Als ik alles hier lees,
De problemen na het huwelijk,
- geld
- eigendommen
- facturen
- etc...
Waarom dan niet altijd trouwen met scheiding van goederen?
En er enkele goede afspraken bij maken...
Je opent gemeenschappelijke rekening,
je stort er evenredig naar loon geld op voor
- elect / verwarming / water
- eten etc
- verzekeringen etc
- materiaal/benodigdheden etc
Indien 1 iemand niet werkt en bvb thuis blijft voor de kinderen,
- die wel werkt verdeeld wat overblijft na kosten in 2 en zet dan die helft bij partner
Indien 1 iemand het huis heeft, en niet beide
- die persoon betaald de lening,
- de andere persoon zet evenveel geld op spaarrekening appart
Aankoop van dure zaken factuur op beide namen,
of enkel op 1 naam en dan komt het van zijn/haar rekening
Dan is het huis & geld & goederen toch al bijna zonder problemen verdeelbaar.
(de huisraad is altijd moeilijk issue, maar zonder de andere geraak je hier denk ik gemakkelijker uit)
De kinderen, dat is niet op te lossen met zulke dingen.
Hier heeft het geen voor of nadeel denk ik,
maar toch als er minder discussie punten mogelijk zijn,
zal dit de dialoog misschien beter intakt houden...
Je zorgt verder voor een goed testament,
dat elkaar bevoordeeld, zodat indien er sterfgeval is,
de andere het krijgt.
Ik zie dus enkel voordelen bij trouwen met scheiding van goederen,
je vermijd (of verminderd al grotendeels) de discussie over geld & eigendommen...
Zijn er eigenlijk dan nadelen?
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Uw beschrijving lijkt me zeer evenwichtig en werkt op korte én op lange termijn.
Er is nog een bijkomend voordeel: als om één of andere reden man of vrouw problemen heeft met schulden en schuldeisers (iedereen kan gokverslaafd of drankverslaafd worden!), dan blijft de andere partner steeds afgescheiden van die vervolgingen en kan die met zijn geld de andere helpen (er is geen gemeenschappelijk vermogen).
"Zijn er eigenlijk dan nadelen?"
Ja, als er een gemeenschap van goederen is kunnen man en vrouw elkaar gemakkelijk alles nalaten en de kinderen volledig buiten spel zetten (hun erfenis beperken tot nul). Dat kunnen "gescheiden-van -goederen" niet.
Er zijn heel wat landen waar het wettelijk stelsel de scheiding van goederen is. Maar uw voorstellen gaan wel verder dan scheiding van goederen:
* wie met zijn gezin in een EIGEN huis woont, kan nu geen vergoeding vragen van de andere
* wie als enige gaat werken, is nu NIET verplicht te "delen".
In een vroegere maatschappij met werkende mannen en thuiswerkende (huis)vrouwen was het gemeenschapsstelsel rechtvaardig.
Er is nog een bijkomend voordeel: als om één of andere reden man of vrouw problemen heeft met schulden en schuldeisers (iedereen kan gokverslaafd of drankverslaafd worden!), dan blijft de andere partner steeds afgescheiden van die vervolgingen en kan die met zijn geld de andere helpen (er is geen gemeenschappelijk vermogen).
"Zijn er eigenlijk dan nadelen?"
Ja, als er een gemeenschap van goederen is kunnen man en vrouw elkaar gemakkelijk alles nalaten en de kinderen volledig buiten spel zetten (hun erfenis beperken tot nul). Dat kunnen "gescheiden-van -goederen" niet.
Er zijn heel wat landen waar het wettelijk stelsel de scheiding van goederen is. Maar uw voorstellen gaan wel verder dan scheiding van goederen:
* wie met zijn gezin in een EIGEN huis woont, kan nu geen vergoeding vragen van de andere
* wie als enige gaat werken, is nu NIET verplicht te "delen".
In een vroegere maatschappij met werkende mannen en thuiswerkende (huis)vrouwen was het gemeenschapsstelsel rechtvaardig.
Ivm nalaten tov de kinderen,
Het huis en inboedel is te zetten via testament te regelen op partner dacht ik.
Het geld dat de ene partner heeft,
zou normaal als je vanaf het begin telt +/- evenredig zijn.
Zolang er goede verstandhouding is,
zullen kosten samen en evenredig opgelost worden.
En zal beide er evenredig aan betalen,
diegene met het grootste inkomen zal ook meer kunnen bijdragen aan reizen,
en andere zaken...
