van beiden dat de gemeenschap in volle eigendom naar de langstlevende gaat.
Zou u mij kunnen zeggen wat de nadelige gevolgen hiervan zijn voor de kinderen?

Hartelijk dank voor uw medewerking.

[wolf2]

Tja, nadelen...
Dat valt nog te bezien.
Ik veronderstel dat de grootouders in het Vlaams Gewest wonen.
In bijna alle gevallen zit al het bezit in het gemeenschappelijk vermogen; en zijn de beide eigen vermogens zo goed als lege dozen. Alle inkomens tijdens het leven, zowel van werk als van beleggingen, komen normaal gezien immers in dat vermogen.

De gemeenschap zal dus naar de langstlevende gaan in volle eigendom: de kinderen erven dus zo goed als niets.
Als er een huis is, betaalt de langstlevende daarop geen enkel successierecht. Op het geld zal hij/zij wel successierechten betalen en méér, veel meer dan indien dat huwelijkscontract (HC) niet zou bestaan.
Zonder HC zou er immers al verdeeld worden onder 2 (als er 1 kind is) of onder 3 of 4 enz. De berekening bij kinderen is per persoon, dus elk zou dan in de laagste schijf beginnen. Met dat HC is er maar één die betaalt en dan kan men al veel sneller in de 2de schrijf komen.

Meestal valt de schade bij het eerste overlijden nog goed mee OF moet er zelfs minder successierechten betaald worden wegens die genoemde vrijstelling voor het huis.

Maar de adder (zeg maar een python) is er bij het tweede overlijden. Die heeft immers alles in bezit (de 1/2 had die al en de andere 1/2 heeft ie geërfd).
Er zullen dan door de kinderen successierechten moeten betaald worden op het ganse huis (voor de kinderen is er nooit zo een vrijstelling) én op het al geld.

Wat je dus moet doen, is de successierechten van iedereen optellen voor de twee overlijdens. Dan kom je al gemakkelijk aan 10.000 euro méér.

Natuurlijk speelt het ook een rol hoelang de langstlevende nog zal leven (en wat er dus nog over zal zijn van het geld).
Het is steeds "goedkoper" als de langstlevende nog een huis heeft: alles omzetten in geld geeft een nadelige berekening (de berekening voor kinderen is immers per persoon, maar ook roerend en onroerend apart).

Dus: de kinderen zullen uiteindelijk meer successierechten moeten betalen (want wat moeder/vader aan het Gewest geeft, kunnen zij ook nooit meer erven).

Het grote voordeel voor de langstlevende is dat hij 100% meester blijft over zijn huis en zijn rekeningen en dat hij zelfs niet onder druk gezet kan worden na het eerste overlijden (hetgeen bij een keuzebeding WEL het geval kan zijn).

Men kan dus nooit zeggen dat dergelijk HC slecht is in alle gevallen.