Beste,
Mijn ex-partner heeft me doorgegeven dat hij niet meer wil communiceren met mijn ivm onze zoon.
Hij en zijn nieuwe vriendin hebben beslist dat zijn nieuwe vriendin nu het aanspreekpunt is.
Mag ik dat weigeren? Want ik voel me daar niet goed bij. Geprobeerd en zijn toch maar discussies...
En mag de vader zomaar iemand anders "aanstellen" als aanspreekpunt?
Alvast bedankt voor jullie antwoord!
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
nee, dat kan hij niet van je eisen dat je hiermee akkoord gaat. de communicatie kan eventueel wel door een professionele advocaat gebeuren die de belangen van de vader officieel behartigt. zo iemand is ook juridisch onderlegd om op een correcte manier communicatie tussen partijen te voeren. Maar de dagdagelijkse communicatie gebeurt tussen de ouders. Laat aan de vader weten via een rustige maar duidelijke mail dat hij zich informeert bij een objectieve rechtsdeskundige instantie over de wettelijke context van de rechten en plichten tussen ouders. En meer specifiek over de gezamelijk gedeelde autoriteit en communicatieplicht van de ouders. Hiermee vermijd je dat jij de uitleg over zijn plichten moet doen en dat hij je toch niet gelooft. Maar dat hij het hoort van iemand die er in gespecialiseerd is en geen persoonlijk belang heeft bij het resultaat van deze discussie.
-
LeenW
Probeer eventueel enkel schriftelijk te communiceren, dat kan hij niet weigeren.
-
Gebruiker21
- Berichten: 10787
- Juridisch actief: Nee
Verder kan je communicatie met zijn nieuwe vriendin ook weigeren en afblokken. Je kan haar op neutrale wijze zeggen dat je, wat betreft uw zoon, enkel met de vader van uw zoon wenst te spreken. Ga daarbij niet verder in discussie met haar. Als de nieuwe vriendin toch een discussie wil starten, sluit u rustig de deur / wandelt u weg / legt u de telefoon neer. Uiteraard telkens met eeen "Prettige dag nog!"
Het is niet "me auto" of "me geld", maar "mijn / m'n auto" of "mijn / m'n geld"!
Hou er rekening mee dat je werkgever geen reden hoeft op te geven om je te kunnen ontslaan!
Hou er rekening mee dat je werkgever geen reden hoeft op te geven om je te kunnen ontslaan!
Wat moet ik hier nu op gaan antwoorden.... 
Mijn mail naar de vader:
"Dagdagelijkse communicatie gebeurt tussen de ouders.
Ik stel voor dat je je informeert bij een rechtsdeskundige instantie over de wettelijke context van de rechten en plichten tussen ouders. En meer specifiek over de gezamenlijk gedeelde communicatieplicht van de ouders."
Zijn antwoord:
"Om je volledig van antwoord te kunnen dienen heb ik inderdaad het formele antwoord hiervoor opgevraagd,
zowel bij de raadsman als de bevoegde specialist bij de Kinderrechtencommissie.
Beiden bevestigen dat beide ouders er moeten voor zorgen dat er
1. blijvende communicatie is;
2. deze communicatie in het belang van het kind is;
3. de communicatie zo vlot mogelijk moet verlopen - opnieuw - in het belang van het kind.
Er is geen juridische bepaling over hoe deze communicatie moet verlopen, behalve als er geen communicatie meer kan/mag zijn tussen de ouders,
omwille van een juridisch vonnis (bvb na geweldpleging, stalking, etc).
In de rechtspraak wordt er geoordeeld dat de communicatie zo vlot mogelijk dient te verlopen.
We weten beiden dat onze communicatie zeer slecht verloopt door een totaal gebrek aan vertrouwen, respect en
spanningen. Dit is meermaals letterlijk bevestigd door jou op mail.
Het zou dan ook ronduit debiel zijn om dat toch proberen door te zetten vanuit een stom en naïef beeld dat dat zou verbeteren
op korte termijn.
De communicatie tussen jou en X loopt zakelijk begrijp ik, en dat is de bedoeling. In het belang van het kind, X.
Punt"
Mijn mail naar de vader:
"Dagdagelijkse communicatie gebeurt tussen de ouders.
Ik stel voor dat je je informeert bij een rechtsdeskundige instantie over de wettelijke context van de rechten en plichten tussen ouders. En meer specifiek over de gezamenlijk gedeelde communicatieplicht van de ouders."
Zijn antwoord:
"Om je volledig van antwoord te kunnen dienen heb ik inderdaad het formele antwoord hiervoor opgevraagd,
zowel bij de raadsman als de bevoegde specialist bij de Kinderrechtencommissie.
Beiden bevestigen dat beide ouders er moeten voor zorgen dat er
1. blijvende communicatie is;
2. deze communicatie in het belang van het kind is;
3. de communicatie zo vlot mogelijk moet verlopen - opnieuw - in het belang van het kind.
