Dat was een beroemde rechtzaak over een compromis waarbij er geen bodemattest was. De casus van TS is een waarbij we nog in de pre-compromisfase zitten. Alleen het bod is aanvaard.
Met dat cassatiearrest zijn we hier niets.
Er is op dit vlak een spanningsveld in ons recht: de wetgever wil de koper beschermen door wettelijk verplichte documenten op te leggen: stedenbouwkundige informatie en bodemattest bij compromis. MAAR de verkoop is reeds tot stand gekomen wanneer het bod aanvaard is! Aanvaarding van het bod creëert de verkoop. De compromis is slechts een verfijning van de overeenkomst. Eigenlijk zou deze verplichte informatie al op het vlak van het bod aanwezig moeten zijn. Of de koper zou altijd de nietigheid moeten kunnen vragen als hij een bod heeft gedaan zonder die informatie te krijgen.
Poene, ik dacht zelfs dat er strafsancties (boetes) stonden op het ontbreken van bepaalde informatie bij een vastgoedaanbod (bv. zonevreemdheid als eentje ervan). Niet zeker of het bodemattest hieronder valt.
Kan er trouwens wettelijk een compromis getekend worden zonder dergelijk bodemattest? Ik meende dat dit regelmatig de reden is om de constructie pull- en putoptie te gebruiken ipv een verkoopcompromis (met het afleveren van probleemloze attesten als opschortende voorwaarde)?