Dus als 1 van beide sterft,
dan krijgt de partner missch idd niet alles indien er kinderen zijn,
maar het is toch niet dat deze zich benadeeld moet voelen,
ge kunt dacht ik ook een soort spaarfonds starten dat op beide namen staat, (moet ik nog over informeren)
en zo kapitaal voor later "veilig" te stellen...
zelf indien 1 van beide zou sterven...
zodat het sparen en resterend bedrag "eerlijk" verdeeld wordt?
Het huis en inboedel is te zetten via testament te regelen op partner dacht ik.
Het geld dat de ene partner heeft,
zou normaal als je vanaf het begin telt +/- evenredig zijn.
Zolang er goede verstandhouding is,
zullen kosten samen en evenredig opgelost worden.
En zal beide er evenredig aan betalen,
diegene met het grootste inkomen zal ook meer kunnen bijdragen aan reizen,
en andere zaken...
Dus als 1 van beide sterft,
dan krijgt de partner missch idd niet alles indien er kinderen zijn,
maar het is toch niet dat deze zich benadeeld moet voelen,
ge kunt dacht ik ook een soort spaarfonds starten dat op beide namen staat, (moet ik nog over informeren)
en zo kapitaal voor later "veilig" te stellen...
zelf indien 1 van beide zou sterven...
Ik zeg toch dat de partner die als enige verdiener is, de helft van de overschot overdraagt aan de andere.Als één partij zijn / haar carrière opgeeft om voor de kinderen te zorgen en de ander wel carrière maakt en de kost verdient is de partij die geen of minder inkomsten heeft wel gezien. Die riskeert met lege handen achter te blijven.
scorpioen
zodat het sparen en resterend bedrag "eerlijk" verdeeld wordt?
"Het huis en inboedel is te zetten via testament te regelen op partner"
Nee, de kinderen zullen de blote eigendom erven. Enkel met een gemeenschap van goederen + een zogenaamd verblijvingsbeding kan men alles aan de langstlevende geven, maar fiscaal is dat dan weer in het Vlaams Gewest een rampje.
"ge kunt dacht ik ook een soort spaarfonds starten dat op beide namen staat,"
Als er geen verdeelsleutel is vastgelegd, zal er altijd 50-50 genomen worden bij de verdeling.
Nee, de kinderen zullen de blote eigendom erven. Enkel met een gemeenschap van goederen + een zogenaamd verblijvingsbeding kan men alles aan de langstlevende geven, maar fiscaal is dat dan weer in het Vlaams Gewest een rampje.
"ge kunt dacht ik ook een soort spaarfonds starten dat op beide namen staat,"
Als er geen verdeelsleutel is vastgelegd, zal er altijd 50-50 genomen worden bij de verdeling.
http://www.atpartners.be/documents/docu ... ml?lang=nl
Kan altijd zijn dat ik het mis heb natuurlijk,
ben geen expert...
Probeer enkel zoveel mogelijk informatie verzamelen,
voor dat wij trouwen...
(eind volgend jaar
)
en2. Finaal verrekeningsbeding en het alsof-beding
Echtgenoten gehuwd onder het stelsel van scheiding van goederen kunnen modaliteiten inbouwen.
Bij een verrekeningsbeding behoren alle goederen toe op naam van de echtgenoot die er de eigenaar van is en ontstaat er een vordering van de ene op de andere. Men zal in het huwelijkskontrakt opnemen welke goederen de grondslag voor de verrekening zullen vormen. Meestal vindt dergelijke verrekening plaats bvb bij ontbinding van het huwelijk door overlijden.
Een wederkerig verrekeningsbeding dat verplichtend werkt leidt altijd tot betaling van successierechten bij overlijden van de armste der echtgenoten. Ingevolge deze verrekening heeft de nalatenschap van de armste der echtgenoten immers een vordering op de rijkere der echtgenoten. Hierdoor moet de langstlevende successierechten betalen op een vordering die hij zelf moet betalen aan de nalatenschap.
Deze situatie kan men verhelpen door het inlassen van een facultatief verblijvingsbeding waarbij de langstlevende niet de verplichting maar wel de optie heeft om de verrekening toe te passen. Indien de optie niet wordt uitgeoefend zijn er ook geen successierechten verschuldigd.
Er zijn nooit successierechten verschuldigd als men kiest voor een scheiding van goederen met een finaal en facultatief verrekeningsbeding hetwelk beperkt is tot huwelijkse aanwinsten en waarbij een optie in hoofde van de langstlevende is ingebouwd.