Er is geen juridische bepaling over hoe deze communicatie moet verlopen, behalve als er geen communicatie meer kan/mag zijn tussen de ouders,
omwille van een juridisch vonnis (bvb na geweldpleging, stalking, etc).
In de rechtspraak wordt er geoordeeld dat de communicatie zo vlot mogelijk dient te verlopen.
We weten beiden dat onze communicatie zeer slecht verloopt door een totaal gebrek aan vertrouwen, respect en
spanningen. Dit is meermaals letterlijk bevestigd door jou op mail.
Het zou dan ook ronduit debiel zijn om dat toch proberen door te zetten vanuit een stom en naïef beeld dat dat zou verbeteren
op korte termijn.
De communicatie tussen jou en X loopt zakelijk begrijp ik, en dat is de bedoeling. In het belang van het kind, X.
Punt"
ik denk dat het voorstel van Leen een goede oplossing kan zijn: je communiceert vanaf nu via mail met de vader. Hij kan je niet verplichten te reageren op mails van zijn vriendin....
De vader wil blijkbaar niet snappen dat hij wel kan vinden dat communiceren via de vriendin een goed idee is, maar hij kan je niet verplichten dat ook te doen.
De vader wil blijkbaar niet snappen dat hij wel kan vinden dat communiceren via de vriendin een goed idee is, maar hij kan je niet verplichten dat ook te doen.
We communiceren grotendeels al via mail. Meestal krijg ik geen reactie.
Nu begint zijn vriendin te mailen over allerlei praktische zaken, zij neemt het over van hem.
Ik reageerde er tot nu toe op, maar ben die verdoken verwijten beu en ik kan er moeilijk mee om dat ik met een wildvreemde moet praten over mijn zoon. Ook omdat zij niet alle informatie heeft en weet.
Heb al meermaals aangegeven dat ik alleen met de vader wil communiceren, maar daar wordt niet naar geluisterd.
Ik vind het ook heel erg dat hij zijn verantwoordelijk daarover afschuift op een ander.
Ik wil gewoon niet het risico lopen dat er, moest er ooit een rechtzaak komen, mij wordt verweten dat ik niet wou communiceren. Ik wil wettelijk niets fout doen... Ben bang dat ze me daarop "pakken".
Nu begint zijn vriendin te mailen over allerlei praktische zaken, zij neemt het over van hem.
Ik reageerde er tot nu toe op, maar ben die verdoken verwijten beu en ik kan er moeilijk mee om dat ik met een wildvreemde moet praten over mijn zoon. Ook omdat zij niet alle informatie heeft en weet.
Heb al meermaals aangegeven dat ik alleen met de vader wil communiceren, maar daar wordt niet naar geluisterd.
Ik vind het ook heel erg dat hij zijn verantwoordelijk daarover afschuift op een ander.
Ik wil gewoon niet het risico lopen dat er, moest er ooit een rechtzaak komen, mij wordt verweten dat ik niet wou communiceren. Ik wil wettelijk niets fout doen... Ben bang dat ze me daarop "pakken".
je bent absoluut niet verplicht om te antwoorden op mails van "de vriendin" wettelijk noch relationeel gezien is er ook geen enkele band tussen jou en haar. Een schooljuf, een verantwoordelijke van een vrijetijdsbesteding, een arts of therapeut: daar kan je rechtstreeks contact mee onderhouden. Omdat deze personen bijvoorbeeld door hun mandaat (bvb. leerkracht, dokter etc...) met u moeten en kunnen overleggen. Wanneer de vader binnen zijn verblijfstijd het kind toevertrouwt aan een oppas, een oma, een vriendin. Dan is de communicatielijn tussen die derde persoon en hem rechtstreeks. En niet met u. Daar zit zijn denkfout. Want dat gaat over de momenten dat hij de kinderen onder de hoede laat van een persoon van zijn keuze. De communicatie tussen hem en u gebeurt dus zonder die derde personen. dus heel simpel: je stuurt een mail naar de papa dat je over gemeenschappelijke beslissingen en opvoedkundige zaken met hém wil overleggen. Dat kan per mail als hij liever niet rechtstreeks wil communiceren. Je doet alleszins niets fout als je dit zo laat weten. Je kan zelfs het mailadres van de vriendin blokkeren in je mailbox. Je hebt echt geen communicatieplicht tov deze persoon. Ik weet dat dit een tamelijk pertinent signaal is, maar je doet er niets fout mee. Jij kan absoluut niet verplicht worden opvoedingszaken en delicate onderwerpen te bespreken met een persoon waar je totaal geen wettelijke of relationele band mee hebt.
Als ik nu mail naar de vader, krijg ik antwoord van zijn vriendin...
Ze luisteren niet dat ik dit niet zo wil.
Ben ik dan in fout als ik niet meer mail naar de vader over bv zaken ivm schoolfeest e.d.?? Was nu over klasfoto's bestellen.
Elke vraag die ik stel of info die ik geef krijg ik van haar reactie.
Ben ik dan in mijn recht als ik dergelijke zaken niet meer vraag of bepaalde info niet meer doorgeef??
Ze luisteren niet dat ik dit niet zo wil.
Ben ik dan in fout als ik niet meer mail naar de vader over bv zaken ivm schoolfeest e.d.?? Was nu over klasfoto's bestellen.
Elke vraag die ik stel of info die ik geef krijg ik van haar reactie.
Ben ik dan in mijn recht als ik dergelijke zaken niet meer vraag of bepaalde info niet meer doorgeef??
-
Franciscus
- Berichten: 39751
- Juridisch actief: Nee
Neen u blijft aan de vader alle info geven want anders gaat u in de fout.
U reageert niet op de mails van vriendin.
U deelt nogmaals mede dat er gelet op vonnis alleen gereageerd zal worden als de mail van vader komt.
Er is geen wettelijke reden dat u moet reageren op iemand anders zijn mails ...en dat alles via zijn mailaccount moet gebeuren.
Dat zij de tekst typt daar hebt u niets aan te zeggen maar het moet officieel de vader zijn die reageert en zijn fiat geeft en zegt wat er volgend hem best gebeurd.
U mag dat zo schrijven hiermee geeft u een uitweg aan het probleem.
Stel dat hij geen account heeft maar vriendin wel ...dan komt de mail uiteraard van haar mailadres maar moet dan nog door hem getekend zijn.
Heeft puur wettelijk geen waarde als hij niet tekent ( op zijn minst). ... maar gezien hij wel een account heeft.......
Staat er iets in het vonnis over de wijze van communiceren?
In elk geval een vonnis of arrest heeft kracht van wet tussen de partijen en tegenstelbaar aan derden die het ook moeten respecteren ( derden vb deurwaarder - politie- dokter - school en dus ook de vriendin) als zij in kennis is van het vonnis.
Stel vriendin mailt u dat kind niet zal worden opgehaald op datum en uur uit vonnis. U gaat die dag weg met kind en vader legt klacht neer wegens niet opvolgen vonnis ..... welk wettelijk bewijs hebt u dan?? geen want vader heeft daar geen toestemming voor gegeven.
(Wel wat zwart wit getrokken maar ik heb in mijn loopbaan heel wat zaken in die zin meegemaakt).
U reageert niet op de mails van vriendin.
U deelt nogmaals mede dat er gelet op vonnis alleen gereageerd zal worden als de mail van vader komt.
Er is geen wettelijke reden dat u moet reageren op iemand anders zijn mails ...en dat alles via zijn mailaccount moet gebeuren.
Dat zij de tekst typt daar hebt u niets aan te zeggen maar het moet officieel de vader zijn die reageert en zijn fiat geeft en zegt wat er volgend hem best gebeurd.
U mag dat zo schrijven hiermee geeft u een uitweg aan het probleem.
Stel dat hij geen account heeft maar vriendin wel ...dan komt de mail uiteraard van haar mailadres maar moet dan nog door hem getekend zijn.
Heeft puur wettelijk geen waarde als hij niet tekent ( op zijn minst). ... maar gezien hij wel een account heeft.......
Staat er iets in het vonnis over de wijze van communiceren?
In elk geval een vonnis of arrest heeft kracht van wet tussen de partijen en tegenstelbaar aan derden die het ook moeten respecteren ( derden vb deurwaarder - politie- dokter - school en dus ook de vriendin) als zij in kennis is van het vonnis.
Stel vriendin mailt u dat kind niet zal worden opgehaald op datum en uur uit vonnis. U gaat die dag weg met kind en vader legt klacht neer wegens niet opvolgen vonnis ..... welk wettelijk bewijs hebt u dan?? geen want vader heeft daar geen toestemming voor gegeven.
(Wel wat zwart wit getrokken maar ik heb in mijn loopbaan heel wat zaken in die zin meegemaakt).
Even nog klein vraagje...
Ik had dus betreffende aankoop klasfoto's mail gestuurd naar de vader en kreeg antwoord van de vriendin welke bestelling en dat bedrag is overgeschreven.
Ik heb geantwoord naar de vader:
"Zoals meermaals gezegd communiceer ik niet via X.
Indien je zelf niet kan antwoorden stort ik het geld terug."
Wat denken jullie? :-S
Ik had dus betreffende aankoop klasfoto's mail gestuurd naar de vader en kreeg antwoord van de vriendin welke bestelling en dat bedrag is overgeschreven.
Ik heb geantwoord naar de vader:
"Zoals meermaals gezegd communiceer ik niet via X.
Indien je zelf niet kan antwoorden stort ik het geld terug."
Wat denken jullie? :-S
-
LeenW
U kunt er nog van maken dat u niet wil dat een buitenstaander foto's van uw kind bestelt, maar het is sowieso olie op het vuur.