Houden deze 2 niet in dat je bij sterfgeval deze goederen kunt toekenne aan de langstlevende? al dan niet met keuze...3. Contractuele erfstelling
Een contractuele erfstelling wordt ook schenking van toekomstige goederen genoemd.
Het is de beschikking waarbij een persoon nu reeds om niet ten voordele van een ander persoon, die aanvaardt, beschikt over de goederen die zijn nalatenschap zullen samenstellen.
Kan altijd zijn dat ik het mis heb natuurlijk,
ben geen expert...
Probeer enkel zoveel mogelijk informatie verzamelen,
voor dat wij trouwen...
(eind volgend jaar
)"Er zijn nooit successierechten verschuldigd als men kiest voor een scheiding van goederen met een finaal en facultatief verrekeningsbeding hetwelk beperkt is tot huwelijkse aanwinsten en waarbij een optie in hoofde van de langstlevende is ingebouwd."
Nog maar één gezien in mijn loopbaan; wordt wel aanvaard door de fiscus. Het opstellen van de "verrekening" bij het einde kostte een half huis en de nalatenschap was er één van 100.000.000 frank. Dit maar om te zeggen dat het geen alledaagse zaak is.
"Een contractuele erfstelling ...beschikt over de goederen die zijn nalatenschap zullen samenstellen."
Zoals de definitie hetzelf aangeeft, slaat dit enkel op de nalatenschap. Het heeft dezelfde uitwerking als een testament; en is dus beperkt t.o.v. erfgenamen met een reserve (kinderen).
Houden deze 2 niet in dat je bij sterfgeval deze goederen kunt toekenne aan de langstlevende? al dan niet met keuze...
Kan altijd zijn dat ik het mis heb natuurlijk,
ben geen expert...
Probeer enkel zoveel mogelijk informatie verzamelen,
voor dat wij trouwen...
(eind volgend jaar )[/quote]
Nog maar één gezien in mijn loopbaan; wordt wel aanvaard door de fiscus. Het opstellen van de "verrekening" bij het einde kostte een half huis en de nalatenschap was er één van 100.000.000 frank. Dit maar om te zeggen dat het geen alledaagse zaak is.
"Een contractuele erfstelling ...beschikt over de goederen die zijn nalatenschap zullen samenstellen."
Zoals de definitie hetzelf aangeeft, slaat dit enkel op de nalatenschap. Het heeft dezelfde uitwerking als een testament; en is dus beperkt t.o.v. erfgenamen met een reserve (kinderen).
Houden deze 2 niet in dat je bij sterfgeval deze goederen kunt toekenne aan de langstlevende? al dan niet met keuze...
Kan altijd zijn dat ik het mis heb natuurlijk,
ben geen expert...
Probeer enkel zoveel mogelijk informatie verzamelen,
voor dat wij trouwen...
(eind volgend jaar
)[/quote]@Dino,
je bedoeld dat de kosten hoog oplopen bij de verrekening?
Dat je niet "alles" puur kunt overgeven aan je partner,
is iets dat _aanvaardbaar_ is.
Het huis heeft de overblijvende partner altijd in vruchtgebruik...
Ok, niet verkopen, maar wel inkome van huur, of er zelf in wonen...
Alsook, je kan bvb na 20/30jaar (goed) huwelijk beslissen,
om eventueel te wijzigen van huwelijkscontract etc.
maar om te starten...
(je kent je partner geen 10tale jaren in het begin...)
Heb nog niet echt punt gezien, dat onoverkomelijk is,
om _niet_ te trouwen als jong koppel met scheiding van goederen...
Als je later wilt wijzigen,
dan kunde dat doen,
maar nu sta je dan elk stabiel & veilig...
(voor hopelijk nooit nodig te hebben)
je bedoeld dat de kosten hoog oplopen bij de verrekening?
Dat je niet "alles" puur kunt overgeven aan je partner,
is iets dat _aanvaardbaar_ is.
Het huis heeft de overblijvende partner altijd in vruchtgebruik...
Ok, niet verkopen, maar wel inkome van huur, of er zelf in wonen...
Alsook, je kan bvb na 20/30jaar (goed) huwelijk beslissen,
om eventueel te wijzigen van huwelijkscontract etc.
maar om te starten...
(je kent je partner geen 10tale jaren in het begin...)
Heb nog niet echt punt gezien, dat onoverkomelijk is,
om _niet_ te trouwen als jong koppel met scheiding van goederen...
Als je later wilt wijzigen,
dan kunde dat doen,
maar nu sta je dan elk stabiel & veilig...
(voor hopelijk nooit nodig te hebben)